بامداد24/سید علی موسوی:حزب عدالت و توسعه حاکم بر ترکیه به رهبری احمد داوود اوغلو و در پشت او رجیب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه و همچنین حزب کارگر ملی راست‌گرا نمی‌توانند در تشکیل دولت شریک هم شوند اما در جنگ علیه کردها، متحد هم هستند.
به صدها دفتر سیاسی و بازرگانی و ساختمان‌سازی حزب دموکراتیک خلق‌های کرد و به یاران آنها در بیش از یکصد شهر و شهرستان حمله شد و همه آنها را ویران کردند یا در آتش سوزاندند. در طول جنگ سی ساله علیه حزب کارگران کردستان نزدیک به 40 هزار نفر کشته شدند و سوریه عبدالله اوجلان، رهبر این حزب را به دولت ترکیه تسلیم کرد، که همچنان در زندان است. وقتی برای دو سال آرامشی بر روابط دو طرف حاکم شد کمی امیدوار شدیم اما در تابستان این آرامش به پایان رسید و در 28 اوت رئیس‌جمهور اردوغان گفت که خیلی سخت می‌تواند به آشتی با کردها ادامه دهد. دلایل اعلام شده از سوی اردوغان برای پایان دادن به آتش‌بس با کردها صحیح نیستند، حقیقت این است که حزب کردها در انتخابات پارلمانی اخیر توانست 80 کرسی مجلس را به‌دست آورد و سلطان اردوغان را از تسلط بر پارلمان ناکام بگذارد، در پی این اتفاق آنها اردوغان را در دو راهی همکاری با کردها یا آغاز جنگی غیرعلنی علیه آنها قرار دادند، حالا اردوغان فراخوان برگزاری انتخابات زودهنگام داده به این امید که شاید بتواند این بار بر پارلمان مسلط شود، یعنی منتظر است چیزی شبیه انتخابات سال 2002 روی دهد.
حزب حاکم دید تضمینی برای پیروزی که می‌خواهد، وجود ندارد، برای همین گزینه رویارویی را برگزید تا کار کردها را تمام کند و حالا صلاح‌الدین دمیرتاش، رهبر حزب خلق‌های دموکراتیک به اتهام توهین به ترکیه و رئیس‌جمهور آن در خطر محاکمه است و احتمالا در صورت قرار بازداشت به 19 سال حبس محکوم خواهد شد.
کردها در ترکیه یک‌پنجم جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند، یعنی نزدیک به 15 میلیون نفر از کل جمعیت 77 میلیون نفری ترکیه. حزب کارگران کردستان از جوانان خود خواسته است، دست به اسلحه نبرند اما آنها کار خودشان را می‌کنند و سلاح به دست گرفته‌اند. ارتباطاتی نیز میان آنها با کردها در شمال عراق که مدت‌ها است به نوعی خودمختاری در حوزه نفوذی خود رسیده‌اند، وجود دارد. در یک واکنش سریع، رجب طیب اردوغان افسرهای عالی‌رتبه در ارتش را متهم به تلاش برای کودتا کرد، همه آنها بازداشت شدند و محاکمه و احکام سنگین علیه آنها صادر شد، اکنون برخی از چهره‌های بارز آنها در دادگاه تجدید نظر بی‌گناه شناخته شدند تا آنجا که خود اردوغان آزادی آنها از زندان را تبریک گفت.
این اتفاق چگونه افتاد؟
اردوغان در جنگ با کردها نیاز به ارتش دارد، در رویارویی‌های اخیر نیروهای امنیتی اعلام کردند: هزار و100 نفر از اعضای حزب کارگران کردستان را کشته‌اند، در حالی که این رقم برای نیروهای امنیتی ترکیه 110 نفر است. گویا ارتش، جنگ اردوغان علیه خود را فراموش کرده یا او را بخشیده باشد، حتی شاید به‌دنبال فرصتی برای انجام کودتا علیه او است.
با این حال، هر دو طرف خود را تحت فشار می‌بینند، دمیرتاش میان حزب کارگران کردستان که از تسلیم رهبری کردهای ترکیه به او سرباز می‌زنند با اردوغان که می‌خواهد حزب خلق‌های دموکراتیک فرو بپاشد، چرا‌که در انتخابات 7 ژوئن توانست اکثریت کرسی‌های پارلمان را از دست او خارج کند، معلق است اما اردوغان همزمان با گروه مخالفی قدرتمند متشکل از یاران داعیه‌دار فتح‌الله گولن نیز مواجه است، همان متحد سابق که مقیم ایالات متحده است و یاران بسیاری در ترکیه دارد. اردوغان سال گذشته یاران گولن را به توطئه علیه ارتش متهم کرد، تهمتی ناروا که معلوم بود تنها دلیل آن تلاش برای نگهداشتن ارتش در کنار خود بود. سلطان اردوغان با آتش بازی می‌کند، تلاش او برای ایجاد اتحاد با ارتش علیه مخالفان سیاسی نتیجه عکس خواهد داد و علیه او و حزبش تمام خواهد شد، فرماندهان ارتش دنبال روزی هستند که به مرکز قدرت برسند تا بتوانند حکومت حزب دینی را سرنگون کنند و لائیسیته آتاتورک را دوباره احیا کنند. حتی سوریه تسلیم اشتباهات اردوغان نشده است، مرزها همچنان باز هستند و تروریست‌ها و زنان و کودکان از مرزها رفت و آمد می‌کنند، این اتفاق غیر از تصمیم رسمی ترکیه محال است بتواند اتفاق بیفتد، البته غیرعلنی با چشم‌پوشی با اتفاقاتی که می‌افتد.
