بامداد جنوب:
ملت فلسطین پس از هفتادسال تصمیم گرفته است خود ابتکار عمل برای بازگشت به وطن و سرزمین اشغال شدهاش را بهدست گیرد، چراکه ملت فلسطین امروز تجربه ملتهایی که به مبارزات مسالمتآمیز ضد ظلم و تجاوز دست زدند، میداند از رژیمهای مرتجع و مذاکرات سازش دستاوردی برای آنها حاصل نخواهد شد. این در شرایطی است که اوضاع فلسطین شرایط حساسی را با توجه به معامله موسوم به قرن و تلاشهای سعودیها برای نزدیک شدن هر چه بیشتر با رژیم صهیونیستی، سپری میکند. ملت فلسطین بر حق بازگشت اصرار دارند و جامعه بینالمللی با وجود جانبداری از رژیم صهیونیستی، این حق را نادیده نگرفتهاند و قطعنامههای بینالمللی بر این حق تاکید کردهاند که از جمله آنها قطعنامه ۱۹۴ دسامبر ۱۹۴۸ است.
در شرایطی که همه تلاشهای سازشکارانه تاکنون به شکست انجامیده و نتوانسته کمکی به ملت فلسطین به ویژه حق بازگشت آنها به سرزمینشان کند از اینرو اهمیت تظاهرات بازگشت بزرگ بیشتر مشخص می شود. رژیم صهیونیستی با وجود اینکه سعی دارد چنگ و دندان نشان دهد اما نقاط ضعف بسیاری دارد. تظاهرات فلسطینیها جامعه بینالمللی را متوجه فلسطین میکند. شاخصه اصلی تظاهرات بازگشت بزرگ مقابله با صهیونیستها با سینه چاک شده و دستان خالی و از طریق حرکتهای مسالمتآمیز است. در حالی که مقامات صهیونیست ضمن حمایت از سرکوبگری نظامیان و تشکیل ندادن کمیته حقیقتیاب سعی دارند در راستای ترساندن ملت فلسطین حرکت کنند اما واقعیت این است که نگران هستند. صهیونیستها بهعلت هراسی که از این تظاهرات دارند با همه جاسوسها و اهرمهای فشار وارد عمل شدهاند تا مانع از موفقیت این حرکت مسالمتآمیز ملت فلسطین شوند. با وجود تمام تلاشهای صهیونیستها اما این راهپیمایی و تظاهراتی است که همه گروهها و موسسات و پیر و جوان و زن، کودک و خلاصه همه طیفها در آن حضور دارند. همه پرچم فلسطین را در دست دارند.
تظاهرات بازگشت بزرگ در واقع گام راهبردی در نبرد با اشغالگران است و همه فلسطینیها در راستای موفقیت و تحقق اهداف آن حرکت میکنند. برای موفقیت این حرکت لازم است که ادامهدار باشد. این تظاهرات و راهپیمایی بازگشت بزرگ، شور و جان تازهای به کالبد فلسطین دمیده است و همه طیفها آمدهاند تا آرمان فلسطین محو نشود اما صهیونیستها برای به شکست کشاندن این حرکت فلسطینیها از هیچ اقدام سرکوبگرانهای اعم از به شهادت رساندن و ارتکاب جنایات جنگی و ضد بشری تا هدف قرار دادن تیمهای امدادی و پزشکی و اصحاب رسانه دریغ نمیکنند و حوادث جمعه گذشته و امروز تظاهرات بازگشت بزرگ گواه این مدعاست.
جامعه بینالمللی تاکنون در راستای مجازات غزه بدون اینکه اشغالگران را مجازات کند حرکت کرده است. در واقع به جای اینکه جلاد را هدف قرار دهد قربانی را هدف قرار داده است و رنجهای مردم غزه را دوچندان کرده است. حرکت مسالمتآمیز فلسطینیها جامعه جهانی را وادار میکند که از سکوت خود در قبال جنایات رژیم صهیونیستی دست بردارد. تظاهرات «بازگشت بزرگ» نشان داد که طرفهایی که به فراموش کردن فلسطین از سوی نونهالان و نوجوانان دلبستهاند و اینکه با مرگ پدران دیگر فرزندان از حق بازگشت دست خواهند شُست؛ متوهم هستند و همچنین این پاسخی کوبنده به سازشکارانی است که بهدنبال خدمت به منافع تل آویو هستند.
