رسول سعادت نيا:

 در دوردست‌ها، زير آسمان پرستاره، سياره به سياره چنان شازده كوچولوي آنتوان دوسنت اگزو پري خنده‌های مستانه‌ات را می‌جویم.كه طعم گل سرخ دارد و نمي‌دانم اينك كدام جرم يا پيكره آسمانی را رصد می‌کنی!

شايد عشوه‌های آناهيد (١) رد چشمانت را دزديده باشد؛اما گمان نكنم، مگر مي‌شود دلي را كه آواي كبك و تيهو و گربه‌سانان و كل و بزهاي تنگه شيرينه برده جز به رقص پيكره آسماني (٢) چرندگان و خزندگان و پرندگاني چون ماكيان (٣) و كبوتر (٤) و تازيان (٥) و هم‌قطاراتش ربود.

 همچنان كه به آسمان می‌نگرم در خاطرم مرور می‌شود، شبي را كه لاک‌پشت (٦) و عقاب (٧) و ماكيان (٣)، سه‌گوش (٨) درخشاني در آسمان تابستان به نمايش گذاشتند و چشمانت را چون گوي در گردونه فلك به بازي گرفتند و تو مست نورافشاني راه شيري (٩)، كماندار (١٠) را تا شمايل کژدم (١١) دنبال كردي..

و آن‌سوتر كيوان (١٢ و هرمز (١٣)، اختر به اختر تا ترازو (١٤) بردند خيالت را

بردند خيالت را به ناكجاآبادي كه می‌جستی. آرامش را نه‌تنها براي هم‌نوع خود، كه آرامش خود و هم‌نوعان را در مهرورزی به همسايگان خويش می‌دیدی!

همان همسايگاني كه آوايشان سروش زندگي و غرششان غريو همبستگي است.

ترازو آسمان را به زمين فراخواني، به زمين فراخواني تا به سينه تاريخ حك كني كه دادورزي و دادپروري پيمان دیرینه‌ی هستي است.

 و هر آن‌کس كه بي دادي ورزد ویرانی‌اش در پي است و آن‌که دادپروري نمايد آبادي و مانایی‌اش به دنبال آيد چنان اختركي كه تا در گردونه خويش است هستی‌اش باقي و چون از گردونه‌ی خويش سر بيرون كند روز خوشش به آخر رسد؛ و چه زيبا به طعن خطاب به خودخواهان سرودي:

هزاران خانه را بر باد دادم

كه تا بنیاد اين خانه نهادم

به اين دست بستدم آن دست دادم

ستم كردم كرم نامش نهادم

آري تو با بارقه‌ای از اميد در دل بيرمي در كنار آبشخور شيرين همسايگان زندگي، خشت بر خشت گذاشته و «عمارت شيرينه» بنا نهادي تا نه یک‌شب كه هزاران شب با آواي دل‌انگیز طبيعت سبز و حیات‌وحش از بام سرسرا به اوج آسمان پرواز كني، خوشه، پروين (١٥) بچيني و سنبله سنبله (١٦) كاشته بدروي و در سكوت شب نفير همبستگي و پيوند حيات عالم هستي بشر و غير بشر را چون دوپیکر (١٧) بشناساني...

و چه نيك به زيبايي تام شناسنده‌ای بر مردمان خوش تبار خويش اين پيوند ناگسستني را...

 چراکه اينك در پس سال‌ها دوباره می‌بینم از بام شيرينه در دل بيرمي فرزندان ديار موج و آفتاب مهرورزانه، خانه‌ی كبك و تيهو و كل و بزها را سامان بخشيده و می‌بخشند و از صدای دل‌خراش چكاچاك ارابه‌های معدن مرمریت می‌رهانند.

و می‌بینم كه چه شب‌های رصدي از بام شيرين بيرمي در پيش است. شب‌هایی كه همه‌ی همسايگان زمين جمع‌اند و قهقهه‌ی مستانه‌ی ترا در اخترک‌های بی‌شمار می‌نگرند؛ و تو در تمامي اخترکان با آنان می‌خندی و نجوا می‌کنی:

 «مهرورزي و دادپروري پيمان دیرینه‌ی هستي است...!»

پانوشت:

١-آناهيد (ناهيد يا زهره دومين سياره منظومه شمسي است كه بعد از ماه درخشان‌ترین جرم آسمانی است که به هنگام شب در آسمان زمین دیده می‌شود)

٢-پيكره آسماني يا صورت‌های فلكي (به گروهی از ستارگان که در نظر انسان شکل و پیکربندی مشخصی را تشکیل داده باشند صورت فلكي یا پیکر آسمانی می‌گویند.)

٣-ماكيان يا قو يا دجاجه (يکی از پیکره‌های آسماني شمالی است که شبیه قویی است که در حال پرواز به سمت جنوب كهكشان راه شيري است.)

٤-كبوتر (پيكره آسماني کوچک در جنوب پیکره‌های آسماني خرگوش و سگ بزرگ است)

٥-تازيان يا تازی‌ها (پیکره‌های آسماني سگ بزرگ و كوچك در نزديكي پيكره آسماني شكارچي قرار دارند.)

٦- كَشَف يا لاک‌پشت كه نام‌های ديگر آن شلياق يا چنگ رومي است (پيكره آسماني است كه پنجمين ستاره نوراني آسمان شب به نام كركس نشسته را در آن قرار دارد)

٧-عقاب (يكي از پیکره‌های آسماني است كه ستاره درخشان كركس پرنده در آن قرار دارد.)

٨- سه‌گوش تابستاني يا مثلث تابستاني (مثلث تابستانی میان سه ستاره دنب، كرمس نشسته (نسر واقع) و كركس پرنده (نسر طایر) قرار دارد. كه اين سه ستاره در واقع ستاره‌های درخشان پیکره‌های آسماني ماكيان، لاک‌پشت و عقاب است.)

٩- راه شيري: كهكشاني است که منظومه شمسي در آن قرار دارد. در آسمانی صاف و تاریک و به دور از آلودگي نوري این کهکشان به‌صورت نوار شیری‌رنگی در پهنهٔ آسمان دیده می‌شود. این نوار در واقع از میلیاردها ستاره تشکیل‌شده‌ است که چشم غیرمسلح قادر به تفکیک آن‌ها نیست.

١٠- كماندار يا قوس (پيكره آسماني است كه خورشید در ماه آذر میهمان این برج است و در مرکز کهکشان را شیری قرارگرفته است و ما شاهد درخشنده‌ترین قسمت راه شیری در این صورت فلکی هستیم.)

١١- كژدم يا عقرب (پيكره آسماني است كه در كنار پيكره كماندار در مركز كهكشان راه شيري قرار دارد)

١٢- كيوان يا زحل، ششمين سياره منظومه شمسي است.

١٣- هرمز يا مشتري، بزرگ‌ترین و پنجمين سياره منظومه شمسي است.

١٤- ترازو يا ميزان (يكي از پیکره‌های آسماني است كه در جنوب كهكشان راه شيري قرار دارد و در مسير مدار خورشيد است)

١٥- خوشه پروين: نام خوشه‌ای در پيكره آسماني گاو است که به «هفت‌خواهران» و عقد ثريا و خوشه‌ی انگور هم مشهور است.

١٦- سنبله (پیکر آسمانی دوشیزه (خوشه) یا صورت فلکی سنبله از پیکره‌های آسماني كه در مسير مدار خورشيد واقع است.)

١٧- دوپيكر: دوپیکر يكي از پیکره‌های آسماني است كه در مسير مدار خورشيد واقع است که با نام عربی جوزا هم نامیده می‌شود.