الهام بهروزی:

یکی از چالش‌هایی که در این چند سال اخیر اکثر شهرهای استان بوشهر با آن دست‎به‌گریبان هستند، معضل کم‌آبی یا بی‌آبی است که متاسفانه هر سال با فرارسیدن گرمای سوزنده و شدید بیشتر خود را به رخ می‌کشد و با وجود اینکه هر ساله مشکلات عدیده‌ای را برای مردم استان ایجاد می‌کند؛ اما همین که تابستان به پایان می‌رسد و پاییز و بارش‌های پاییزی آغاز می‌شود، مسوولان بحران کم‌آبی و وعده‌های رنگارنگشان را (در برطرف ساختن این بحران) به کل از یاد می‌برند و شاید آنچه از این بحران تلخ‌تر خودنمایی می‌کند، بدقولی و بی‌درایتی مسوولان اجرائی استان در برطرف ساختن آن است.

چند روز پیش در گزارشی، روزنامه بامداد جنوب در صفحه اجتماعی خود معضل کم‌آبی و افت فشار آب را در شهرستان گناوه مورد بررسی و واکاوی قرار داد که چندین عامل در تشدید این بحران نقش داشت و با مدیریت و برنامه‌ریزی و آگاه‌سازی مردم از زمانبندی آب تا حدودی از حجم مشکلات موجود در این شهر کاسته شد؛ اما در این گزارش به سراغ دلوار و روستاهای همجوار آن در جنوب تنگستان می‌رویم که این روزها سخت در جدال با بی‌آبی و بی‌مهری مسوولان محلی هستند. این بی‌مهری تا بدانجا پیش رفته است که حجت‌الاسلام زاهددوست، امام جمعه دلوار در خصوص این بی‌عدالتی و بی‌توجهی گفته است: «کجای این عدالت است که در شهرهای مختلف، فضای سبز و پارک‌ها را با همین آب شرب خط کوثر سیر آب کنند؛ اما در روستاهای ما انسان‌ها تشنه باشند.»

طبق بررسی‌های صورت گرفته و گفته مردم این منطقه، بخش اعظمی از آب این روستاها در خانه‌باغ‌ها یا ویلاهای شخصی که در روستای گورکات تنگستان به‌صورت مجاز یا غیرمجاز ساخته شده‌اند، برای پر کردن استخر یا آبیاری فضای سبز این خانه‌باغ‌ها استفاده می‌شود که البته در این میان، مردم دلوار هم ساکت ننشسته‌اند و در نامه‌ای خطاب به  حجت‌الاسلام اکبری، جانشین دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان بوشهر، اعتراض و گلایه خود را در مورد برداشت غیرمجاز آب برای استخرها و درختان خانه باغ‌ها اعلام کرده‌اند. در بخشی از این نامه اعتراضی آمده است: «آیا شخصی که از آب شرب مردم که با هزینه بیت‌المال مسلمین تهیه شده، به‌طور غیرقانونی و برای تفریح و خوشگذرانی استفاده کند، دزد محسوب می‌شود؟ آیا آب دزدی منکر و گناه نیست؟ نزدیک به دو سال است که حدود ۱۰ روستای نوار جنوبی بخش دلوار دچار مشکل شدید کم‌آبی و گاه بی‌آبی است و ما مردم از طریق اعضای شورای اسلامی روستا و دهیاران عزیز این مشکل را به گوش مسوولان مربوطه از استاندار محترم تا فرماندار بخشدار و مسوولان آب و فاضلاب روستایی استان رساندیم و اقداماتی هم برای رفع این مشکل انجام داده که نتیجه ملموسی نداشته است.»

 همچنین در ادامه این نامه نوشته شده است: «‌مسوولان محترم آب و فاضلاب روستایی تلاش خودشان را برای حل این مشکل انجام می‌دهند، حتی قسمتی از لوله‌های فرسوده برخی از روستاها را هم تعویض کرده‌اند؛ ولی باز هم شکل سر جای خود باقی است، طبق برخی گزارش‌ها و مصاحبه‌های مسوولان آب به میزان مورد نیاز است آن تامین می‌شود؛ ولی در برخی نقاط به‌صورت غیرمجاز مورد برداشت قرار می‌گیرد که باعث ایجاد مشکل برای مردم می‌شود. مثلا ظرف چند سال گذشته در اطراف گورکات و گناوه خونه باغ‌های ساخته شده است که اغلب مجوز ساخت هم ندارند و این ساخت و سازها ادامه دارد و چون در مسیر خط کوثر هستند اقدام به برداشت غیرمجاز آب برای استخرها و درختان خونه باغ‌هایشان می‌کنند و برخورد قاطعی هم با آنان از طرف نهادهای مسوول صورت نمی‌گیرد حتی برخی از ادارات به آنان خدمات‌رسانی هم می‌کنند!»

