بامداد جنوب- الهام بهروزی:

گاه ساز زندگی‌مان ناکوک می‌شود و تا کوک شود، کمی غم و اندوه چاشنی روزهایمان می‌شود که البته موسیقی، بهترین مونس برای این‌ روزهایمان است؛ چون زبان دلمان را بهتر از هر چیز یا هرکسی می‌فهمد. موسیقی در حقیقت هنری است که روز‌به‌روز در جامعه نمود بیشتری می‌یابد و در همه عرصه‌ها خودی نشان می‌دهد و به جذابیت آنها می‌افزاید؛ گاهی با سیاست همدل می‌شود و گاه با اجتماع و گاه با هر دو، برای مثال، شما به دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری نگاه کنید، موسیقی بیش از هنر دیگری در جذب مردم نقش داشت؛ بدون‌ استثنا تمام ستادهای انتخاباتی از این هنر سود جستند تا جایی که برخی از نامزدها با نزدیک‌ کردن برخی از خوانندگان و نوازندگان به خود، رای هواداران آنها را راهی صندوق‌های خود کردند و در آن زمان وعده‌های خوش آب و رنگی به هنرمندان موسیقی دادند اما دریغ از تحقق یکی از این وعده‌ها...!!! تمام توجه آنها به این هنر و به‌به کردن‌ها معطوف به همان هفته پر شر و شور تبلیغات شد و پس از آن دوباره این هنر ماند و چالش‌هایش... .

جمعه‌شب فرصتی دست داد که به تماشای کنسرت خیریه گروه موسیقی «هیراب» به‌سرپرستی بهرنگ حکیمی‌پور بنشینیم؛ اجرائی که ریشه در موسیقی اصیل و ناب ایرانی داشت و عجیب با روح عجین شد و لحظاتی آرام و بدون تشویش را برایمان رقم زد. حکیمی‌پور که استاد دو ساز «سه‌تار» و «تنبک» است، اینک در آموزشگاه‌های موسیقی استان بوشهر به‌تدریس این دو ساز در دوره عالی مشغول است، وی افزون بر آموزش اصولی سازهای اصیل ایرانی، به استعدادیابی نیز توجه دارد. یکی از شاگردان وی ایلیا بازیاری، نوجوان مستعد و باانگیزه هم‌استانی است که امسال توانست مقام نخست نوازندگی سه‌تار را در رویداد هنری معتبری چون جشنواره موسیقی جوان از آن خود کند و به‌تازگی هم به مرحله نهایی جشنواره همایون خرّم راه یافته است؛ ایلیا در مرحله نهایی این جشنواره قطعه «اشک من هویدا شد» را خواهد نواخت. بهرنگ‌ حکیمی‌پور که سال‌ها از بوشهر دور بوده، پس از بازگشتش به این شهر، در تلاش است حال موسیقی سنتی را در کرانه خلیج همیشه فارس که موسیقی نواحی‌اش زبانزد خاص و عام است، خوب کند. 

او یکی از افرادی است که در یکی دو سال اخیر توانسته با کنسرت‌هایش خدمت بزرگی به موسیقی بی‌کلام و سنتی کند، هرچند به گفته خودش، راه درازی در پیش دارد، چون به‌تنهایی نمی‌توان تکانی به این حوزه داد و باید امیدوارانه مسیر را طی کرد. در این کنسرت نوازندگانی نظیر حسین لاله‌رخ، فاطمه ارشد، عبدالوهاب زنگویی، سپیده پاکباز و خدیجه زارع و بهمن عبدالشیخی (جهانسوز) نیز با آوازخوانی بهرنگ‌ حکیمی‌پور را همراهی کردند. کنسرت خیریه گروه «هیراب» با نام «کرمانشاه» با همکاری اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان بوشهر به‌ویژه حراست این ‌اداره‌کل موفق شد در سالن مجتمع‌ فرهنگی-‌هنری بوشهر پس از سال‌ها به اجرا بپردازد اما آنچه که به لطف و شیرینی این برنامه افزود، اقدام نوع‌دوستانه‌ای بود که صورت گرفت، چراکه درآمد حاصل از این کنسرت هدیه شد به هم‌وطنان زلزله‌زده‌مان در کرمانشاه. پس از پایان این اجرا گفت‌وگویی را با بهرنگ حکیمی‌پور، سرپرست گروه موسیقی «هیراب» صورت دادیم که در ادامه می‌آید.

