بامداد جنوب - جواد شکریان:
«حقوق یکماهه کارگران، تنها کفاف 10 روز از زندگی آنها را میدهد» این جمله را چندین سال است که به کرات شنیدهایم؛ درآمدهای کارگران سالهاست که به زعم آمارنهادهای ذیصلاح، وضعیت معیشتی این قشر زحمتکش را زیر خط فقر نگهداشته و بسیاری از خانوادههای این کارگران با حقوقهای حداقلی تنها برای زنده ماندن تلاش میکنند. هر چند در سالهای اخیر، دولت برای بهبود این شرایط و تقویت وضعیت معیشتی این قشر برنامههایی را عنوان کرده است، با این حال، در طول سالهای اخیر نهتنها در قدرت خرید کارگران بهبودی حاصل نشده، بلکه با تورم نجومی اقلام سبد خانوار کارگری، شرایط زندگی برای این قشر و خانوادههای آنها روز به روز دشوارتر و تحمل ناپذیرتر میشود. در سالهای اخیر متاسفانه بهجای بهبود شرایط اقتصادی اقشار ضعیف جامعه، قدرت خرید آنها سال به سال کاهش یافته است تا اینکه امروز حداقل دستمزد یک کارگر بهگونهای است که بهسختی میتواند کفاف زندگیاش را بدهد؛ همین مساله سبب شده تا اعتراض کارگران و نمایندههای آنان نسبت به وضعیت پیشآمده بیشتر از پیش شود.
در همین راستا، عضو هیاتمدیره کانون عالی شورای اسلامی کار کشور با اشاره به کاهش شدید قدرت خرید کارگران گفت: ما هر روز شاهد افزایش قیمت هستیم و این افزایش در هر چیزی که سر سفره کارگران است، رخ میدهد.
علی اصلانی در خصوص آخرین تصمیات دولت برای بهبود وضعیت معیشتی کارگران در وضعیت فعلی، گفت: پیش از استیضاح آقای ربیعی، شورایعالی کار چند جلسه در این خصوص برگزار کرد و قولهایی هم برای رعایت سهجانبهگرایی در شورا و مذاکره دولت، کارفرما و کارگر برای تصمیمگیری در مورد سبد کالا و وضعیت معیشتی کارگران داده شد اما بعد از استیضاح آقای ربیعی و سرپرستی آقای بندپی، ایشان اعلام کرده که در مورد افزایش دستمزد کارگران فعلا جلسهای نخواهیم داشت. با وجود این گروههای کارگری تلاش میکنند که این جلسه تشکیل شود چون از نظر ماده 41 قانون کار برگزاری جلسه و تغییر در دستمزد وظیفه شورایعالی کار است.
وی با اشاره به افزایش شدید قیمت کالا از ابتدای سال جاری تاکنون و تناسب نداشتن آن با افزایش اعمال شده در سال 97 در دستمزد کارگران، گفت: متاسفانه افزایش 5/19 درصدی دستمزد کارگران که در پایان سال 96 اعلام و برای سال 97 اعمال شد، در وضعیت کنونی بازار و بالا رفتن چندین مرحلهای نرخ کالا بهخصوص مواد غذایی چندان پاسخگوی زندگی کارگران نیست.
اصلانی با بیان اینکه قیمت کالاهای ضروری مثل گوشت، برنج، روغن و ... در زمان اعلام افزایش 5/19 درصدی با زمان فعلی تفاوت زیادی کرده و به کاهش قدرت خرید قشر کارگر دامن زده است، ادامه داد: طبق آمار رسمی قدرت خرید مردم به خصوص جامعه کارگری بین 34 تا 53 درصد کاهش یافته است و مشکلات زیادی برای خانواده آنها ایجاد کرده است بنابراین در وضعیت فعلی با درخواستهایی که از طرف شورایعالی کار شده؛ منتظر سرپرست وزارت کار هستیم تا در خصوص این موضوع تصمیمگیری کند.
وی با اشاره به نارضایتی جامعه کارگری از وضعیت فعلی، خاطرنشان کرد: کارگران این روزها بسیار در مضیقه هستند و با سختی زندگی میکنند؛ البته بخش زیادی از این وضعیت به نوسان ارز مربوط نمیشود و مقصر آن خودمان هستیم که با خریدهای غیرضروری زمینه را برای افراد سودجو فراهم میکنیم. درست است که نبود نان، گوشت و... سختیهایی ایجاد میکند اما آیا واقعا دستمال کاغذی هم از ضروریات زندگی است که هرکسی برای خرید آن رقابت میکند؟
بهگفته این مقام مسوول کارگری، مردم هم به این وضعیت دامن میزنند؛ برخی فروشندهها وقتی میبینند هر مقدار کالا با هر قمیتی وارد فروشگاه کنند به فروش میرود سوءاستفاده میکنند طوریکه مشاهده شده برخی مغازهداران قیمتهای درج شده بر روی کالاها را پاک و قیمت دلبخواه خود را بر روی آن کالا درج میکنند.
عضو هیاتمدیره کانون عالی شورای اسلامی کار کشور در ادامه با تاکید بر اینکه این مسائل دست به دست هم داده و شکاف زیادی میان خط فقر و تورم ایجاد کرده است، افزود: خط فقری که در سال 96 در نظر گرفته شد برای شهرهای بزرگ در یک خانواده سه نفره در حدود دو میلیون و 850 هزار تومان بود اما الان نزدیک به سه میلیون و 800 هزار تا چهار میلیون تومان رسیده است. کاهش قدرت خرید رکود را در پی داشته و چون کسی پولی در اختیار ندارد که با خرید کالا به اقتصاد رونق بخشیده شود این رکود ادامه دارد.
اصلانی با اشاره به لزوم ورود دولت و ایجاد رونق در بازار، گفت: دولت بیش از آن چیزی که در بودجه 97 پیشبینی کرده بود درآمد نفتی کسب کرده است، بنابراین با توجه به اینکه کارفرمایان توانی برای افزایش دستمزد کارگران ندارند این کار باید از سوی دولت انجام شود.
عضو هیاتمدیره کانون عالی شورای اسلامی کار کشور بر لزوم افزایش 800 هزار تومانی در حقوق کارگران تاکید کرد و افزود: این افزایش میتواند در حق مسکن کارگران که اکنون 40 هزار تومان است اعمال شود تا معیشت کارگران از این وضعیت خارج شود. ما هر روز شاهد افزایش قیمت هستیم؛ وقتی افزایش 5/19 درصدی دستمزد اعمال شد گوشت هر کیلو 34 هزار تومان بود اما الان به 70 هزار تومان رسیده است؛ این تفاوتها را کارگر از کجا باید جبران کند. در بخش درمان هم وضعیت همینگونه است؛ هم دارو گران شده و هم بسیاری از داروها از پوشش بیمه خارج شده و این زندگی را برای کارگران دشوار کرده است.