علی پورتنگستانی:

هفته پیش اتفاقی رخ داد که فدراسیون فوتبال ایران را یکبار دیگر زیرسوال برد. مساله‌ای که در ذهن ما پرسش به‌وجود آورد، چرا چیزی به اسم محرومیت در فوتبالمان داریم ولی قرار نیست کسی محروم شود؟

در فوتبال ایران باید انتظار هر اتفاقی را داشته باشیم. این‌ یک حرف اثبات شده است که حداقل در چند هفته گذشته چندین‌بار شاهد آن بوده‌ایم. همانطور که مشاهده کردید سازمان لیگ به بهانه استاندارد نبودن ورزشگاه‌ها بازی‌ها را به مدتی طولانی عقب انداخت در حالی که برخی از خبرگزاری‌ها معتقد بودند دلیل اصلی به تعویق افتادن بازی‌ها حضور بانوان در ورزشگاه بود اما یکی دیگر از مسائلی که در هفته گذشته در گزارشی به آن پرداختیم، بحث مربوط به محرومیت دو باشگاه پرسپولیس و سپاهان در یک بازی خانگی با تماشاگر بود. سازمان لیگ در یک حرکتی عجیب نه تنها خبر مربوط به محرومیت این دو باشگاه را تغییر داده بود بلکه حکم آنها را تعلیقی اعلام کرد. همچنین برخی افراد که به‌وسیله کمیته انضباطی جریمه شدند، جریمه‌ آنها بخشیده شد ولی دلیل آن نامشخص باقی‌ماند. حالا حرف من این است که اگر می‌خواهید همه را ببخشید اصلا چرا آنها را محروم می‌کنید؟ اگر محرومیت در فوتبال ما کشک است، اصلا چرا بازیکنان و تیم‌ها را به‌صورت فرمالیته محروم می‌کنید؟ اگر می‌خواهید چیزی را دست کنید، چرا چیز دیگری را خراب می‌کنید؟

یکی از حرکات به‌ظاهر خوب فدراسیون فوتبال، استانداردسازی ورزشگاه‌های میزبان لیگ برتر بود. حرکتی که باید خیلی زودتر از اینها اجرا می‌شد نه این‌که یکی مانده به شروع مسابقات اعلام شود هر تیمی ورزشگاه خود را استاندارد نکرد نمی‌تواند میزبانی کند. اصولا عجله در هر کاری می‌تواند عواقب خاص خود را داشته باشد. بله، درست است که تیم‌ها فقط با همین تهدید دست به‌کار شدند ولی آیا فدراسیون نمی‌توانست زودتر از اینها این تصمیم را نهایی کند؟ حالا چیزی دیگری که باعث می‌شود این استانداردسازی به خطر بیفتد، رفتار غیراصولی فدراسیون‌نشیان است. همانطور که در ابتدا خواندید، آنها پرسپولیس و سپاهان را به‌دلیل رفتار نامناسب هوادارانشان، به یک بازی خانگی بدون تماشاگر جریمه کرده بودند اتفاقی که در ابتدا به ما نشان داد که فدراسیون به‌ظاهر در حال نشان دادن قدرت خود است. وقتی هم بحث استانداردسازی مطرح شد، با وجود این حکم پیش‌بینی ما این بود که در فصل جدید شاهد رفتارهای نامناسب نباشیم ولی با اعلام تعلیقی بودن این حکم به یکباره همه‌چیز به هم ریخت، چرا؟ جواب این پرسش را باید از خود فدراسیون‌‌نشین‌ها خواست ولی من هم پاسخ برای این پرسش؛ دارم به هر حال فدراسیون در تلاش بود با استانداردسازی ورزشگاه‌ها کنترل بیشتری روی تماشاگران داشته باشد ولی بخشش محرومیت تماشاگران پرسپولیس و سپاهان که در آن دو معروف هر کاری دلشان خواست کردند خود یعنی شروع دوباره یک جدال جدید. البته باید بگوییم حرف من فقط معطوف به تماشاگران این دو تیم نمی‌شود، بلکه هر تیمی دیگری هم جای آنها بود فدراسیون نبایستی این‌طور عمل می‌کرد. اگر آنها خواهان ایمنی ورزشگاه‌ها بودند حداقل می‌توانستند این حکم را اجرا کنند تا تیم‌های دیگر حساب کار دستشان بیاید. حالا با اعلام تعلیقی بودن این حکم، می‌توان انتظار داشت که در فصل نوزدهم باز هم شاهد رفتارهای ناشایست برخی از هواداران فوتبال باشیم. به هر حال آنها وقتی می‌بینند فدراسیون به‌‌راحتی از برخی از اتفاق‌ها می‌گذرد، به این فکر می‌کنند که باز هم می‌توانند به رفتارهای سابق خود ادامه دهند.

و اما در ادامه به مساله دیگری می‌پردازیم. اگر یک بازیکن در زمین و خارج از زمین فوتبال هر کاری که دلش می‌خواهد انجام بدهد و بعد با عذرخواهی از محرومیت فرار کند، چیزی درست نمی‌شود. این فقط معطوف به علیرضا بیراوند نیست بلکه مربوط به تمام فوتبالیست‌های کشورمان است. در سال‌های گذشته هم به‌وضوح دیده‌ایم که یک بازیکن با رفتارهای ناشایست خود از سوی کمیته انضباطی محروم می‌شود ولی پس از عذرخواهی سریع محرومیت او لغو می‌شود. متاسفانه کمیته انضباطی در این مساله آنچان سطحی برخورد می‌کند که تعجب بسیاری را به‌دنبال دارد. اما مساله وقتی جالب می‌شود که برخی از بازیکنان با عذرخواهی هم محرومیتشان بخشیده نمی‌شود (البته این روند در فوتبال ما دیگر تکراری شده است) که در نوع خود جالب است. این مساله باعث می‌شود که تماشاگران فکر کنند کمیته انضباطی فقط به‌دنبال منافع یک تیم خاص است و دیگر تیم‌ها برای این کمیته حکم مجرم را دارند. البته چنین فرضیه‌ای فقط یک فرضیه است و مطمئن کمیته انضباطی چنین رفتاری را انجام نمی‌دهد ولی نمی‌توان تماشاگران دیگر تیم‌ها را کنترل کرد. به هر حال این تفکری است که این روزها در ذهن خیلی از هواداران فوتبال به‌وجود آمده، تفکری که اگر همچنان ادامه داشته باشد، می‌تواند شروع یک اتفاق تلخ دیگر در فوتبال کشورمان باشد. 

