این عبارت که ایران در رتبه دوم ارزان‌ترین نرخ سوخت بین کشورهای دنیا ایستاده، تکراری و نخ‌نما شده است اما تبعات آن با نوسانات نرخ ارز طی چند ماه گذشته که افزایش فاصله نرخ بنزین در ایران نسبت به کشورهای همسایه را رقم زد، تبعاتی در پی داشت که کمتر کسی پیش‌بینی می‌کرد. مرزهای ایران به محلی برای خرید و فروش سوخت، نه قانونی که به‌طور غیرقانونی تبدیل شده است. در ترکیه با جمعیت تقریبا مشابه ایران، روزانه هشت میلیون لیتر بنزین مصرف می‌شود و ما در حال رسیدن به مرز ۱۰۰ میلیون لیتر مصرف روزانه هستیم.
یکی از دلایل این تفاوت فاحش، علاوه بر درست نبودن فرهنگ مصرف، اختلاف قیمت بنزین در ایران با کشورهای همسایه است. برای مثال نرخ بنزین در ایران 29/0 سنت و در ترکیه 16/1 دلار است. همین موضوع ولع قاچاقچیان را برای کسب سود، بیشتر می‌کند. هر چند طی شش ماه گذشته، آمارهای مختلفی از سوی افراد مختلف درباره میزان قاچاق سوخت اعلام شده است اما از آنجاکه این فرآیند بستری غیرقانونی داشته و سازوکار مشخصی ندارد، نمی‌توان آمار دقیقی از قاچاق سوخت اعلام کرد.
این آمار و ارقام وحشتناک بود که دولت را بر آن داشت برای مقابله با قاچاق سوخت چند سناریو را بررسی کند که مهم‌ترین آن احیای کارت سوخت بود تا از این طریق مانیتورینگ مصرف امکان‌پذیر شود. با استفاده از کارت‌های هوشمند سوخت، مقدار مصرف با در نظر گرفتن جزئیاتی همانند مصرف سوخت در انواع خودروها یا پراکندگی مناطق کم‌مصرف و پرمصرف بررسی می‌شود که این نوع اطلاعات برای مدیریت مصرف سوخت کشور بسیار مهم است. البته قدم‌های اولیه برای بازگرداندن کارت سوخت از زمستان سال گذشته با اطلاعیه شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی برداشته شد و شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی همان زمان اعلام کرد طبق مصوبه مجلس شورای اسلامی، استفاده از کارت سوخت برای متقاضیان سوخت‌گیری خودرو بار دیگر الزامی خواهد شد. ضمن اعلام این خبر هم‌چنین تاکید شد افرادی که کارت سوخت ندارند، باید برای جلوگیری از ایجاد مشکل، نسبت به اخذ کارت سوخت اقدام کنند.
