بامداد جنوب - هدی خرم‌آبادی:

23 دی ماه 96 در همین صفحه گزارشی را منتشر کنیم درباره پر کردن دریا در دیّر! در آن گزارش طی مصاحبه با مدیرکل محیط زیست استان درباره اخذ مجوز برای این پروژه پرسیده بودیم و وی بر غیر قانونی بودن این اقدام و مجوز نداشتن نهاد مربوط تاکیده کرده بود. با وجود این، اجرای پروژه ایجاد پیاده‌رو در بکرترین نقطه ساحل زیبای دیّر از روبه‌روی پارک خلیج فارس محله سیدصفا تا کانال دفع آب (دره اسفندیاری) از سوی شهرداری به قوت خود ادامه دارد. گفته می‌شود قرار است نام این پیاده رو، پیاده‌رو سلامت!!! باشد و البته متولیان سلامت از چنین طرحی بی‌خبر!! چطور ممکن است به پیاده‌رویی که با تخریب دریا و تجاوز به حریم آن ساخته می‌شود، پیاده‌رو سلامت اطلاق بشود و این پیاده‌رو با چنین اقدامات خودسرانه‌ای چطور، «سلامت» دیّری‌ها را تامین خواهد کرد؟ مگر می‌شود بر خرابه‌ای خانه بسازی و ویران نشود؟ مگر می‌شود مقابل باد آشیانه بسازی و بر باد نرود؟

صدای دوستداران طبیعت و سمن‌های محیط زیستی دیّر در اعتراض به این پروژه راه به جایی نبرد، چراکه رویاپردازان توسعه در پر کردن دریا بسیار مصمم‌تر از آن هستند که غم دریا داشته باشند و به نظر می‌رسد قدرتمندتر از آنند که از نداشتن مجوز و اخطارهای نهادهای دیگر (در صورتی که نهادهای متولی اخطاری صادر کرده باشند) بهراسند.

نگارنده که پیش از این هم درباره دست‌درازی به دریا و رعایت نکردن حریم دریا در بوشهر، گزارشی تهیه کرده بود، زمانی که از مسوولان شهرداری درباره چرایی رعایت نکردن حریم دریا و ساخت و ساز در این حریم بدون مجوز پرسیده بود، با این پاسخ مواجه شده بود که: «چرا باید مجوز بگیریم؟ از قدیم رسم بر گرفتن مجوز نبوده، مجوز نزدیک به شش تا هفت ماه طول می‌کشد»!!! 

تلاش دوستداران طبیعت از یک طرف و ادامه پر کردن دریا از سوی دیگر، حکایت تلخ خودخواهی بشر است که تمامی ندارد و روز به روز دست‌اندازی به طبیعت بیشتر و بیشتر می‌شود و طبیعت را فریادرسی نیست. 

موضوع اسفناک‌تر این روزها این است که به نظر می‌رسد برخی عمدا قصد دارند موجی علیه فعالان اجتماعی و دوستداران طبیعت به راه بیندازند و این گونه جلوه دهند که اینان تعداد اندکی هستند و هدفشان نیز منفعت‌طلبی است. شاید این انتقاد متوجه یکی دو نفر از شبه فعالان اجتماعی باشد اما یادمان باشد که با هر هدفی بوده باشد، دردی از درد مردم را گوشزد کرده و امروز شاهد باز شدن گره برخی از آن مشکلات هستیم. یادمان باشد دوستداران طبیعت، سرمایه‌های اجتماعی و واقعی این سرزمین هستند که اندک جان باقیمانده در تن این طبیعت، مدیون آنهاست، مدیون اندیشه پاک، نگاه مصمم و دست‌های مهربانشان با طبیعت. مسوولان به یاد داشته باشند که به جای زیر سوال بردن فعالان اجتماعی و دوستداران طبیعت، موظف به پاسخگویی در قبال دست‌درازی به طبیعت و تخریب‌هایی هستند که انجام داده‌اند. 

در ادامه، برای بررسی این مساله با رئیس محیط زیست شهرستان دیّر گفت‌وگو کردیم. نجفی در پاسخ به این سوال خبرنگار بامداد جنوب مبنی بر صدور مجوز از سوی محیط زیست برای پروژه یادشده، به گفتن این‌که فقط باید به اداره محیط زیست بیایید تا پاسخ شما را بدهم، اکتفا کرد. 

ای کاش متولی محیط زیست در دیّر می‌دانست که موظف به پاسخگویی نه تنها به خبرنگاران که به عموم شهروندان است. ضمن این‌که سوال مورد نظر به هیچ وجه امنیتی نبوده که وی از پاسخ دادن تلفنی خودداری کرد، مگر این‌که شهرداری مجوزی از محیط زیست نگرفته باشد و وی جوابی برای گفتن نداشته باشد. شهری که مسوولانش از پاسخگویی طفره می‌روند باید هم به ساحلش دست‌اندازی کنند. 

بر این گمان بودیم که معاون عمرانی فرماندار در جریان باشد. از همین رو، با آقای یزدان‌شناس تماس گرفتیم. وی با بیان این‌که در جریان فعالیت شهرداری در ساحل هستم اما این‌که مجوز دارند یا خیر را در جریان نیستم، تصریح کرد: نهاد متولی محیط زیست شهرستان است. در صورت نداشتن مجوز، محیط زیست می‌تواند جلوی این ساخت و ساز را بگیرد. ما از سمن‌ها گزارش‌هایی مبنی بر لزوم رسیدگی به این پروژه را داشته‌ایم اما تا کنون از محیط زیست هیچ درخواستی دریافت نکرده‌ایم. 

یزدان‌شناس در ادامه با تاکید بر این‌که نمی‌توانیم به بهانه ساحل، مانع توسعه شویم، خاطرنشان کرد: باید سعی کنیم با کمترین آسیب‌ به محیط زیست، توسعه را بهبود ببخشیم. با وجود این، به علت مشغله‌های هفته جاری، قرار است هفته آینده با حضور سمن‌ها، شهرداری و محیط زیست جلسه‌ای برگزار کنیم.

مسوولان محترم دیّر اعم از فرماندار، معاون عمرانی فرماندار، شهردار، رئیس محیط زیست، حراست محیط زیست، منابع طبیعی، دستگاه قضا و دیگر نهادهای مربوط در اسرع وقت به این موضوع رسیدگی کنند و نتیجه را به اطلاع عموم شهروندان برسانند و بدانند در صورت تداوم بی‌توجهی‌ها به ساحل بکر دیّر، با واکنش‌های جدی‌تری از سوی شهروندان مواجه خواهند شد. نامه‌نگاری‌های انجمن محیط زیستی سوکا درباره لزوم توقف این طرح به مسوولان مستند است و تاریخ آخرین نامه نیز مربوط به 31 مردادماه است. با وجود این‌که همه مسوولان بر توسعه گردشگری در استان تمرکز کرده‌اند اما آنچه از خلال صحبت‌ها و رفتارهایشان برمی‌آید، نشان دهنده جهل آنها نسبت به پدیده‌هایی همچون «توسعه» و «گردشگری» است.