فاطمه آبادی
25 نوامبر مصادف با 4 آذرماه روز مبارزه با
خشونت علیه زنان است که جز در موارد استثنایی حرفی از آن نشنیدهام. به نظر من جای
بحث و توجه بسیار دارد. البته که مردمان جامعه من متاسفانه فارغ از این مسائل این
روزها عمر سپری میکنند. روزهای
گذشته علیرغم انگیزه همیشگیام که حتی در تاریکترین لحظات زندگی ایستادگی میکنم،
برای چند روزی دچار سردرگمی و نومیدی بودم... تا دو روز قبل که با همان حالت
کلافگی غرق اندیشههایم بودم و در حال رفتن به یک جلسه، ناگهان چشمم به صفحه گوشیام افتاد که روزها اکثرا سایلنت است.
دیدم یکی از بهترینهای زندگیام دارد تماس میگیرد. وی از همان رفقای نابی است که
نمیشود با هیچ منطقی نادیدهاش گرفت و همهجوره در زندگی به شیوهای زنانه و محکم
ایستادگی کرده است. با همان کلافگی دست دلم گوشی را جواب داد و آن نازنین شروع به
خواندن این شعر نزار قبانی کرد:
«فاطمه تمام متنهایی را که در اصالتشان
تردید وجود دارد رد میکند/ و از خط اول شروع میکند/ او تمام دستنوشتههای مردان
را پاره میکند/ و از الفبای زنانگیاش آغاز میکند/ او تمام کتابهای درسیاش را
دور میریزد/ و کتاب لبان مرا میخواند/ از تمام شهرهای خاک مهاجرت میکند/ و
پابرهنه به دنبال شهرهای آب میآید/ از قطار عهد عتیق بیرون میپرد/ و به زبان
دریا با من سخن میگوید/ ساعت کویریاش را میشکند و مرا با خود به فراسوی همه
اعصار میبرد.»
این شعر برایم جایگاهم را یادآوری
کرد...جایگاه زنانهام... ارزشهایم و توانمندیهایم. آن رفیق و سایر دوستان
ارزشمندم که همه، دختران، زنان و مادرانی محکم هستند که همیشه التیام زخمهای
جامعه خویش هستند، همواره ایستادهاند و مطمئنم ایستاده نیز خواهند مرد مایه امیدی
هستند که به این روزهای ما و شما تزریق میشوند.
در اینکه یکی از مهمترین معیارهای سنجش میزان توسعهیافتگی
یک کشور متناسب با اهداف توسعه اقتصادی و اجتماعی، میزان اهمیت و اعتبار نیروی
انسانی است که حدود نیمی از آن مربوط به زنان است و تردیدی نیست تمام ارکان یک
جامعه از فرهنگ و آموزش و قانون گرفته تا دانشگاهها و متخصصان حوزه علوم انسانی و
جامعهشناسی و روانشناسی در تحقق این مهم نقش داشته و پرداختن به این مهم شرط
اساسی توسعه است؛ ولی متاسفانه پرداختن به این موضوع کلان در این مختصر خارج از
توان ماست؛ اما اصلا
خشونت علیه زنان چیست؟
خشونت علیه زنان به دو صورت آشکار و
پنهان میتواند مطرح شود. موارد آشکار شامل خشونت
جنسی، خشونت کلامی، تجاوز، خشونت در مورد جهیزیه، تنفروشی اجباری، بارداری
اجباری، ختنه دختران، خریدوفروش زنان و دختران، خشونت علیه زنان کارمند و مستخدمین
زن، خشونت در زندان، خشونت نگاهی و رفتاری و... از انواع
خشونتی است که بر زنان اعمال میشود و همگان شاهدیم و متاسفانه حتی بسیاری از
افراد روشنفکر این جامعه گرفتار این خطاها میشود؛ اما
موارد پنهان خشونت شامل خشونتهایی است که آثار مخرب آنها به چشم نمیآید؛ اما تحملشان
بسیار دشوار است؛ مانند دروغ گفتن، به خواستههای زن بیتوجه بودن، چشمچرانی،
تعدد زوجات، انتقاد کردن بهطور مداوم، جدا کردن زن از کودکانش، دوستان و فامیل،
پرخاش کردن، وادار کردن زن به ترک خانه، تهمت زدن و ...
جان کلام اینکه برادر، همسر، پدر و
سایر آقایان این جامعه لطفا برای زنان سرزمینتان بیشتر ارزش قائل شوید. زن نیاز
به توجه و احترام و خاطری آسوده دارد تا بتواند نیروی شگرف درونیاش را به نحو
صحیح صرف آرامش و پیشرفت کند، اگر نگوییم جنس برتر است؛ ولی بیشک مادر زمین و جنسی
ناب با استعدادهای شگرف است که نیاز به توجه و احترام دارد تا شکوفا شود. امیدوارم
روزی بتوانم شاخصهای سلامت و پیشرفت زنان میهنم را بهعنوان معیارهای اصلی توسعه
این جامعه تعریف و اجرا کنم. خلاصه کلام با زنان به طریق مهر و انسانیت و اعتماد
رفتار کنیم.