بامداد جنوب: این روزها خبر مهاجرت مزدک میرزایی به لندن خیلی زود
در چرخ دندههای شبکههای اجتماعی گشت و به ترند اول توئیتر فارسی تبدیل شد. این
گزارشگر بیحاشیه و مطرح، دو دهه بعد از اولین گزارشها و ذوقزدگیهای طبیعی جوانی،
اینبار در سکوت مطلق و بیحرف و ناگهانی، کاری کرد که هواداران فوتبال در ایران
هنوز آن را به سختی باور میکنند؛ تصمیمی که البته گلایههای نه چندان ادامهدار
او در ماههای پیش را معنادار میکند.
سهشنبه 28 خرداد 1392، شهر اولسان کره جنوبی، آخرین بازی مرحله مقدماتی جام
جهانی 2014.
«پژمان منتظری توپ رو برگشت میده....یک اشتباه...حرکتی از قوچاننژاد، فرصت
برای قوچاننژاد...توی دروازه ...توی دروازه گل برای ایران...قوچاننژاد دقیقه
شصتم ایران را در خاک کره جنوبی یک بر صفر جلو میاندازه، کره صفر ایران یک...باورکردنی
نیست؛ این نتیجه در حالی رقم خورد که بازی دست کره جنوبی بود ...ایران با یک
ضدحمله و فرصتطلبیِ رضا قوچاننژاد به گل میرسه...نگاه کنید سماجت قوچاننژاد
رو، حرکت سریع این بازیکن پشت مدافع کره و ضربه دقیق پای چپ که یکبار دیگر ارزشهای
خودش را برای فوتبال ایران نشان میده...الان لحظهایه که حتما همهتون خوشحالید و
ایران روی هواست».
به گزارش ورزش3، شاید این گزارش برای هرکسی در عوالم شهرت و محبوبیت یک کار
خوب کفایت کند اما این تنها بخش از گزارشهای خوب و خاطرهانگیز مزدک میرزایی نیست
او بیشک در حافظه علاقهمندان به فوتبال و حتی خودش جایی در جذابترین نقاط ذهنشان
دارد. این گزارشِ گزارشگری است که همیشه از نمایشگری و حواشی و احساساتگرایی پرهیز
کرد، بیشک به یکی از بهترین لحظههای فوتبالی همه ما منگنه شده است.
از آن روزی که مزدک میرزایی بین گزارش جواد خیابانی در بازی نانت و موناکو ده
دقیقهای فرصت پیدا کرد و ماندنی شد بیست و سه سال گذشته است. گزارشهای او مثل
جواد خیابانی پرحرارت و احساسی نبود و مثل عادل از سر و روی آن اطلاعات حاشیهای
نمیبارید. او همانطور که خودش در گفتوگویی که سالها قبل با یک نشریه انجام داد
گفت، گزارشگری بود که انگار با زیرشلواری و از توی منزلش گزارش میکند. گزارش او
آرام و منطقی و به دور از اظهارنظرهای جنجالی بود اما استانداردی را داشت که کمتر
کسی را بهواسطه گزارشش آزار میداد. او در تمام این سالها شاید بهواسطه شخصیت
آرامی که داشت بیشتر زیرسایه ستاره بودن فردوسیپور قرار داشت و هر چند در کنار
علاقهمندان جدیاش رضایت کلی هواداران فوتبال را همواره پشت سرش میدید.
مزدک البته گاهی هم گرفتار جنجالهایی شد. گزارش او باعث شد محمد مایلیکهن در
برنامه نود به او انتقاد کند و پرویز مظلومی بعد از دربیِ ایمون زاید او را به
پرسپولیسی بودن متهم کرد اما کاراکتر آرام و رفتار منطقیاش همواره او را خیلی زود
از چالش اتهامات اینچنینی دور کرد بهطوریکه هنوز هیچکس مطمئن نیست که او طرفدار
استقلال بوده یا پرسپولیس. او آقای معمولی گزارشگران فوتبال بود، تکیه کلام خاصی
نداشت و تمام تلاشش این بود که گزارشی استاندارد را ارائه دهد و همین سبک و
کاراکتر اجرایش شد و همین سبک در گزارش بازی ایران و کره جنوبی در مقدماتی جام
جهانی تبدیل به یکی از بهترین و خاطرهانگیزترین لحظات زندگی فوتبالی همه ما شد.
میرزایی بعد از بیست و سه سال حضور در تلویزیون بهعنوان گزارشگر، تهیهکننده
و مجری برنامههای ورزشی ایران را به مقصد شغل جدیدش در یک شبکه ماهوارهای فارسی
زبان ترک کرد. او البته در حالی از ایران رفت که شاید کسی متوجه کمرنگ شدناش در
فضای گزارشگری فوتبال ایران نشده بود که این هم از همان شخصیت آرام وی نشات میگرفت.
از تهران پارس تا لندن
او متولد شهریور سال 1349 در محله تهران پارس تهران است و با کمک پدرش اصغر میرزایی
که یک کارگردان تلویزیونی بود از سال 76 پا به دنیای گزارشگری فوتبال گذاشت: «جواد
خیابانی تهیهکننده برنامه دنیای فوتبال بود و من به کمک جواد توانستم نیم ساعت از
یک بازی را گزارش کنم و از سال 77 تا بهحال مشغول گزارشگری هستم». در کنار
گزارشگری و تهیه برنامههای مختلف و ساخت مستندهای ورزشی او در مقطعی یک آکادمی
فوتبال داشت و از شاگردانش دو فرزند علی کریمی بودند. مزدک خاطرهانگیزترین گزارشش
را بازی ایران و کره جنوبی میداند و بزرگترین سوتیاش در بازی دوستانه ایران و
بوسنی بود که تعویض دروازهبان ایران را متوجه نشد و یک نیمه نام او را اشتباه میگفت
و در مصاحبهای که در سال 97 انجام داد درباره میزان درآمد و دستمزدش از کاری که
انجام میدهد، گفت: در مورد دستمزدم همین را بگویم که هنوز خودروی پژو 206 سوار میشوم.
به نظرم همین کفایت میکند که مشخص شود وضعیت ما به چه صورت است. در سالهایی که
نود از تلویزیون پخش میشد او بهعنوان یکی از نویسندگان با عادل فردوسیپور همکاری
میکرد در حالی که صدایش همواره بخشی از این برنامه بود.
او اولینبار بازی موناکو و نانت را گزارش کرد اما جالب است که کسی آخرین
گزارش مزدک میرزایی را به یاد ندارد. او خودش در یکی از آخرین مصاحبههایش که یکسال
قبل انجام داد درباره اینکه در رقابتهای جام جهانی و بعد از آن گزارش زیادی به
او داده نشده و گفته میشد این بهدلیل اختلافش با فردوسیپور است، گفت: هیچ
اختلافی ندارم اما دعوت نشدم، چون مثل همیشه در شبکه سه گزارشگر بودهام و هستم.
حالا انشاءالله در ادامه جام... نمیخواهم این روزها از دلگیریهایم بگویم. الان
نمیخواهم مردم علاقهمند به فوتبال و دوستانم را آزردهخاطر کنم.
به
هر حال اینطور که به نظر میآید مزدک میرزایی بعد فردوسیپور دومین گزارشگری است
که از صدا و سیما جدا میشود. مسالهای که باعث خواهد شد کیفیت گزاشگری بازیهای
بازیهای پخش شده از صدا و سیما کاهش پیدا کند.