کریم جعفری:این روزها جهان عرب شاهد چند انتخاب سرنوشت‌ساز و مهم است که تاثیر بسیار مهم و شایانی بر تحولات آینده منطقه، به‌ویژه در تعاملات و روابط خارجی ایران دارد. انتخابات دو کشور لبنان و (شهرداری) تونس در روزهای گذشته برگزار و بر اساس نتایج اعلامی و مقدماتی تاکنون حزب النهضه در تونس و ائتلاف مقاومت در لبنان موفقیت‌های خوبی کسب کرده‌اند. این در حالی است که انتخابات پارلمانی عراق که به‌نسبه آن دو انتخابات دیگر برای ما و همه منطقه اهمیت بسیار شایانی دارد، قرار است در آخر همین هفته برگزار شود. چگونگی رای مردم عراق، می‌تواند ضامن رفتار این کشور در تعاملات داخلی و منطقه‌ای و همچنین نوع نگاه این کشور به روابطه با ایران باشد. در مورد این انتخابات پیش از این خواستم بنویسم، اما به دلیل مشکلات متعدد، فرصت نشد.
در مورد انتخابات شهرداری‌های تونس نکته مهمی که وجود دارد، بازیابی دوباره حزب النهضه است. حزبی که باوجود محبوبیت فراوان در دوره انتقالی از دیکتاتوری بن علی به حکومت قانونی و مدنی پس از آن، یک نقش تاریخی بسیار مهم بازی کرد و البته در انتخابات پارلمانی سال 2014 پس از حزب نداء التونس در جایگاه دوم ایستاد. در انتخابات پارلمانی این کشور که طبق معمول با مشارکت بسیار پایین (کمتر از 34درصد) تونسی‌ها برگزار شد، حزب النهضه موفق شد بیش از 27درصد آرا را به دست آورده و حزب همیشه رقیب نداء هم با 22 درصد در جایگاه دوم قرار گرفت. به‌صورت خلاصه باید گفت که النهضه در طول چهار سال گذشته تلاش گسترده‌ای جهت بازنویسی و اصلاح ساختاری و رفتاری حزب خود کرده و به‌شکلی عمل نموده که این روزها دیگر نمی‌شود آن را با اخوان‌المسلمین پیوند داد.
در بعد دیگر، انتخابات پارلمانی لبنان قرار دارد. انتخاباتی که در آن فهرست مورد حمایت مقاومت با حمایت قاطع و بی‌دریغ دبیرکل محترم مقاومت اسلامی این کشور توانست شکستی تلخ، گزنده و تاریخی به نوچه‌های عربستان، امریکا و فرانسه وارد کند. این شکست به‌گونه‌ای بود که سعد الحریری در یک نشست خبری تاکید کرد: «بر تحقق نتیجه بهتری برای جریان المستقبل در انتخابات روز گذشته حساب باز کرده بودیم.» در انتخابات لبنان، حزب تحت رهبری الحریری که بار اصلی انتخابات را در سراسر این کشور بر دوش می‌کشید، با بیش از 35درصد ریزش آرا، تنها توانست به 21 کرسی پارلمان این کشور دست پیدا کند. در دلیل این شکست تاریخی باید به رویدادهای سال گذشته این کشور و بازداشت و تحقیر حریری توسط سعودی‌ها اشاره کرد، حقارتی که برای شهروند لبنانی بسیار سخت و رنج‌آور بود و آنها با این اقدام خود به نگاه وابسته اعضای المستقبل پاسخ دادند.
این شکست برای حریری از آن روی تلخ بود که او صدای خورد شدن استخوان‌های حزبی را که پدرش بنیان گذاشته بود را در این انتخابات به خوبی شنید. او خود در این نشست خبری به این موضوع اشاره کرده و اعتراف می‌کند: « هیچ کسی نمی‌تواند جریان المستقبل را در لبنان در هم بشکند. من دست خود را به سمت همگان دراز می‌کنم چراکه می‌دانم که امکان راهبری کشور بدون تمامی گروه‌های سیاسی امکان‌پذیر نیست. من خواهان توافق میان تمامی طرف‌های سیاسی هستم. کشور تاب تحمل اختلافات سیاسی در هیچ سطوحی را ندارد. طرف‌های سیاسی باید برای خدمت به مردم تلاش کنند، چراکه مردم خسته شده‌اند. شکاف‌هایی در داخل جریان المستقبل وجود دارد و عاملان این شکاف‌ها بازخواست خواهند شد.» حریری در این نشست خبری هیچ اشاره‌ای به تاثیر بازداشتش بر رویگردانی مردم این کشور از حزب متبوعش نکرد و سعی کرد همه چیز را در سر چند هم‌حزبی خود بشکند.
