بامداد جنوب- هدی خرمآبادی:
«جنگ آب» دیگر نه هشدار است نه زنگ خطر و نه شعار. اتفاق ناخوشایند و تهدیدی است که رخ داده و زندگی مردم را تحتالشعاع خود قرار داده است. در برخی نقاط استان بوشهر، بیآبی مردم را کلافه کرده و این کلافگی بیش از هر امر دیگری، با اعصاب و روان مردم بازی میکند و ما در آینده با مردمی روبهرو خواهیم بود که از اختلالات روانی رنج میبرند. بحران آب دیگر به بحران پیامدهای اجتماعی آب بدل شده که در ادامه سوء مدیریتها و غفلت از چالش آب، امری طبیعی است که دور از انتظار نبوده است.
روز گذشته حدود 80نفر از شهروندان وحدتیه ای ساعت 11 تا 13 با پارک کردن خودروهای خود در جاده اصلی بوشهر - شیراز حدفاصل سه راهی وحدتیه برای مدت 2 ساعت آمد و شد در این محور ارتباطی را مختل کردند.
مهمترین پیشه مردمان وحدتیه، کشاورزی است و فراوردههای اصلی کشاورزی آنها خرما و گندم است که البته در چند سال اخیر کشت هندوانه، خربزه و سایر محصولات جالیزی در آن رواج یافته است. محصولات آببری که به بحران بیآبی بیش از پیش دامن میزند. وقتی عزمی جدی برای تغییر و برنامهای برای جایگزین کردن اشتباهات گذشتهمان نداریم، نتیجهاش میشود تداوم کشاورزی و کشت محصولات آببر در بحبوحه بحران آب. ما یاد نگرفتهایم که از گذشته و مسیرهای اشتباه رفتهمان بازگردیم و با یک برنامه هدفمند و مدون بهترین تصمیم را بگیریم.
مصارف آب برای کشاورزی تنها یکسوی ماجراست. در دشتستان و به ویژه شهرهای برازجان و وحدتیه آب برای مصارف خانگی هم نیست و به گفته شهروندان وحدتیه، آب برای حمام رفتن، لباس شستن و دیگر امورشان ندارند.
اعتراض مردم وحدتیه به بیآبی با پادرمیانی مسوولان فرمانداری دشتستان، شرکت آب و فاضلاب و دعوت از نمایندگان مردم و شورای اسلامی شهر وحدتیه و بازگشایی جاده ارتباطی بوشهر - شیراز بازگشایی شد اما این چاره کار نیست و مسوولان و متولیان باید به جای چنین پادرمیانیهای مقطعی به فکر پیشگیری و پس از آن درمان قطعی و بدون بازگشت باشند.
گفته میشود از ابتدای خردادماه آب ورودی از تصفیهخانه بوشیکان کازرون به شهرستان دشتستان 30هزار متر مکعب کاهش یافته است که این امر توزیع آب در دشتستان را به خصوص شهرهای برازجان، وحدتیه، آبپخش و شبانکاره را با مشکل روبهرو کرده است و این امر باعث شده تا آب خط انتقال به شهر وحدتیه 50 درصد کاهش پیدا کند. براساس اظهارات مسوولان، در صورتی که 10هزار متر مکعب آب به شهر وحدتیه اختصاص یابد، مشکل توزیع در این شهر برطرف خواهد شد و البته باز هم وعدهها برای برطرف کردن مشکلات بیآبی داده میشود و این بار نیز به نقل از معاون سیاسی-اجتماعی فرمانداری دشتستان، برنامهریزی برای راهاندازی تصفیهخانه 10هزار متر مکعبی در شهر وحدتیه انجام شده است.
گویا نمایندگان مجلس هم تنها کاری که تا کنون از دستشان برآمده، اعلام بیآبیهای موجود استان بوشهر در مجلس است اما اینکه خروجی این اعلانها و اعلامها چه چیزی بوده یا خواهد بود شفاف نیست. مسوولان استانی با وجود هشدارها درباره تابستان سخت و بیآبیها باید پیش از این به فکر میافتادند و تابستان هر سال را به تابستان سال بعد پیوند نمیدادند. این روزها مسوولان و متولیان استانی و شهرستانی، اعضای شوراهای اسلامی شهر، مدیران آب و فاضلاب، نمایندگان مردم در فرمانداریها همه نسبت به بیآبی هشدار میدهند و با جملاتی شعارگونه مانند «بیآبی شایسته مردم نیست»، «در مرکز پایتخت انرژی، بیآبی فاجعه است»، «در مجاورت دریا زندگی میکنیم اما بهرهای از آب نمیبریم» و ... معلوم نیست خطاب به چه کسی سخن میگویند. اینها را به مردم میگویند یا به خود یا داستان پاسکاری مسوولیت و شانه خالی کردن از تکلیف و وظایف خودشان است؟!
اگر دیر بجنبیم، تبعات بحران آسیبهای اجتماعی بیآبی غیر قابل جبران خواهد بود، حتی اگر بحران بیآبی را پشت سر بگذاریم. تغییر اقلیم، خشکسالی، کمبود بارش، استفاده بیش از حد از سفرههای آب زیرزمینی، وجود چاههای غیر مجاز، سدسازیها و ... ما را با شتاب بیشتری به ورطه سقوط میکشد. هشدارها را جدی بگیریم. رئیس بخش اطلاعرسانی IPCC در گزارشی با بیان اینکه تاثیر تغییرات اقلیم غیر قابل انکار است، گفت: برای افرادی که تغییر اقلیم را نمیپذیرند باید در مورد تاثیرات این پدیده صحبت کرد. تهیه گزارش مربوط به افزایش ۱.۵ درجهای دمای کره زمین و مقایسه آن با قبل از صنعتی شدن جهان، پاسخ جهانی در مورد خطر تغییر اقلیم است. لین در ادامه تاکید میکند: قطعا کشورهای فقیر بیشتر تحت تاثیر تغییر اقلیم خواهند بود. بدیهی است که بحران آب در کنار دیگر ابعاد پدیده تغییر اقلیم، چالشهای بسیار سخت دیگری را برای ما ایجاد میکند؟ اما آیا یک زنده بیدار اندرین شهر یافت میشود... .