فلسطینیها توان مقابله با اشغالگران را با همه ابزار مشروع دارند و تهدید را نمیپذیرند و از وجبی از خاک سرزمین خود چشم پوشی نمیکنند. احدی نمیتواند قطار بازگشت فلسطینیها به بیتالمقدس و سایر شهرها و اراضی فلسطین متوقف کند. در واقع این تظاهرات سیلی محکمی به تلاشهای نزدیک شدن برخی رژیمهای عربی به تلآویو و تلاشهای دولت امریکا برای محو آرمان فلسطین و آنچه معامله قرن با همسویی برخی رژیمهای عربی است، محسوب میشود. این رژیمها و همپیمانان امریکایی و غربی آنها در این توهم هستند که میتوانند حقوق فلسطینیها را پایمال کنند.
ملت فلسطین قادر به تغییر شرایط است و بر حق بازگشت اصرار دارد. تظاهرات بازگشت همه محاسبات اسرائیلیها که خود را مهیای جنگ جدید ضد غزه میکرد برهم زده و تحرکات تشکیلات خودگردان برای اعمال موج جدید از تحریمها علیه غزه را با شکست روبهرو کرده است. تحلیلگران از تظاهرات و راهپیمایی ملت فلسطین در غزه بهعنوان ضربهای به رژیم صهیونیستی نام میبرند. این تظاهرات سخت صهیونیستها را کلافه و سردرگم کرده و موفقیتی بزرگ برای فلسطینیها محسوب میشود. به اعتقاد ناظران امور، سیل عظیم جمعیت به سوی مرز غزه با فلسطین اشغالی نشانهدهنده و گویای این واقعیت است که فلسطینیها قادر به احیای آرمان خود هر چند که وارد دهلیزهای سازشکارانه برای نابودی آن شده باشد، هستند. تظاهرات و راهپیماییها رژیم صهیونیستی را در مخمصهای سخت گرفتار کرده، زیرا همواره صهیونیستها تلاش کردهاند که با ویران کردن خانه فلسطینیها و بیرون راندن آنها در راستای پاکسازی آنها گام بردارند و اینکه حق بازگشت به فلسطین اشغالی از سوی فلسطینیها احیا شود تمام معادلات را برهم میزند. صهیونیستها با نگرانی عمیق به این خواسته یعنی حق بازگشت مینگرند و همواره تلاش میکنند که مانع از طرح آن در سطح بینالمللی شوند. هدف از طرح تشکیل دو کشور نابودی حق بازگشت فلسطینیها به سرزمینشان است. مقامات صهیونیست از شنیدن حق بازگشت بهشدت متنفرند. نکته قابل توجه استفاده فلسطینیها از تاکتیکهایی مانند آتش زدن لاستیک برای مختل کردن تحرکات نظامیان صهیونیست است.
اما موفقیت تلاش جدید فلسطینی به عوامل متعددی بستگی دارد که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد؛ -اینکه این حرکت ادامه دارد باشد و موقتی نباشد. حرکت فصلی و زودگذار راه به جایی نمیبرد. همه طیفهای فلسطینی باید بر حق بازگشت اصرار کنند. -دامنه آن به غزه محدود نشود و در کرانه باختری، اردن، سوریه و لبنان نیز این حرکتها وجود داشته باشد. تاکنون فقط غزه فعال بوده و در اردوگاههای فلسطینی در دیگر مناطق حرکت قابل توجهی رخ نداده است. عزای عمومی و اعتصاب محدود کافی نیست. -این حرکت مردمی نیاز به حمایت در سطح سیاسی دارد تا بتواند در عرصه بینالمللی موفق شود. -اصرار بر حق بازگشت باید جایگزین تشکیل کشور مستقل شود، زیرا تشکیل کشور مستقل فلسطین زمانی میسر میشود که مردمی وجود داشته باشد. به هر حال قدر مسلم آن است که حق بازگشت از اصول فلسطین است و هر طرحی که به حق بازگشت توجهی نداشته باشد بیارزش است. تظاهرات بازگشت بزرگ ضربه مهلکی به اقدامات ترامپ ضد بیتالمقدس و تلاشهای عادیسازی روابط میان سعودیها و برخی رژیمهای عربی با تل آویو است. این تظاهرات بهمثابه کابوسی برای تلآویو است و طرحها و توطئهها علیه ملت فلسطین را نقش برآب میکند.