اختلال در یادگیری، عدم رشد خلاقیت کودک، تأخیر در تکلم، گوشه‌گیری برخی از آثار نامطلوب مهدهای کودک هستند، پس باید تمام رفتارهای کودک در اختیار وی قرار گیرد و شرایط آزادی کامل در مهد فراهم باشد و در این محیط باید به دنبال رشد کودکان بود نه اینکه آنها را به اجبار کنترل کرد.گروه سنی مهد کودک و تلاش در جهت پایداری رفتارها و نهادینه ساختن عادات درست آنان در این دوران یکی از جنبه‌هایی است که رشد و تکامل همه‌جانبه افراد و جامعه را در آینده رقم خواهد زد. آنچه در حال حاضر نیاز جامعه اسلامی ما‌ست، داشتن جامعه‌ای انسان‌ساز است که در این راستا لازم است طوری برنامه‌ریزی و حرکت کنیم تا کودکان ما به ارزش و شخصیت خود پی ببرند. باید عشق و امید در آنها تقویت شود و پایبندی به ارزش‌ها و اعتقادات اسلامی آموزش داده شود. رشد بهنجار اجتماعی و شناختی و نیز شکوفایی شخصیت بهنجار تحت تأثیر شرایط و زمینه‌ای است که افراد در آن پرورش پیدا می‌کنند حال آنکه حضور کودک در مهدکودک‌ها می‌تواند در قابلیت‌های گفتاری آنان نقش مؤثری داشته باشد، همان‌گونه که از پژوهش‌های انجام‌گرفته برمی‌آید، یکی از فاکتورهای بسیار مؤثر در پیشرفت گفتار کودک، محیط و شرایط خاص زندگی او‌ست.
والدین و مربیان در هنگام سپردن کودک به مهدها باید آگاهی لازم را از مراحل رشد و تکامل کودک داشته باشد و متناسب آن شرایط و محیط را برای کودک در یک محیط سالم، آرام و به‌دوراز استرس همراه با فضای عاطفی مناسب فراهم کنند و بعد از این مقوله شرایط پرورش را فراهم کنند. اگر در برنامه‌های مهدکودک توجه بر برنامه‌های رشدمحور باشد، می‌توان شاهد رشد و تحول همه‌جانبه کودکان بود، البته منظور از رشد و تحول همه‌جانبه رشد جسمی، حرکتی، شناختی، عاطفی، اجتماعی، کلامی و خلاقیت است که با حضور کودک در مهد زمینه‌ی بروز خلاقیت‌ها با اجرای برنامه‌های آموزشی و پرورشی به وجود می‌آید.
در شرایط کنونی والدین کمتر فرصت پیدا می‌کنند، در کنار تربیت کودکان به پرورش و آموزش آنان بپردازند، بنابراین مهدکودک می‌تواند این خلأ را پرکرده و کودک را برای رفتن به دبستان آماده کند، البته آموزش و آگاهی والدین از نحوه برخورد صحیح با کودک و کسب آگاهی از مؤثرترین شیوه‌های مقتدرانه فرزندپروری و برخورد مناسب با کودک است که نه‌تنها می‌تواند مشکلات رفتاری کودکان را کاهش دهد، بلکه در اثر آرامش روان آنان فرصت بهتری برای رشد و یادگیری در اختیار آنها قرار می‌گیرد.
مادران می‌توانند در محیط خانه تا حدودی با ایجاد سرگرمی‌های مناسب برای کودکان به رشد شناختی آنها کمک کنند، اما کافی نیست، چراکه کودکان از سن 3 سالگی کنجکاوتر می‌شوند و محیط اطراف خودشان را جست‌وجو می‌کنند علاوه بر این بازی با دیگر همسالان و گذراندن وقت با آنها از سرگرمی‌های خوب در این سنین است که به جز لذت‌بخشی جزو ضروریات رشد شناختی کودک است.
گروه‌های همسالان، محیطی را برای کودک فراهم می‌کند که در آن خود را بشناسد، به همین جهت کودک از طریق این محل‌های بازی می‌آموزد که پذیرفته شده و با دیگران شریک شود، از حقوق خود دفاع کند و به دیگران احترام بگذارد، بنابراین کودک از دنیای خودمحور به مرحله اجتماعی شدن قدم می‌گذارد، در صورتی که برخلاف تصور اکثر افراد، مهدکودک فقط جایی برای بازی کردن نیست بلکه کودک در آن دائم در حال یادگیری است و توانایی‌های خود را توسعه می‌دهد. مثلاً وقتی او در اتاق بازی، به بازی‌های نمادین می‌پردازد، اطلاعاتی درباره خانه و خانواده به دست می‌آورد. نقاشی کردن و چکش‌کاری یا بازی با خمیر به رشد عضلات بازوها و دست‌های کودک کمک می‌کند که بعدها این امر او را در نوشتن یاری خواهد کرد.
در همین راستا، یک روانشناس کودک عدم به کارگیری نیروی متخصص را یکی از مهم‌ترین مشکلاتی دانست که امروزه در مهدهای کودک کشور وجود دارد، به طوری که نیروهای غیر متخصص توانایی آموزش ساده‌ترین موضوعات لازم برای فراگیری کودک را در اختیار ندارند.
فائزه رمضانی با اشاره به اینکه محتوای موجود در مهدهای کودک کشور می‌تواند برای این فضا آسیب‌زا باشد، گفت: بدون شک صنف مهدکودک را نمی‌توان با سایر اصناف فعال در کشور به مقایسه گذاشت، به طوری که افراد مورد هدف این صنف کودکانی هستند که تحت تاثیر این فضا شخصیت خود را شکل می‌دهد. عدم به کارگیری نیروی متخصص یکی از مهم ترین مشکلاتی است که امروزه در مهدهای کودک کشور وجود دارد، به طوری که نیروهای غیر متخصص توانایی آموزش ساده‌ترین موضوعات لازم برای فراگیری کودک را در اختیار ندارند.
این روانشناس کودک همچنین در ادامه تاکید کرد: بدون شک عواقب منفی ناشی از تربیت نادرست کودکان در مهدکودک‌های کشور می‌تواند هزینه‌ها و آسیب‌های بسیار گزاف و گرانبهایی را شامل حال کشور کند.
وی با اشاره به روند تاسیس مهدکودک‌ها در کشور، تصریح کرد: امروزه برخی افراد مجوزهای لازم برای تاسیس یک مهدکودک را از سازمان مربوطه دریافت می‌کنند، در حالی که این افراد در بسیاری از مواقع موسس مهدکودک نیستند بلکه موسس سرمایه‌گذاری است که تاسیس یک مهدکودک را بر عهده گرفته است. در حالی که یک سرمایه‌گذار غیر متخصص در حوزه کودک اداره یک مهدکودک را به دست بگیرد، بدون شک فقط به دنبال اهداف تجاری و سودآوری خواهد بود، به طوری که کودکان حاضر در آن محیط مورد توجه آموزشی و تربیتی قرار نمی‌گیرند. برخی از مهدکودک‌های موجود در کشور با ایراد قوانینی نادرست و اشتباه باعث می‌شوند تا کودکان در مسیر اشتباه زندگی قرار بگیرند.
پربازدید ها