اینها بخشی از گلایه مردم دلوار در خصوص بی‌آبی است که با وجود اعتراض‌های مکرر همچنان از نبود آب رنج می‌برند و این رنج تا بدانجاست که برخی از روستاهای این منطقه حتی در تامین آب برای رفع ابتدایی‌ترین نیاز خود با مشکل روبه‌رو هستند! که این جای تاسف دارد و می‌طلبد مسوولان محلی جدی‌تر در برطرف کردن این بحران ظاهر شوند و با دلیل آوردن‌های بی‌اساس از زیر بار این مسوولیت خطیر و رنج مردم شانه خالی نکنند.  

فرماندار تنگستان پیش از این در خصوص کم‌آبی روستاهای دلوار گفته است که در روستاهای ساحلی بخش دلوار با بحران جدی آب روبه‌رو هستیم و یکی از عوامل این مشکلات نیز طولانی بودن مسیر شبکه آب است که بخش ساحلی دلوار بعد از سیستان و بلوچستان، دومین شبکه طولانی مجتمع آب روستایی کشور است و همین موضوع سبب شده تا مشکلاتی در حوزه آب در بخش ساحلی دلوار این شهرستان به‌وجود بیاید.

عبدالحسین رفیعی‌پور با بیان اینکه خط انتقال آب روستایی بخش ساحلی دلوار بالغ بر ۹۰ کیلومتر است، افزوده است: ۱۳ روستا در بخش ساحلی دلوار وجود دارد که در هفته فقط دو تا سه ساعت آب در شبکه این روستاها وجود دارد.

فرماندار تنگستان در بخشی از سخنان خود به نکته تلخی اشاره کرده و گفته است که میزان هدررفت آب در شبکه آب روستاهای شهرستان تنگستان ۴۵ درصد است که اقدامات بسیار خوبی در زمینه نوسازی شبکه‌های آب و مدیریت توزیع آب در روستاهای شهرستان در حال انجام است.

رفیعی‌پور در پایان گفته بود که انشعاب آب ۵۵۰ باغ ویلا در این شهرستان با آغاز فصل گرما قطع می‌شود؛ اما ظاهرا این انشعاب‌ها نه تنها قطع نشده، بلکه به همان قوت قبل از آب شربی که سهم روستاهای جنوبی تنگستان است، نهایت استفاده را می‌کنند.

این بی‌توجهی تا بدانجاست که امام جمعه دلوار دوباره سخت به این بی‌عدالتی واکنش نشان داده و روز گذشته در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس مسوولان را به چاره‌اندیشی در خصوص رفع این بحران دعوت کرده و به کم‌توجهی مسوولان محلی معترض شده است.

به گزارش فارس، حجت‌الاسلام علی زاهد‌دوست در این خصوص گفت: چند سالی است که وضعیت آب برای مردم خطه ساحلی بخش دلوار به‌خصوص بخش جنوبی این بخش، اسفناک و تاسف‌بار است. گاهی در برخی از روستاهای ما، مردم هفته‌ای یک یا دو ساعت آب را دارند و مردم برای برخی نیازها همچون شست‌وشو به آب دریا پناه می‌برند.

وی در ادامه با اشاره به اینکه از روزی که موضوع کم‌آبی به‌وجود آمد، در روستاهای مختلف حضور پیدا کردیم، افزود: آنچه از وظایف امام‌جمعه محسوب می‌شود، انتقال مشکلات و کمبودهای مردم به مسوولان کشوری و استانی است. بنده هم به‌دفعات مکرر به‌صورت مکتوب  و غیرمکتوب، از طریق وزارت کشور و وزارت  نیرو پیگیر مشکلات کم‌آبی در بخش دلوار بوده‌ام و این موضوع را به اطلاع نماینده‌های استان و استاندار بوشهر رسانده‌ام. مسوولان هم قول دادند تا قبل از فرارسیدن ماه رمضان مشکلات روستاهای بخش ساحلی حل شود اما تاکنون در سطح بخش دلوار این مشکل بزرگ رفع نشده است.