متاسفانه مسوولان فدراسیون فوتبال فکر می‌کنند که با استانداردسازی ورزشگاه‌ها تا حدود زیادی مشکلات حل می‌شود ولی آنها نمی‌دانند با کارهای اخیرشان می‌توانند شروع کننده یک جنجال دیگر در فوتبال کشورمان باشند. در واقع باید گفت که آنها تعریف خاصی از محرومیت ندارند و فقط می‌دانند کلمه‌ای به این اسم وجود دارد. در واقع برای درست کردن یک مشکل باید ابتدا فرهنگ‌سازی کرد. متاسفانه در این رابطه فرهنگ‌سازی خوبی هم صورت نگرفته است کدام یک از باشگاه‌های ورزشی در کشور به بعد فرهنگی خود بیش از بعد فنی و نتیجه‌گرایی توجه دارد؟ کدام یک از مسوولان ما از بعد فرهنگی به مسائل نگاه می‌کنند و در این مسیر گام بر می‌دارند؟ بُعد اول علوم تربیتی مسائل تعلیم و تربیت است که متاسفانه در کشور ما مغفول مانده و در رده‌های اولویت بعدی قرار دارد.

در نهایت باید گفت که با توجه به تصمیمات اخیر فدراسیون فوتبال و کمیته انضباطی، فکر نمی‌کنم در لیگ نوزدهم هم شاهد تغییراتی بزرگی باشیم.

چرا پاسور تیم ملی والیبال ۶ جلسه از لیگ محروم شد؟

بامداد جنوب: پاسور جوان تیم ملی والیبال به‌دلیل امضای قرارداد با دو باشگاه شهرداری ارومیه و پیکان تهران شش جلسه از بازی در لیگ محروم شد.

پس از شکایت باشگاه شهرداری ارومیه در مورد مساله پیش آمده برای قرارداد جواد کریمی، پاسور جوان این تیم، کمیته انضباطی فدراسیون والیبال رای به شش جلسه محرومیت و ۲۰ میلیون تومان جریمه نقدی این بازیکن داد که این موضوع با واکنش‌های متفاوتی همراه بود.

علی فرخی، رئیس کمیته انضباطی فدراسیون والیبال در مورد این موضوع، اظهار کرد: بعد از این‌که لیگ برتر والیبال در فصل ۹۷ به پایان رسید، جواد کریمی با تیم پیکان تهران قرارداد دو ساله داشت اما مبلغی برای سال دوم این قرار داد مشخص نشده بود که طبق ماده۷ بند۵ در آیین‌نامه، وقتی در قراردادهای دو ساله یا سه ساله مبلغی برای سال‌های دوم و سوم تعیین نشود، آن بازیکن در دو یا یک فصل پیش‌رو بازیکن آزاد به‌شمار می‌رود. به این ترتیب زمانی که جواد کریمی به همراه تیم ملی ایران در لیگ ملت‌ها حضور داشت با باشگاه شهرداری ارومیه وارد مذاکرات می‌شود که نتیجه آن عقد قرارداد رسمی با این باشگاه می‌شود، به‌گونه‌ای‌که حتی او پس از لیگ ملت‌ها به ارومیه رفته و دفتر هیات استان را نیز امضا می‌کند. پس از آن قرار بر این می‌شود که کریمی رضایت باشگاه پیکان را برای فسخ آن قرار داد دو ساله بگیرد اما بار دیگر با باشگاه پیکان نیز قراردادی رقم‌دار می‌بندد که خلاف قانون است.

رئیس کمیته انضباطی فدراسیون والیبال در ادامه یادآور شد: طبق آیین‌نامه وقتی بازیکنی برای عقد قرارداد دفتر هیات استان را امضا می‌کند، دیگر دارای تیم است و نمی‌تواند با تیم دیگری قرارداد ببندد. با وجود این پس از این‌که کریمی در تاریخ 26/۳/1398 دفتر هیات استان ارومیه را امضا کرده است، به تهران بازگشته و با پیکان قرارداد جدیدی را با ذکر مبلغ امضا می‌کند که طبق آیین‌نامه خلاف است و در واقع او در یک سال با دو باشگاه قرارداد بسته است که امکان‌پذیر نیست. اگر بخواهیم طبق قانون عمل کنیم کریمی باید یک سال محروم شود اما برای این‌که نفراتی چون او و سلیم چپرلی جوان هستند و تاکنون سابقه‌ای ندارند، سعی کردیم با آنها مدارا کنیم و در نهایت رای به شش جلسه محرومیت و ۲۰ میلیون تومان جریمه کریمی دادیم. کمیته انضباطی برای برطرف ساختن این موضوع خیلی وقت گذاشت و حتی رای خود را پس از ۱۰ روز فرصت دادن به طرفین اعلام کرد تا در صورت امکان مشکل دوستانه برطرف شود.