بامداد جنوب- الهام بهروزی:
بوشهر سال گذشته موفق شد بهدلیل برگزاری کنسرتهای بیشمار عنوان پایتختی کنسرت را از آن خود کند و یکی از استانهایی باشد که کمتر مجوز کنسرتی در آن لغو شود؛ هرچند همزمان با سال 97 برخی از رفتارهای افراطی شادی مردم را در ایام نوروز در شهر کلمه در حین اجرای گروه موسیقی «لیان» زایل کرد یا حاشیهای که در هنگام اجرای گروه موسیقی «نیمه» بهوجود آمد، قابل اغماض نبود اما با وجود همه اینها، موسیقی در این دو سه سال اخیر در حوزه اجرای صحنهای از حال و روز خوبی برخوردار بود و در این مدت بیشتر خوانندگان و گروهها (بندهای) مشهور و محبوب کشور در این خطه به اجرای کنسرت پرداختند.
طبیعی است در سالهای نخست کمبود امکانات در حوزه برگزاری کنسرت امری قابل لمس تلقی شود، چون پیش از این، برگزاری کنسرت به این حجم در بوشهر سابقه نداشته اما در دوره مدیریت حمیده ماحوزی، مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مسیر برای برگزاری منظم و مداوم کنسرت باز شده، بهحدی که سال گذشته قریب به 400 اجرای صحنهای در سطح استان شاهد بودیم؛ آماری که در نوع خود قابل توجه است و نقش بسزایی را در ترویج نشاط و شادی در سطح استان ایفا کرده است اما حال که بوشهر بهعنوان یکی از استانهای موفق در حوزه برگزاری کنسرت مطرح شده، میطلبد در زمینه تامین و تکمیل زیرساختهای موسیقایی جدیتر ظاهر شود. هرچند پیش از این، در تفاهمنامهای که با حضور سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در استان، میان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و استانداری بوشهر منعقد شد، احداث یک سالن استاندارد کنسرت در بوشهر تصویب و مقرر شد این سالن در سه سال ساخت و راهاندازی شود؛ اکنون چندماهی از انعقاد این تفاهمنامه میگذرد اما کوچکترین خبری در این خصوص شنیده نمیشود، این در حالی است که بیشتر کنسرتگزاران برای تامین مکان اجراهای صحنهای بالای 550 نفر با مشکل روبهرو هستند و ناچارند برای این مهم به سالنهای ورزشی موجود در شهر پناه ببرند که کمترین امکانات را برای برگزاری یک اجرای موفق دارند.
البته داستان به اینجا ختم نمیشود و اجاره همین مکانها هم چندان راحت نیست و باید از هفتخان عبور کرد تا بتوان نظر موافق مسوولان این سالنها را برای برگزاری کنسرت کسب کرد که در این میان، ضوابط اداری بزرگترین مانع برای اجاره سالنهای ورزشی بهشمار میرود، هرچند وقتی منطقی به موضوع نگاه میکنیم؛ پی میبریم، بهراستی حق با مسوولان سالنهای ورزشی است، چون این مجموعهها برای برگزاری کنسرت احداث نشدهاند!!! اما گاه بهدلیل کمبود زیرساختهای فرهنگی ناچار با مجموعههای فرهنگی همراه میشوند تا بتوانند بهسهم خود در ترویج نشاط اجتماعی و شادی مردم نقش داشته باشند.
بامداد جنوب بارها در گزارشهای مفصل از نبود زیرساختهای فرهنگی داد سخن راند اما شوربختانه هر بار پاسخی که از سوی مسوولان اجرائی شنیده شد، قانعکننده نبود؛ چراکه تمام گفتههای آنها موکول به آیندهای بود که معلوم نیست کی فرا میرسد... . گاهی این وضعیت چنان اسفناک است که ناچاری دست به قلم شوی و برای بار چندم صفحه سپیدی را برای بیدار شدن مسوولان از خواب گران سیاه کنی تا شاید بتوان تاثیر گذاشت و مدیریت ارشد استان را به انصاف دعوت و اهمیت فرهنگ و هنر را در پویایی و رونق زندگی اهالی این خطه یادآوری کرد؛ چراکه این حوزه الان قریب به پنج سال است که بهدلیل اختصاص کمترین بودجه با کمبودها و مشکلات عدیدهای دست و پنجه نرم میکند؛ مشکلاتی که گاه حجمش خارج از حوصله است و نمیتوان بر آنها چشم پوشید.
