بامداد جنوب - علی تنگستانی:ناکامی‌های ایرانجوان در لیگ دسته 2 کشور همچنان ادامه دارد تا آنجا که با نتیجه تساوی در خانه، تماشاگران این تیم باز هم شعار «حیا کن رها کن» سر دادند.
در ادامه هفته دهم لیگ دسته 2 کشور، تیم ایرانجوان بوشهر در ورزشگاه شهید بهشتی بوشهر به‌مصاف تیم شهرداری همدان رفت و در نهایت دو تیم در یک بازی جذاب و البته جنجالی به نتیجه تساوی رضایت دادند. نتیجه‌ای که از یک طرف به هیچ عنوان به‌سود بوشهری‌ها نبود و از طرفی دیگر، کار را برای محمد نوازی در ایرانجوان سخت‌تر از گذشته کرد. نیمه اول بازی آن‌طور که انتظار می‌رفت به سود ایرانجوانی‌ها نبود. تیم شهرداری ماهشهر در این نیمه، بازی فوق‌العاده‌ای به نمایش گذاشت و موقعیت‌های متعددی روی دروازه ایرانجوان به‌وجود آورد و چه بسا اگر درخشش علی مولایی در دروازه‌بان بوشهری‌ها نبود، ایرانجوان در نیمه اول با اختلاف بالا شکست می‌خورد. ماهشهری‌ها در این نیمه با ارائه یک بازی هجومی کار را برای بازیکنان ایرانجوان سخت کرده بودند و آنها را در زمین خود زمین‌گیر کرده بودند. هنوز چند دقیقه‌ای از بازی نگذشته بود که اولین موقعیت ماهشهری‌ها روی دروازه ایرانجوان به‌وجود آمد ولی علی مولایی دروازه‌بان ایرانجوان به‌خوبی این موقعیت تک به تک را دفع کرد.
چند دقیقه پس از این موقعیت، شهرداری روی اشتباه عجیب بازیکن ایرانجوان با شوت مجید شعبانی به گل اول بازی دست یافت و کار در همان ابتدا برای شاگردان نوازی سخت شد. پس از این گل، ایرانجوانی‌ها بازی احساسی را در پیش گرفتند و این مساله باعث شد، ماهشهری‌ها موقعیت‌های بیشتری به‌دست آورند. در 15 دقیقه دوم نیمه اول، باز هم این شهرداری بود که بازی را در دست گرفته بود و دو موقعیت تک به تک را از دست داد. بازی بد ایرانجوان باعث شد نوازی در همان نیمه اول، اولین تعویض خود را انجام دهد که این تعویض هم باعث نشد ایرانجوان نبض بازی را در دست گیرد. در نهایت تا پایان نیمه اول، اتفاق خاص دیگری رخ نداد و بازی با همین نتیجه به پایان رسید. ایرانجوان در نیمه اول حرفی برای گفتن نداشت و خیلی خوش‌شانس بود که با یک گل خورده راهی رختکن شد.
در نیمه دوم بازی، نوازی تعویض‌هایی داشت که این تصمیم‌های احساسی هم مددرسان تیم بوشهری نبود ولی روند بازی تا حدودی به‌نفع ایرانجوان شد و این تیم توانست چند موقعیت نصفه و نیمه روی دروازه ماهشهری‌ها ایجاد کند. در 15 دقیقه اول ایرانجوان فشار نبستا خوبی روی دروازه ماهشهر وارد کرد تا بتواند گل تساوی را به‌دست آورد که البته این اتفاق رخ داد. در دقیقه 60 بازی سجاد مشایخ، کاپیتان پیش‌تاخته ایرانجوان با ضربه سر بازی را به تساوی کشاند و خیال‌نوازی تا حدودی راحت شد. پس از این گل، باز هم ایرانجوان فشار خود را روی دروازه شهرداری حفظ کرد و سعی کرد با ارسال‌ها و پاس‌‌کاری‌های سریع خود را به دروازه حریف نزدیک کند ولی تیم حریف به‌خوبی راه‌های نفوذ را بسته بود و به مهاجمان ایرانجوان اجازه خودنمایی نمی‌دادند. آنها در ایجاد موقعیت آنچنان احساسی عمل کردند تا در نهایت تیم شهرداری ماهشهر در دقیقه 88 بازی به گل دوم خود دست یابد. مساله‌ای که باعث شد تا هواداران ایرانجوان یک صدا علیه تمام مسوولان شعار بدهند. در دقایق پایانی بازی، مشایخ از خط دفاعی به خط حمله رفت تا ایرانجوان برای ارسال‌های بلند آماده شود که باز هم دخالت کاپیتان ایرانجوان روی پرتاب محمدجواد ماهینی ،توپ را به محمدرضا احمدی رساند و او هم در دقیقه ۹۳ گل تساوی را به‌ثمر برساند. در نهایت این بازی جذاب و پر گل با نتیجه 2-2 به پایان رسید تا ایرانجوان همچنان روی نوار ناکامی حرکت کند. محمد نوازی هم بیشتر از گذشته به درهای خروج باشگاه نزدیک شده است.
اما همانطور که گفتیم در جریان و پایان این بازی، اتفاقاتی رخ داد که هفته‌های گذشته آنها را تجربه کرده بودیم و چیز جدیدی نبود. پس از این‌که ایرانجوان گل دوم خود دریافت کرد، هواداران این تیم یک صدا علیه سهامداران شعار دادند. آنها در ادامه شعارهای خود، به ترتیب علیه هیات مدیره ایرانجوان و مدیرعامل باشگاه شعار دادند و در نهایت هم با شعار حیا کن، رها کن کادر فنی تیم را نشانه گرفتند، اگرچه پس از این‌که ایرانجوان به گل تساوی دست یافت، این شعار‌ها گسترش یافت. هواداران ایرانجوان در ادامه شعارهای خود، از شعارهای نظیر «مدیر بی‌لیاقت نمی‌خواهیم»، «حیا کن رها کن» علیه وزیری و «حیا کن رها کن» بر علیه کادرفنی استفاده می‌کردند. اما نکته جالب این شعار‌ها آنجا بود که آنها در نهایت با شعارهایی از زحمات بازیکنان جوان و کم‌تجربه ایرانجوان تشکر و قدردانی کردند، چراکه آنها را مقصر وضعیت این روزهای ایرانجوان نمی‌دانند. در هفته‌های گذشته چندین‌بار وضعیت هشداردهنده ایرانجوان نوشتیم و الان اگر بخواهم آن حرف‌ها را تکرار کنیم، زیاده‌گویی کرده‌ام.
هواداران این باشگاه حق دارند که یک تیم خوب و باانگیزه داشته باشند ولی مثل این‌که مدیریت باشگاه چیزی دیگری می‌خواهد. واقعا این همه صبر و حوصله از طرف مسوولان باشگاه و شهر در نوع خود جالب و عجیب است. معلوم نیست که آنها تا چه زمانی می‌خواهند این وضعیت به این شکل باشد. مثل این‌که واقعا آقایان فراموش کرده‌اند که تیمداری می‌کنند. نمی‌توان چیز بیشتری گفت. از نظر بعضی‌ها، الان باید به آینده امیدوار بود ولی در این وضعیت اسفناک، ایرانجوان آینده‌ای ندارد که به آن امیدوار بود. امیدواری چیزی خوبی است ولی با فعالیت‌هایی که مدیران باشگاه دارند، عملا نباید امیدی به روزهای خوب این باشگاه داشته باشیم. بازیکنان ایرانجوان، محمد نوازی و کادر فنی این تیم روزهای سخت‌تری در پیش خواهند داشت.
پربازدید ها