این کنسرت در دو قسمت برگزار شد؛ قسمت اول بداهه‌نوازی در مایه بیات ترک بود که عبدالوهاب زنگویی و سپیده پاکباز مرا در این بخش همراهی کردند و قسمت دوم مرکب‌نوازی هم در مایه اصفهان و دستگاه همایون بود که قطعاتی همچون «پیش‌درآمد» استاد بهاری، تصنیف «واران وارانه»، قطعه «به زندان» استاد صبا، تصنیف «ساری‌گلین»، ضربی در دستگاه همایون، تصنیف «پروانه شو» ساخته استاد حسین علیزاده و تصنیف کردی «هی داد، هی بیداد» اجرا شد. سازهایی که در این اجرا نواخته شدند؛ عبارتند از: «سه‌تار»، «تنبک»، «دف»، «بندیر»، «دمام»، «کوزه» و «دایره».

با توجه به لغو شدن یکی از کنسرت‌های آذرماه، زمان بسیار کمی برای این کنسرت داشتیم و تقریبا یک هفته برای آماده کردن خودمان، تمرین کردیم.

در ابتدا باید بگویم بسیار از سالن و نحوه همکاری دست‌اندر کاران راضی بودم و همراهی صمیمانه دوستان قوت قلب همه اعضای گروه بود، همان‌طور که اشاره کردید بعد از چند سال به همت اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، حراست محترم این اداره‌کل و اداره اماکن و همچنین با تلاش‌های حسین لاله‌رخ، مدیر موسسه فرهنگی هنری سرایش و محمد گلافان مدیر موسسه فرهنگی تبلیغاتی نارنجی این اتفاق میمون رقم خورد و ما توانستیم در این سالن که برای همه ما پر از خاطرات خیلی خوب و به یاد ماندنی است، اجرائی به‌نفع مردم آسیب‌دیده استان کرمانشاه داشته باشیم.

همان‌طور که اشاره کردم این کنسرت در دو بخش اجرا شد که بخش اول در مایه بیات ترک بود و به‌صورت بداهه‌نوازی اجرا شد، با توجه به فضای خیلی خوب حاکم بر سالن به‌نظرم حس خوبی ‌بین ما و مخاطبان برقرار شد و توانستیم با آنها ارتباط خوبی برقرار کنیم.

تصاویر زیادی از این اتفاق ناگوار دیدم، کودکانی که بی‌سرپرست شدند و یا مادری که جسم بی‌جان فرزندش را در آغوش گرفته، به‌طبع با هیچ گفته یا انجام کاری نمی‌توان مرحمی بر دل داغ دیده این عزیزان گذاشت اما عده‌ایی از آسیب‌دیدگان که آوار بازمانده خانه‌هایشان شده، هر کمکی به هر مقداری می‌تواند تسکین دردی باشد به‌خصوص در شروع فصل سرما و بارندگی که بجد شرایط طاقت‌فرسایی به‌وجود می‌آورد، از این‌رو به سهم خود و با همراهی دوستان گرامی برای ادای دین‌مان در این مهم همسو شدیم.