بدیهی است بر اساس نیازسنجیهای صورت گرفته، نبود یک سالن استاندارد و مجهز برای برگزاری اجراهای صحنهای موسیقی سخت به چشم میآید؛ این در حالی است که شوربختانه یا خوشبختانه ما عنوان پرطمطراق پایتخت انرژی را یدک میکشیم اما نگارنده به صراحت اقرار میکند، از این عنوان چیزی جز سیاهبختی و حرمان عاید ما نشده است؛ دلیل این ادعا کمبودهایی است که از شمال تا جنوب استان را فرا گرفته است و در هر بخشی از حوزه فرهنگ که ورود میکنیم، متوجه میشویم که اختصاص نیافتن بودجه کافی بر روند پیشرفت بسیاری از پروژههای بزرگ فرهنگی تاثیر سوئی گذاشته؛ موضوعی که گاه موجب دلزدگی اهالی هنر و هنردوستان شده اما شوربختانه مسوولان اجرائی اهمیتی به این موضوع نمیدهند و هر از چند گاهی هم که لطف میکنند و بودجهای را به حوزه فرهنگ اختصاص میدهند، در بوق و کورنا میگذارند که بالاخره عرصه فرهنگ را نیز دیدیم اما کاش همین لطف آنها نیز در موعد مقرر اجرائی میشد... .
در این گزارش روی سخن ما با مدیریت ارشد استان و شورای شهر بوشهر است که یکی از رسالتهای آنها تامین زیرساختهای فرهنگی-هنری و فراهم کردن عرصههای فرهنگساز در سطح شهرو نظارت بر آن است؛ بدانید بوشهر سالن کنسرت ندارد، بوشهر نگارخانه ندارد، ... . این در حالی است که این شهر در دل خود استعدادهای فراوانی را جای داده است اما بهدلیل کمبودها و نبود زیرساختهای فرهنگی پیشرفت آنها نیز مختل شده است. تا کی میتوان در انتظار آیندهای بود که هر ماه به ماه بعد منتقل میشود؛ در این دو سه سال نبود سالن استاندارد کنسرت و نگارخانه احساس شد، تصویب شد اما ساخت آنها کی آغاز میشود؟!! تا کی باید در مقابل هنرمندان نامآشنایی که قدم به استان میگذارند، بهدلیل کمبود امکانات، سرخم کنیم؛ در حالی که ما روی گنجی از نفت و ثروت خوابیدهایم؛ تا کی باید به اجرای کنسرت در سینماهایی رضایت دهیم که مکان مناسبی برای برگزاری اجراهای صحنهای نیست؛ مکانهایی که صندلیهایشان و ظاهرشان در خور شآن مردم بوشهر نیست؛ هرچند برخی از این مکانها به تازگی از سوی بخش خصوصی تعمیر و تجهیز شدهاند اما حقیقتا باید اعتراف کرد، سینما جایی برای برگزاری کنسرت نیست و از روی ناچاری است که کنسرتگزاران برای اجرای برنامههای خود به آنجا پناه میبرند!!! آیا وقت آن نرسیده است که دست از شعار گفتن برداریم و عزم خود را برای داشتن سالنهای استاندارد و با کیفیت جزم کنیم!!! آیا وقت آن فرا نرسیده است اندکی حال هنر را دریابیم و به جایگاه آن ارج نهیم؟!! مسوولان فراموش نکیند بوشهر سالن کنسرت ندارد! و این کمبودها اصلا زیبنده پایتخت انرژی نیست!!!