کریم جعفری:

نزدیک به دو هفته پس از آنکه رئیس‌جمهور امریکا در گفت‌وگو با همتای ترکیه‌ای خود به او گفت که می‌خواهد نظامیان امریکایی را از شرق فرات و نقاط مرزی سوریه با ترکیه خارج کند، اردوغان از این مساله به‌عنوان چراغ سبزی جهت حمله به خاک سوریه و عقب راندن «آنچه او تروریست‌ها» خواند، برداشت کرده و ارتشی از تروریست‌های تکفیری که در سازمان رزم آنها صدها تن از عناصر داعشی حضور دارند را وارد خاک سوریه کرد. در این حملات خونین تاکنون صدها تن کشته و زخمی شده‌اند و بخش‌های از خاک سوریه هم به اشغال تروریست‌های ترکیه‌ای در آمده است. بیشتر امریکایی‌ها از این تصمیم دولت ترامپ برای خروج از شرق سوریه اعلام برائت کرده و آن را خیانت! به کردها خواندند با این اوصاف، به‌نظر می‌رسد که مسائل بسیار پیچیده‌تر از یک نوع خیانت باشد.

مباحث شخصی ترامپ، به ویژه وعده‌های انتخاباتی او در مورد آمدن سربازان امریکایی به وطن در طول سال‌های گذشته نه تنها روی خوش به خود ندیده، بلکه تلاش‌های او برای توافق با طالبان نیز به شکست کشیده شد، کما اینکه ناامنی‌های ناشی از رفتارهای خود او در آسیای غربی باعث شده تا او نتواند نظامیان امریکایی را از خلیج فارس فرابخواند. از سوی دیگر، او در طول ماه‌های گذشته صدها نظامی امریکایی را راهی عربستان سعودی کرده تا از تاج و تخت محمد بن سلمان محافظت کنند. ترامپ همچنین در برابر کره شمالی و ایران هیچ دستاوردی نداشته و نمی‌داند که در مبارزات انتخاباتی که تقریبا از هم‌اکنون شروع شده و چیزی حدود یک سال تا این انتخابات باقی ماند، باید چه پاسخی به افکار عمومی بدهد.

برای ترامپ، ساده‌ترین و بهترین نقطه برای آنکه استفاده تبلیغاتی از آن کند و بگوید که سربازان را به وطن بازگردانده و کمترین آسیب را هم برایش به همراه داشته باشد، سوریه بود. هم تعداد نظامیان کم بود و هم شرایط مانند افغانستان نبود، کما اینکه ترامپ روغن ریخته شده را نذر امامزاده کرد، چرا که او خود به خوبی بر این مساله واقف بود که دیر یا زود ناچار است که خاک سوریه را ترک کند، او خبرهای موثقی داشت که قرار است اتفاقاتی روی دهد! این را من برای اولین بار است که می‌نویسم، شما در نظر بگیرید که سازمان جاسوسی امریکا در مورد ترک سوریه هیچ انتقادی نمی‌کند، جاسوسان و ماموران این سازمان در منطقه به خوبی می‌دانستند که قرار است به زودی، خیلی زود چه اتفاقی روی دهد.

همانگونه که گفته شد، ترامپ دنبال بهره‌برداری تبلیغاتی از مساله بود و به همین دلیل به یک تفاهم‌نامه نیم‌بندی که معاونش با اردوغان امضا کرده و هیچ تضمین اجرایی ندارد با جنجال‌‌آفرینی می‌پردازد و آن را دستاوردی برای حفظ جان میلیون‌ها! نفر می‌داند. در حالی که ترامپ اول تصمیم می‌گیرد و بعد که تبعات مختلف این تصمیم را دید، به قول ما به آن تبصره و اصلاحیه اضافه می‌کند، درست مانند مجلس شورای اسلامی خودمان! ترامپ فکر نمی‌کرد این هم سناتور و روزنامه‌نویس و مامور سابق و فعلی این کشور در سوریه منافع داشته باشند! به همین دلیل پس از برخورد با حجم انتقادات آنها، گفته می‌شود تصمیمی در تصمیم پیشین گرفته است!

این نکته را سناتور تندروی جمهوری‌خواه، لیندسی گراهام مطرح کرده است. می‌توانید در مورد ارتباطات او تحقیق کنید، او از یک نکته خوشحال است، خوشحالی او بابت حفظ جان کردها به زعم غربی‌ها نیست، چرا که به گفته خودش ترامپ گفته که حدود 200 نظامی امریکایی را در میادین نفتی سوریه نگه خواهد داشت، این میادین نفتی سر جمع 50 کیلومتر مربع نیستند، در حالی که پیش از این آنها در منطقه‌ای به وسعت حدود 50 هزار کیلومتر مربع حضور داشتند. این یعنی آنکه گراهام بیش از همه، نگران نفت و گاز سوریه است.