استقبال خوب بود؛ این کنسرت در یک سانس برگزار شد که تقریبا سالن تکمیل شده بود اما به‌نظرم اگر فقط کسانی را که در بحبوحه این حادثه، نقشه ایران که چسب زخم در غرب آن خورده بود، مرتب در فضای مجازی منتشر می‌کردند، حضور داشتند بیش از چهار سانس بایستی این کنسرت اجرا می‌شد. موسیقی سنتی یا بهتر است بگوییم موسیقی دستگاهی همیشه جایگاه خود را در استان بوشهر داشته، منتها متاسفانه توازنی در تعداد کنسرت‌ها در سبک‌های مختلف نیست، زیرا بعد از هر بار کنسرت با استقبال خیلی خوبی از طرف مخاطبان مواجه شدم که این مساله بیانگر این است که ما مخاطب برای این سبک از موسیقی داریم. پس اگر توازنی در سبک‌های کنسرت‌ها برقرار شود ما این فرصت را پیدا می‌کنیم که با کارهای متفاوت و با در نظر گرفتن نیاز روز جامعه بدون فاصله زمانی زیاد این سبک از موسیقی را به‌گوش مخاطبانش برسانیم. 

بسیار ضعیف، تقریبا بیشتر رزومه‌ای که از جانب انجمن شاهد بودیم، هیچ ارتباطی به انجمن ندارد و همه آنها از سوی آموزشگاه برگزار شده که نباید برای پوشاندن ضعف عملکرد انجمن موسیقی از هر فعالیتی که حتی در آن کوچک‌ترین اقدامی نکرده، به‌نفع خود استفاده کند. من در این‌باره پیشنهاد می‌دهم با حضور موسیقیدان‌های استان و مدیرکل محترم اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و رئیس انجمن موسیقی جلسه‌ای رسمی با عنوان «بررسی عملکرد انجمن (فعلی) موسیقی» برگزار کنیم تا در آنجا بهتر و شفاف‌تر به ادعای خود بپردازم و در ادامه سوال شما باید بگویم که انجمن موسیقی در توازن سبک‌های مختلف برای کنسرت‌‌ها هیچ اقدام عملی مفیدی تا به‌حال انجام نداده و بعد از هر بار پیگیری از طرف ما تنها یک جواب بیشتر نداده‌اند که «ما خواستیم اما نگذاشتند». 

من در سال ۹۲ گروهی با نام «نوای نهفت» تاسیس و در همان سال اقدام به برگزاری کنسرت در بوشهر کردیم که در ادامه نام این گروه را به «هیراب» تغییر دادیم و خوشبختانه اجراهای مختلفی تا به امروز در پیش داشتیم، نمی‌توانم بگویم بی‌تاثیر بوده، چون بعد از هر اجرا علاقه‌مندان زیادی برای شرکت در کلاس‌های موسیقی چه ساز و چه آواز حضور به عمل رساندند.

ضمن تائید گفته شما باید اشاره کنم خانم‌های نوازنده بسیار مستعد و توانمندی در استان حضور دارند که نیازمند فرصت‌های این‌چنینی هستند تا بتوانند توانایی و هنر خود را در کنسر‌ت‌ها نشان دهند. امیدوارم گروه‌های دیگر نیز راه را برای همکار‌های بانوهای هنرمند هم‌استانی فراهم کنند که بتوانند بیشتر خود را در این عرصه بیابند و شاهد هنرنمایی‌های بیشتری از جانب ایشان باشیم.

در پایان یادآوری می‌شود، کنسرت خیریه در سوگ باختر (کرملانشاه) با همکاری موسسه فرهنگی-آموزشی سرایش و موسسه فرهنگی-تبلیغاتی نارنجی برگزار شد که با استقبال خوب هم‌استانی‎‌‌ها روبه‌رو شد البته از آنجایی که این کنسرت به همت هنرمندان بوشهری برگزار شد، انتظار می‌رفت که بیش از یک سانس برگزار شود که شوربختانه در این زمینه نیاز به یک حرکت داریم و صرفا در انتخاب موسیقی به نام‌ها اکتفا نکنیم، بلکه به نفس هنر بیندیشیم.