علی بیگدلی
پرونده استیضاح ترامپ با تمام فراز و فرودهای موجود به پایان خود نزدیک می‌شود و حالا بحث احضار شهود و افشای برخی اسناد، مورد مناقشه دموکرات‌ها و جمهوریخواهان قرار گرفته است. اینکه دیده می‌شود کاخ سفید و جمهوریخواهان رسماً از «جان بولتون» به عنوان مشاور امنیت ملی پیشین ایالات متحده خواهش می‌کنند تا کتاب و محتویات درون آن را برای بررسی به کاخ سفید تحویل دهد، نشان می‌دهد که نگرانی جمهوریخواهان بسیار زیاد است. بر اساس قانون اساسی ایالات متحده، رئیس جمهور یک جایگاه مقدس دارد و حالا هم‌حزبی‌های ترامپ از همین موضوع به نفع وی و منافع خود استفاده می‌کنند. این وضعیت تا جایی پیش رفت که شاهد پرخاشگری و فحاشی جمهوریخواهان علیه بولتون و همچنین دموکرات‌ها بودیم اما به هر ترتیب این مولفه‌ها نمی‌تواند ترامپ را از کاخ سفید کنار بزند. من معتقدم حتی اگر مانع انتشار کتاب بولتون نشوند، باز هم اتفاقی برای ترامپ نخواهد افتاد.
نکته بسیار مهم که باید مورد توجه قرار بگیرد سخنان اخیر ترامپ در مورد معامله قرن بود. او در سخنرانی خود اعلام کرد که چهار سال به فلسطینی‌ها وقت می‌دهیم که معامله قرن را بررسی و اجرا کنند و تا آن موقع واشنگتن را در جریان بگذارند. این اظهارت به خوبی نشان می‌دهد که ترامپ از آینده سیاسی خود و حمایت لابی یهود مطمئن است و چهار سال دیگر خود را در کاخ سفید می‌بیند. به هر ترتیب نزاع میان دموکرات‌ها و جمهوریخواهان که توسط «نانسی پلوسی» شروع شد در حال رسیدن به آخر خط است و بدون تردید ترامپ کنار نخواهد رفت.
عمده تحلیل‌ها در مورد ریزش آراء ترامپ در انتخابات ۲۰۲۰ پس از استیضاح با مشکلِ جدی از درک لایه‌های مختلف جامعه آمریکا همراه است، ما باید برای بررسی این مساله به ریشه‌های حزب جمهوری‌خواه و همچنین حامیان و هواداران آن در میان سفید‌پوستان و سرمایه‌داران مستقر در شمال ایالات متحده نگاه کنیم. جمهوریخواهان اصالتاً (بر خلاف دموکرات‌ها) سیاست‌شان نگاه به درون ایالات متحده است؛ آنها به جیب‌شان، قیمت بنزین، و سطح درآمد خود و رفاه خانواده‌شان نگاه می‌کنند و اصلاً برایشان مهم نیست که در کره زمین چه اتفاقی می‌افتد. برای آنها مهم نیست که ایران کجای نقشه جغرافیا قرار دارد یا اینکه چه اتفاقی در سوریه و ونزوئلا در حال رخ دادن است. به همین دلیل آنها فقط زندگی خود و رفتار موثر ترامپ و دولتش بر اوضاع و احوال خود را میزانِ رای‌دهی در انتخابات قرار می‌دهند. لذا یک طیف و جامعه آماریِ مشخص به ترامپ رای خواهند داد و باید توجه کنیم که آراء در آمریکا به صورت یک بسته از پیش تعریف شده خواهد بود که لطمه‌ای به سبد انتخاباتی ترامپ نخواهد زد. در حالی که رای دموکرات‌ها، همچنان مواج است.
بر اساس سوابق و تجربیات گذشته باید بگویم که ترامپ مجدداً سناریوهای اقتصادی مختص به خود را کلید خواهد زد و تا حدودی در این مدت برای پیروزی در انتخابات دست به عصا راه می‌رود. در مقابل، دموکرات‌های مجلس نمایندگان به دنبال آن هستند تا بتوانند وی را در مورد پرونده‌های ایران یا اقدام‌های نظامی حاشیه‌ای در عراق، ترامپ را زیر فشار بگذارند که این مسائل هم هیچ تاثیری بر آرای وی ندارد. توجه داشته باشیم که ترامپ در دوره دوم ریاست جمهوری‌اش دست به کارهای ریسک‌پذیر و آنی نخواهد زد و باز هم با اهرم اقتصادی و تجاری با دنیا بازی خواهد کرد. او اخیراً در یکی از کمپین‌های انتخاباتی‌اش اعلام کرده که در چهار سال آینده اکثریت کنگره و همچنین کاخ سفید در دست جمهوریخواهان خواهد بود؛ این مساله اگر چه یک جنگ روانی انتخاباتی علیه دموکرات‌ها به حساب می‌آید، اما نمی‌توان آن را به صورت کامل رد کرد. این مدل از سخنان نشان می‌دهد که جمهوریخواهان آرایش خود را نسبت به گذشته سازمان یافته‌تر کرده‌اند. همین موضوع دلیلی خواهد بود برای بایکوت استیضاح و ابقای ترامپ در کاخ سفید.
پربازدید ها