امام جمعه دلوار با اشاره به  آمار عجیب و رشد قارچ‌گونه تعداد باغ ویلاها در سطح استان بوشهر، گفت: بخش قابل‌توجهی از این باغ ویلاها در بخش گورکات تنگستان است؛ باغ ویلاهایی که با وجود نداشتن مجوز برداشت آب، با آب شرب غیرمجاز به پر کردن استخر و  آبیاری فضای سبز خود اقدام می‌کنند.

وی وجود باغ ویلاهای غیرمجاز را یکی از علت‌های مهم کمبود آب در بخش دلوار دانست و گفت: این موضوع دور از عدالت و انصاف است که برخی افراد سودجو برای استخر و آبیاری فضای سبز باغ ویلاهای خود از آب آشامیدنی استفاده کنند؛ اما مردم  روستاهای جنوبی دلوار اعم از خورشهاب، بنجو و زیراهک و بریکان، حتی برای وضو و شستن لباس و ظرف هم آب نداشته باشند.

زاهددوست با بیان اینکه البته پس از صحبت‌ها و مکاتبات با مسوولان اقدامات خوبی از جانب استاندار و آب و فاضلاب انجام شد، ولی ما از مسوولان توقع داریم که تا قطع آب آخرین باغ ویلا اقدام کنند و اصلا به این مورد توجه نکنند که این باغ ویلاها متعلق به مسوولان است، گفت: چراکه این روزها به‌صورت شبانه‌روز از مردم روستاها تماس‌هایی را مبنی بر نبود یا کمبود آب شرب دریافت می‌کنیم؛ اما متاسفانه آنچه را که از مسوولان توقع داشتم، انجام ‌نشده است.

وی با اشاره به اینکه میزان آب ورودی در روستاها به رویت مسوول محلی و مردم روستا نمی‌رسد که حداقل مردم بدانند چه میزان آب وارد روستا می‌شود که بر این اساس صرفه‌جویی و برنامه‌ریزی بهتری داشته باشند، در خصوص وعده‌های نصب آب‌شیرین‌کن در بخش دلوار نیز توضیح داد: در جلسه اخیر با استاندار بوشهر، وی خبر از شروع پروژه آب‌شیرین‌کن در دلوار را داد؛ اگر پروژه آب‌شیرین‌کن در بخش به سرانجام برسد، بخشی از مشکلات ناشی از کمبود آب در دلوار برطرف خواهد شد. البته در هیچ نقطه‌ای از استان بوشهر بحران آب به‌اندازه بخش دلوار نیست؛ دو ساعت آب در هفته دردآور و تاسف‌بار است که مردم ما تحمل کرده‌اند، کوچه‌های روستا هم به‌نحوی است که امکان آبرسانی با تانکر وجود ندارد.

امام جمعه دلوار در پایان با دعوت از مسوولان استان برای بازدید از روستاهای مناطق کم آب دلوار، گفت: آقایان مسوول اعم از استاندار، معاون عمرانی، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب و نماینده مردم تنگستان برای یک‌بار هم که شده در بین مردم روستاهای جنوبی بخش دلوار حاضر شوند و از نزدیک مشکلات مردم را ببینند.

در پایان یادآوری می‌شود، کم‌آبی ظاهرا معضلی است که قرار نیست سایه‌اش را از سر این استان بردارد و هر ساله بخشی از استان را درگیر خود می‌کند؛ سال گذشته شهرستان برازجان و شهرهای شمالی و جنوبی استان سخت با این مشکل روبه‌رو بودند که البته این معضل در برازجان بسیار بغرنج‌تر از جاهای دیگر خود را به رخ کشید که در نهایت با اعتراض مستمر شهروندان برازجانی این مشکل در آن منطقه مرتفع شد؛ اما امسال این مشکل گریبان بخشی از تنگستان و شهرهای شمالی استان یعنی گناوه، دیلم و بندرریگ را گرفت که در بخش شمالی استان با مدیریت و برنامه‌ریزی راهکاری موقت برای آن یافتند؛ اما در روستاهای دلوار هنوز مسوولان در جست‌وجوی راه‌حلی برای بی‌درایتی و سهل‌انگاری خود هستند که امید می‌رود هرچه زودتر راهکاری هم برای تامین آب شرب این منطقه بیابند و آسایش و آرامش را به شهروندان دلواری برگردانند.