بامداد جنوب: پارس جنوبی یک گربه سیاه دارد و آن هم فاز11 است، انگار شاخ مار در آن شکسته و تا امروز سنگ روی سنگ در آن بند نشده و مشخص هم نیست که چرا اینگونه می‌شود. بعضی‌ وقت‌ها به نظر می‌رسد که بهتر است این فاز را حذف کرده و به جایش کار دیگری صورت بگیرد و زمینش را بدهند برای ساخت پترشیمی، اما وقتی نیاز به محصول آن احساس می‌شود، چاره چیست.

فاز۱۱، تنها فاز باقی‌مانده میدان گازی پارس جنوبی است که روزگاری قرار بود نخستین IPC پرچم‌دار توسعه میادین نفتی و گازی ایران، از طریق این قراردادها باشد اما بر اثر تحریم‌های امریکا علیه ایران نحوه توسعه آن فعلا در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

توتال کار خود را در این فاز آغاز و طبق برنامه حرکت کرد. ساخت نخستین جکت فاز۱۱ پارس جنوبی به‌دست شرکت‌های ایرانی، شروع به‌کار دفتر توتال در ایران، انجام کار توتال در فاز۱۱ طبق زمان‌بندی، برگزاری مناقصه، هزینه ۹۰ میلیون دلاری توتال در فاز۱۱ از جمله مهم‌ترین اقدامات توتال بود. با خروج ترامپ از برجام، برگ جدیدی از تعامل بین ایران و توتال گشوده شد و زمزمه‌های رفتن توتال به گوش رسید. زمزمه‌هایی که تحقق یافت و این شرکت فرانسوی رسما قرارداد را ترک گفت.

بعد از توتال، طبق مفاد قرارداد مسوولیت این شرکت، باید سهم توتال به شرکت چینی واگذار شود. این اتفاق، شبهاتی را درباره ادامه کار در فاز۱۱، مناقصه‌ها، مباحث مالی و به‌کارگیری سیستم تقویت فشار ایجاد کرد و آنچه که در این میان از اهمیت بیشتری برخوردار است این‌که قرار بود سیستم تقویت فشار این فاز الگوی فازهای دیگر شود. افت فشار فازهای پارس جنوبی، یکی از موضوعات مهمی است که همواره ذهن مسوولان را به خود مشغول کرده است. طبق برنامه‌ریزی انجام شده، فاز دوم توسعه پارس جنوبی نیز به جلوگیری از افت فشار پارس جنوبی اختصاص دارد و هزینه مورد نیاز برای این فاز، حدود ۲۵ میلیارد دلار برآورد شده است.

به گفته‌ی مسوولان، درباره تکمیل فاز۱۱، از نظر مالی مشکلی وجود ندارد و چنانچه شرکت چینی جایگزین توتال شود، شرکت چینی سرمایه لازم را دارد. ازسوی دیگر، اگر شرکت چینی هم از قرارداد خارج شود، شرکت پتروپارس توانایی تولید گاز طبیعی از مخزن را با تجربه‌ای که در فازهای۱۲ و ۱۹ کسب کرده، دارد. در واقع، موضوع مهم همان سیستم تقویت فشار است.

با این حال در تازه‌ترین خبر در مورد این فاز، معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران می‌گوید که برای توسعه فاز۱۱ پارس جنوبی همچنان با شرکت CNPC چین در حال مذاکره هستیم اما طی چند ماه آینده اخبار خوبی در این ارتباط اعلام خواهیم کرد.

رضا دهقان در نشست خبری در اهواز در پاسخ به پرسش خبرنگار مهر در ارتباط با آخرین وضعیت فاز۱۱ پارس جنوبی و مذاکرات مربوط به آن، گفت: برای توسعه این فاز همچنان با شرکت CNPC در حال مذاکره هستیم و تلاش می‌کنیم روند این مذاکرات سرعت بیشتری یابد. البته روند این مذاکرات اکنون نسبت به ماه گذشته تغییرات چندانی نداشته است اما پیش‌بینی می‌کنیم تا چند ماه آینده اخبار خوبی را در ارتباط با این پروژه اعلام کنیم.

وی در پاسخ به پرسش دیگری در ارتباط با آخرین وضعیت لایه نفتی پارس جنوبی، توضیح داد: نمی‌توانیم آخرین میزان برداشت از این لایه را اعلام کنیم اما برای توسعه این لایه نفتی حدود ۱۰ ماه قبل با دو شرکت خارجی تفاهمنامه مطالعاتی امضا کردیم که ماه گذشته یکی از این شرکت‌ها نتایج مطالعات خود را به ما ابلاغ کرد، با بررسی آن متوجه شدیم که نتیجه این مطالعه، نتیجه قابل قبول و مطلوبی است اما همچنان مذاکره با دو شرکت خارجی را ادامه می دهیم. البته طبق پیش‌بینی‌های انجام‌شده انتظار داریم در ۴-۳ سال آینده میزان برداشت از این لایه نفتی به صد هزار بشکه در روز برسد. درباره میدان گازی فرزادB با طرف هندی در حال مذاکره هستیم. البته به موازات آن تمهیداتی را برای استفاده و بهره‌برداری از توان داخلی اندیشیده‌ایم و جایگزین‌هایی را نیز در نظر داریم.

وی در ارتباط با برنامه این معاونت برای افزایش فشار گاز میادین پارس جنوبی، گفت: حدود ۲۰ سال است که در حال برداشت از این میدان گازی هستیم و هنوز افت قابل توجهی در فشار آن مشاهده نکرده‌ایم. بنابراین افت فشار نتیجه محسوسی بر تولید گاز از این میدان نخواهد داشت. پیش‌بینی می‌کنیم از سال ۲۰۲۲ میلادی با افت فشار این مخازن گازی در پارس جنوبی روبه‌رو خواهیم بود که در این راستا از دو سال پیش مطالعاتی را با شرکت‌های اروپایی آغاز کردیم. البته هنوز در این زمینه فرصت وجود دارد.

به گفته دهقان، ممکن است تا پایان امسال یک برنامه فشار افزایی برای پارس جنوبی داشته باشیم. معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران میزان صرفه‌جویی ارزی در محدوده استفاده از لوله‌های داخلی را ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیون دلار طبق قرارداد مستقیم اعلام کرد و افزود: پیش از این لوله‌ها را از کره، چین، هند تامین می‌کردیم.