کریم جعفری:
اول میخواستم در مورد جلسه دادگاه روز یکشنبهام با «م.س» و اتفاقاتی که در آن جلسه روی داد بنویسم که این موضوع را به وقتی دیگر میکنم، چرا که مسائل بسیار مهمتری وجود دارد که فارغ از این بحثها است. این روزها کشور روزهای سختی را پشت سر میگذارد، روزهایی که بهشخصه پیشبینی آن را سال گذشته در همین روزها میکردم و اطلاع دقیق داشتم که قرار است چه روی دهد. این اتفاق البته خیلی زودتر از یک سال روی داد و پیش و پس از خروج امریکا از برجام تقریبا بازار ملتهب شد و شد، آنچه که این روزها مشاهده میکنید. اقتصاد ایران، یک اقتصاد بیمار، ناسالم، ناهمتراز و فارغ از مدیریت صحیح و برنامه دقیق است.
هر کسی آمد برای خودش سازی کوک میکند و با آن ساز چند سالی با اعصاب و روان مردم بازی کرده و ساز را به دست بعدی میدهد تا همینجور بنوازد که کی این ساز خراب شود و همه چیز هم بر سر مردم آوار. اما بیائید یک نگاه واقعبینانه به مسائل این روزها داشته باشیم، ببینیم مقصر واقعا چه کسی است و این وسط ما چه گناه کبیرهای مرتکب شدهایم؟ چرا باید این روزها وضعیت به این شکل باشد؟ آیا فقط مقصر امریکا و ترامپ است یا نه، خودمان هم مقصریم؟ سال گذشته من میدانستم که سکه دو برابر و شاید هم بیشتر میشود، دلار فلان قیمت، میتوانستم وام بگیرم و در وسع خودم سکه یا دلار نگه دارم و امروز در بازار فروخته، هم پول بانک را داده بودم و هم اندکی برای خودم مانده بود، اما چرا منِ نوعی این کار را نکردم ولی فلان آقازاده و آن مسوول و آن آقای سرمایهدار آمدند و دست به چنین کارهایی زدند؟ در کدام کشور جهان مردم وقتی دچار مشکل اقتصادی میشوند به بازار ریخته و هر چه طلا و ارز هست را جارو میکنند و به خانه میبرند؟ در کدام کشور مسوولانش وقتی اوضاع اقتصادی خراب است خودشان دست به احتکار زده و پول و طلا از کشور خارج میکنند؟ در کدام کشور شما ملاحظه میکنید که واردکننده جنس را با قیمت 4200 تومان وارد میکند، اما با بهای دلار روز به مردم میفروشد؟ آیا همه اینها تقصیر ترامپ و امریکا است؟ آیا همه اینها زیر سر تحریم است؟ آیا حس ایرانی بودن ما تا همینجاست؟ این همه فرهنگ و تمدن 2500 بازی در میآوریم و ادعای ایرانی بودن و مسلمان بودنمان گوش فلک را کَر کرده و خودمان از صد تا ترامپ و امریکا بدتر رفتار میکنیم و این بلا را سر کشور در میآوریم؟
در همین استان بوشهر فردی را میشناسم که تا همین چند سال پیش نمیتوانست تاکسی سوار شود، اما در میان گرانیهایی که مردم از قدرت خرید مایحتاج روزانهاشان درمانده شدهاند طرف دنبال خرید پورشه رفته است! در همین استان بوشهر کسانی را سراغ دارم که پول تو جیبی نداشتند و الآن ادعای آنچنانی دارند و میلیاردی ثروت به هم زدهاند؟ اینها عموما از کجا آمدهاند؟ در کدام اقتصاد سالم کسی میتواند اینگونه و بدون سرمایهگذاری و ورود به عرصه تولید پولدار شود و خون ملت را در شیشه کند؟
مسوولان ما در همین استان بوشهر چه گلی بر مردم زدهاند، بیایند گزارش دهند که واقعا چه کردهاند. نماینده دولت که در هر جلسهای که میرود و تریبون در اختیارش قرار میگیرد میگوید باید «امید تولید کنیم»، آخر مرد مؤمن راهش را هم بگو، وسیلهاش را هم بگو، حالا گیرم تولید هم کردی، به قول علما، «ثم ماذا» بعدش چه؟ این شد برای یک استان با این همه سرمایه نان و آب؟ این شد شغل؟ این شد درآمد؟
در همین استان بوشهر، چند روزی است که صدها نفر به خیل بیکاران اضافه شدهاند. با ممنوعیت واردات 1400 رقم کالا، عملا گمرک تعطیل شده و کسانی که با چندرقاز درآمد بهعنوان ترخیصکار کار میکردند بیکار شدهاند. در طول سه چهار روز گذشته چند نفر آنها با شخص خودم تماس گرفته و التماس دعا داشتند. متاسفانه اینها فک و فامیلشان معاون استاندار نیست که فلهای بروند سر کار و فلهای هم شغل پیدا کنند. هنوز مانده تا صدای جرس کوچه به کوچه بگردد و به گوش همه برسد.
