کریم
جعفری:
اسفندماه
سال گذشته گزارشی را منتشر و در آن تاکید کردیم که سامانه آروی رژیم صهیونیستی پس
از شلیک موشک هرمز1 در اواخر دیماه سال 1397 در عمق سرزمینهای اشغالی یک شکست
بزرگ را تجربه کرد. در این گزارش یادآور شدیم که این رژیم پس از اصابت دقیق موشک
هرمز1 ایرانی به رادار گرینپاین که رادار اصلی سامانه آرو است، این سامانه را
مانند فلاخن داوود از رده خارج کرد و برای اطمینان بیشتر به میدان تیر و آزمایش
برد.
ابتدا
این سامانه در سرزمینهای اشغالی آزمایش شد اما بهدلیل عمق کم سرزمینهای اشغالی،
رژیم صهیونیستی این سامانه را به ایالت آلاسکای امریکا برد. از بهمنماه سال گذشته
تا به امروز، درست ششماه از حضور سامانه ضدبالستیک آرو3 در آلاسکا میگذرد و بر
خلاف ادعای رژیم صهیونیستی که میگوید در هفتههای گذشته سه تست موفق از این
سامانه داشته، بیش از 11 بار در این مدتزمان تست گرم شده که هشت بار آن رسما شکست
خورده بود.
عبور
موشک هرمز1 ایران از سد پدافندی رژیم صهیونیستی در آن روز، صهیونیستها را بهشدت
دچار ترس و واهمه کرده بود، آنها ترسان از اینکه همه خیالبافیهای پدافندیشان در
برابر موشکهای ایرانی پنبه شده، ناچار شدند تا پیش از آزمایش اساسی آرو3، سامانه
تاد را وارد سرزمینهای اشغالی کرده و مستقر کنند، چراکه به باور آنها، تاد دستکم
قدرت بیشتری داشت و میتوانست امنیت روانی، نه امنیت جانی و تامین نظامی را برای
مدتی به ساکنان سرزمینهای اشغالی بازگرداند.
اعلام
خبر آزمایش موفقیتآمیز آرو3 توسط نخستوزیر رژیم صهیونیستی، من را یاد اعلام خبر
زدن پهپاد ایرانی توسط رئیسجمهور امریکا میاندازد. روزگاری روسای جمهور امریکا کیف
شلیک هستهای و در انتظار فرمان جنگ هستهای بودند، حالا رئیس ابرقدرت جهان سرخوش
از یک خبر خیالی است که در ایران توسط یک فرمانده نیرو اعلام میشود. همین مساله
را در مورد آرو3 و نتانیاهو در نظر بگیرد که با چه شور و شعفی آن را اعلام میکند
و مانند فلاخن داوود برایش قربانی میکنند.
رژیم
صهیونسیتی که همواره از کیفیت و قدرت تسلیحاتیاش راضی و به سخنی دیگر، از خودراضی
بود و در برابر همسایگان پخمه و ناتوان همواره از برتری تکنولوژیکی برخوردار و
آنها را خفیف کرده بود، در این چند سال وقتی با مغزهای مبتکر ایرانی روبهرو شده،
ناچار هم هزینههای نظامی خود را چند برابر کرده است. این هزینههای نظامی را میتوان
در همین آزمایش متعدد سامانههای پدافندی این رژیم به خوبی دید.
فلاخن
داوود که اول مردادماه سال گذشته دیوانه شد و دو فروند موشک را به سمت آسمان خالی
و پرندهها شلیک کرد ششماه بعد و پس از تستهای مختلف و با یک جشن اساسی دوباره
به میدان بازگشت. حالا نوبت به آرو3 است تا آن هم در شش ماهگی دوباره به میدان
بازگردد. انگار ششماه در تقویم عبری زمان خیلی مقدسی است. اما این سوال همچنان
پابرجا است که آیا صهیونیستها خواهند توانست با این همه هزینه، خیالشان راحت
باشد.
ما
از نبردهای جنگال میان ایران و رژیم صهیونیستی بارها نوشته بودیم. حمله چند شب پیش
رژیم صهیونیستی به تلالحاره در درعا نیز ناشی از همین مساله بود، حالا بماد که
صهیونیستها دنبال زدن چه چیزی بودند که موفق نشدند و خودشان هم میدانند که
تیرشان به سنگ خورده اما واقعیت این است که آنها در طول سالهای گذشته بیش از یک
میلیارد دلار بمب و موشک برای حمله به تجهیزات ارتش سوریه شلیک کردند و اسم آن را
گذاشتند حمله به پایگاههای ایرانی.
وقتی
رزمندگان فلسطینی در باریکه غزه رگ خواب گنبد آهنین را پیدا کرده و در آخرین
روزهای نبرد آن را به سخره گرفتند، پس اینجا، استادان آنها به خوبی میدانند که
باید بازی را به چه شکل مدیریت کرده و ادامه دهند. اگر باز شنیدید که اتفاقی برای
سامانههای پدافندی این رژیم افتاد و آنها نتوانستند موشکی را رهگیری کنند، زیاد
تعجب نکنید، دلیل بر ضعف آنها نیست، قدرت ما بسیار زیاد است. این را میتواند از
فرماندهی تروریستهای سنتکام بپرسید که چرا همیشه در تماسهایشان دچار مشکل میشوند.