بامداد جنوب: 

محمدرضا بلادی معتقد است، یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین بخش‌های عزاداری در بوشهر «یزله عزا» است.

این موسیقدان و پژوهشگر موسیقی جنوب کشور در این خصوص به بامداد جنوب گفت: یزله عزا را «برحیدری» و یا «هیامظلوم» هم می‌گویند. 

وی در ادامه با بیان این‌که در تصویری منحصربه‌فرد که مراسم عزاداری محله بهبهانی‌های بوشهر را در 110 سال پیش روایت می‌کند، یزله عزا ثبت شده است، افزود: به‌نظر می‌رسد با توجه به بخش عظیمی از بافت اجتماعی روزگار پیشین که به‌نوعی به امور دریانوردی مرتبط بوده‌اند و همچنین با مطالعه بافت موسیقایی این سبک عزاداری، ارتباط مستقیمی بین این نوع عزاداری و آیین‌های موسیقایی دریانوردان وجود دارد.

بلادی با تاکید بر این‌که بسیاری از آیین‌های موسیقایی دریانوردان شامل انواع نی‌مه‌ها (آوازهای کار) و یا یزله‌ها دارای بافت ملودیک و ریتمیک مشابهی با این گونه خاص (یزله عزا) از موسیقی عزاداری بندرنشینان هستند، تصریح کرد: بسیاری از آنها تشابه خود را با الگوهای آوازی و ریتمیک افریقایی عربی همچنان حفظ کرده‌اند. این گونه آوازها در عین حال که دارای تنوع چندانی در استفاده از فواصل صوتی نبوده‌اند و غالبا از گام‌های پنج تنی فراتر نمی‌روند ولی با بهره‌گیری از تکنیک‌های ریتم‌های افریقایی همچون سنکوپ‌ها و ضدضرب‌ها و آکسان‌های مشخص ریتمیک، همچنین کشش‌های صوتی غیرمنظم در قالب ریتم، همراه با دست زدن‌های پلی‌ریتمیک و در نوع عزای سینه زدن  به جذابیت این نوع موسیقی می‌افزاید.

سرپرست گروه موسیقی «لیمر» در پایان یادآور شد: از دیگر مشخصات این موسیقی نوعی چندصدایی است که از درهم آمیزی صدای تکخوان و همخوان‌ها ایجاد می‌شود. در بعضی از این آواها خط ملودی خواننده و همخوان‌ها در انتهای قطعه تک‌خوان و شروع قطعه هم‌خوان با هم تداخل می‌کنند و به ایجاد نوعی چندصدایی می‌انجامد.