بامداد جنوب- هدی خرم‌آبادی:

سه سال بیشتر ندارد. خیلی شیرین‌زبان است. برای بابایش طنازی می‌کند. به بابایش می‌گوید «موهای منو دیگه کوتاه نکن، می‌خوام بلند شن گیسشون کنم». چه می‌داند که چرا مو ندارد! دوساله بود که دکترها گفتند سرطان دارد! و حالا دختری که هزاران نقشه برای موهای بلندش دارد، مو ندارد. وابستگی زنان به موهایشان و دلبری با زلف‌های مشکی ریشه در گذشته دارد و نمونه‌های بسیاری در آثار مکتوب ما وجود دارد که بیانگر امتیاز و برتری برای زنان نسبت به مردان با موهایشان است. این در حالی است که همین امتیاز و برتری به یکی از آسیب‌های اجتماعی بدل شده و اگر تدبیری برای آن اندیشیده نشود، معضلی اجتماعی می‌شود که پیامدهای سوء دیگری را به دنبال خواهد داشت.

اگر این روزها به آرایشگاه‌های زنانه سری بزنید، به وضوح می‌بینید که آرایشگر پس از کوتاه کردن موهای بلند شما، می‌گوید می‌توانم موهایتان را بردارم؟ و موهای شما را برای اکستنشن و موارد این‌چنینی استفاده می‌کنند. این قسمت خوب ماجراست اما مدتی است پدیده «گیس‌فروشی» در اغلب شهرها رواج پیدا کرده و روشی برای کسب درآمد شده است.

در همین راستا، یک آسیب‌شناس اجتماعی از پدیده‌ای به نام «گیس‌فروشی» نام برد و گفت: برخی از زنان و دختران برای کسب درآمد موهای خود را از ۱۰۰ هزار تا ۵ میلیون تومان می‌فروشند.

به گزارش مهر، مجید ابهری با بیان این‌که در بعضی از فیلم‌ها مثل بینوایان دختری وجود داشت که موی خود را برای درآمد فروخت که بسیار تاثرانگیز بود و امروز با زنان و دخترانی روبه‌رو هستیم که موهای خود را برای زیباتر شدن بانوان دیگر می‌فروشند و به گیس‌فروش‌ها مشهور هستند، تصریح کرد: این دختران به مغازه‌هایی که در خیابان منوچهری تهران و داخل پاساژهای مختلف وجود دارند، مراجعه می‌کنند و کارشناس همان‌جا روی موهایشان قیمت می‌گذارد. معمولا بلندی مو، رنگ نشدن آن، موخوره نداشتن و پرپشت بودن، معیارهای اصلی برای تعیین قیمت است که از ۱۰۰ هزار تومان تا ۵ میلیون تومان در تغییر است.

به گفته وی، یکی از خریدارها می‌گفت بعضی از زنان موهای خود را برای خرید لباس و کیف و کفش می‌فروشند و برخی دیگر برای نیازهای ضروری‌تر مثل دوا و درمان خود یا خانواده و امسال آنها این کار را انجام می‌دهند.

این آسیب‌شناس با اشاره به این‌که مساله قیمت‌گذاری نیز یکی از مشکلات مطرح در این زمینه است، افزود: فرد فروشنده مجبور می‌شود به چند مغازه مراجعه کند، حالا موضوع دیدن مو از سوی محرم یا نامحرم بحثی جداگانه دارد. یک فروشنده دیگر نیز می‌گفت خریداران موهایی که در ویترین مغازه‌ها آویخته شده‌اند، خانم‌هایی هستند که برای اکستنشن و بلند نشان دادن موهای خود این موها را می‌خرند و سن خریداران بین ۲۵ تا ۶۰ سال است و اکثرا از افراد ثروتمند و پولدار هستند.

این استاد دانشگاه با تاکید بر این‌که از نگاه رفتارشناسی وابستگی بانوان به موهای خود یک اصل روانی است که از قدیم‌الایام مرسوم بوده و چه‌بسا زن جوانی که مجبور به فروش گیسوان خود می‌شود دچار افسردگی و ناهنجاری‌های روحی بعدی شود، خاطرنشان کرد: از نگاه آسیب‌شناسی اجتماعی فروش اعضای بدن اعم از کلیه و یا مو به خاطر نیاز مالی بوده، هر چند برای کیف و کفش باشد. این حرکت کاری شرافتمندانه است که بانوان پاکدامن برای کشیده نشدن به مسیرهای نادرست انجام می‌دهند اما باید بدانیم فقط یک بار در دوران زندگی چنین اتفاقی می‌افتدکه بلندی گیسوان موجب کسب درآمد می‌شود، بنابراین توجه به خانواده‌های کم‌درآمد و فقیر که دارای دختران بزرگ هستند باید در دستور کار سازمان‌های حمایتی نه در حرف و شعار بلکه در عمل قرار گیرد.

عوامل به وجودآورنده انحراف و کجروی در جوامع مختلف یکسان نیست و مناطق از نظر نوع جرم، شدت و ضعف، تعداد و نیز از نظر عوامل متفاوتند. این تفاوت‌ها را می‌توان در شهرها، روستاها و حتی در مناطق مختلف و محله‌های یک شهر مشاهده کرد. در هر جامعه و محیطی سلسله عواملی همچون شرایط جغرافیایی، اقلیمی، وضعیت اجتماعی، اقتصادی، موقعیت خانوادگی، تربیتی، شغلی و طرز فکر و نگرش خاصی حاکم است که هر یک از اینها در حسن رفتار و یا بدرفتاری افراد مؤثر است.

تنوع و تجمل، اختلاف فاحش طبقات اجتماعی ساکن شهرهای بزرگ، تورم و گرانی هزینه‌های زندگی موجب می‌شود تا افراد غیر کارآمد که درآمدشان زندگی ایشان را کفاف نمی‌دهد، برای تأمین نیازهای خود، دست به هر کاری هر چند غیر قانونی بزنند. از دیگر عوامل محیطی جرم، می‌توان فقر، بیکاری، تورم و شرایط بد اقتصادی نام برد که بر همه آحاد جامعه، اقشار، گروه‌ها و نهادها تأثیر گذاشته و آنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

از آنجا که ممکن است در پیدایش هر رفتاری، عوامل فوق و یا حتی عوامل دیگری نیز مؤثر باشد، از این رو، نمی‌توان به یک باره فرد بزهکار را به عنوان علت‌العلل در جامعه مقصر شناخت و سایر عوامل را نادیده گرفت.

اگر فرد، هر چند برای سرگرمی و تنوع و تفرج دست به بزهکاری بزند، این کار وی کم‌کم زمینه‌ای خواهد بود تا به سمت و سوی بزهکاری سوق یابد. دلیل عمده این کار، چگونگی شروع به انجام عمل بزهکارانه و کشیده شدن فرد به این راه است. عامل دیگر، امکانات و شرایطی است که فرد در اختیار دارد و زمینه ارتکاب وی را برای اعمال خلاف اجتماع فراهم می‌آورد، از همین رو ضروری است که به دنبال اشتغال‌زایی در جامعه و به ویژه زنان باشیم تا به منظور کسب درآمد در مسیر فروش موی خود نیفتند.