در کشورهای دیگر جهان، مردم وقتی میبینند که وضعیت معیشتی و اقتصادی خراب است، خود به کمک دولت میروند، کمتر میخورند، کمتر میخرند، اصلا سفر خارجی نمیروند. جایی میخواندم به نقل از یکی از افراد متمول فرانسوی که جزو سیاستمداران این کشور هم بود. میگفت برای حزبش هزینه بسیاری کرده بود، اما فرانسوا میتران در انتخابات برنده شد، بعد از پیروزی میتران در زمستان رفتم خانهاش دیدم با لباس گرم در خانهاش نشسته، خانه هم سرد است، گفتم چرا خانه سرد است؟ گفت: رئیسجمهور گفته که وضعیت اقتصادی خوب نیست، مردم اگر دمای خانه خود را یک درجه سردتر کنند ما چند میلیارد فرانک صرفهجویی میکنیم و میشود اوضاع را مدیریت کرد. گفتم: میتران که از حزب مخالف شماست؟ چرا به حرفش گوش میدهید؟ باید کمک کنید که موفق نشود و شکست بخورد؟ گفت: به هر حال او رئیسجمهور کشور است، معیشت نزدیک به 50 میلیون فرانسوی دست او است، باید کمک کنیم که کشور وارد بحران نشود، وگرنه همه ضرر میکنند!!!
حالا شما در نظر بگیرد، در کشور ما، همه دست به دست هم دادهاند تا نه تنها دولت، بلکه کلیت نظام را هم نابودی بکشند. همه دارند همت میکنند تا همه چیز خراب شود. مخالفان دولت که بماند، خود دولتیها نیز بیخیال شدهاند و نمیدانند میخواهند چه کنند، در این وضعیت است که هر کسی دستش میرسد جیب بغل دستیاش را میزند تا این تسلسل سراغ خودش را هم بگیرد. اندکی تامل، تعقل، تدبر و آیندهنگری هم خوب است. فرزندان مسوولان همگی در بلاد فرنگ زندگی شاهانه دارند، ما بیچارهها در این مملکت باید بمانیم و هم خون بدهیم و هم مالمان پامال شود، چه کسی به چه کسی است، لااقل خودمان باید به خودمان رحم کنیم.
وزیر ارتباطات میآید اسامی واردکنندگان کالاهای الکتریکی بهویژه گوشی را اعلام کرد که با دلار 4200 تومانی گوشی وارد میکنند، اما با به قیمت روز به خورد ملت میدهند، آیا مدیر این شرکتها داماد ترامپ است تا یا آقازادهها و شرکتهای وابسته به این نهاد و آن سازمان که چنین رانتهای هنگفتی را دارند؟ بلافاصله بعد از اسامی نام این شرکتها بهناگهان بازار به هم میریزد و همه دست به اعتراض میزنند. با این دست فرمانی که ما داریم میرویم به جایی نخواهیم رسید.