اما در مقابل، با حضور تاریخی و تاثیرگذار مقاومت، در حالی که این بار میشل عون هم با غره شدن به خود سعی کرد از حزب‌الله فاصله بگیرد و از این بابت شکست سختی خورد، ائتلاف دوگانه شیعه متشکل از امل و حزب الله لبنان در حوزه‌های جنوب، بقاع، بیروت و بعبدا پیروزی چشمگیری را رقم زد. نتایج اولیه همچنین نشان می‌دهند، لیست‌های شیعه متشکل از امل و حزب‌الله لبنان توانستند در جنوب و بعلبک هرمل و بیروت الثانیه (حوزه دوم بیروت) ۲۷ کرسی مورد نظر را به دست آورند. بعلبک هرمل پایگاه سنتی حزب‌الله بوده و منطقه بقاع لبنان از نگاه سیاسی و نظامی عمق استراتژیک مقاومت لبنان و حزب‌الله در کنار هم‌پیمانی با سازمان امل تلقی می‌شود. از منطقه بعلبک و هرمل در بقاع ۱۰ نامزد انتخاباتی با ترکیب شش نماینده شیعه، دو نماینده از اهل سنت، یک نماینده مسیحی مارونی و یک مسیحی کاتولیک به پارلمان راه پیدا می‌کنند. نتایج اولیه شمارش آرا اشاره به این دارند که لیست‌های مقاومت و هم‌پیمانانش احتمالا به بیش از نیمی از کرسی‌های پارلمانی دست یابند. نتایج غیررسمی نیز نشان می‌دهند که امکان دارد سعد حریری بزرگترین فراکسیون پارلمانی را به دست آورد.
در حالی که سعد الحریری در نشست خبری روز گذشته خود نتوانست کینه و عداوت خود از مقاومت و حزب‌الله را پنهان کند و گفته بود که « نتیجه‌ای که به دست آوردیم، به قانون مربوط است و هیچ ارتباطی با امتیازدهی‌ها به حزب الله ندارد.» اما سید مقاومت در موضع‌گیری شفاف و طبق معمول همیشه سنجیده، همه را به حضور در دولت آشتی ملی فراخواند. به گفته سیدحسن نصرالله: «این دستاورد بزرگ برای رئیس جمهوری و دولت بود. این دستاوردی برای همه نیروهای سیاسی و ملت لبنان بود که همکاری کردند که انتخابات برگزار شود.» دبیرکل حزب الله هدف نخست این حزب در انتخابات را دستیابی به تعداد نمایندگان بیشتر در پارلمان عنوان کرد و گفت: «این مساله برای حمایت سیاسی از مقاومت لازم است و از این طریق می توانیم حضور گسترده‌ای در نهادهای کشور و دولت داشته باشیم. تشکیل فراکسیون قوی هدف دوم حزب الله در انتخابات است، از این طریق می‌توانیم برنامه انتخاباتی خود را اجرا کنیم از جمله اصلاحات و مبارزه با فساد و .. که درباره آن صحبت کرده‌ایم.»
در مورد اهمیت مناطقی که در بالا به آن اشاره کردیم (بلعبک و هرمل) و تلاش بسیار زیاد و سرمایه‌گذاری عجیب و غریب رسانه‌های عربی – غربی برای بازگشت رای مردم از مقاومت، می‌توان به موضع بسیار صریح سیدحسن نصرالله اشاره کرد: « وقتی زمان انتخابات رسید، می خواستند با کسب کرسی از مناطق حامی مقاومت از جمله بعلبک و هرمل به نفع خود، از آن به عنوان دستاویزی استفاده کنند تا با آن به حزب الله حمله کنند، اما این نقشه شکست خورد و این نقشه نتایج معکوس داد زیرا میزان مشارکت بویژه در بعلبک و هرمل بیشتر از قبل شد و آنها از مقاومت حمایت بیش از پیشی کردند، این میزان مشارکت عالی پاسخ مستقیم به کسانی بود که تلاش می‌کردند که بگویند که حزب الله در بستر حامی خود ضعیف و مایوس شده است.»
تازه های سایت
پربازدید ها