درگذشت سیامند رحمان، قوی‌ترین وزنه‌بردار جهان آنقدر شوکه‌کننده بود که نه تنها باعث ناراحتی ورزشکاران و اهالی ورزش کشور شد، حتی برای مردم کشورمان نیز که به مدال‌های طلایی او عادت کرده بودند، غیرباور و شوکه‌کننده بود. ورزشکاری که در چند سال اخیر، بیشترین افتخارآفرینی را برای

در این روزها که ویروس کرونا حسابی بر جامعه ورزش تاثیر گذاشته است، اتفاق تلخ روز گذشته نه تنها جامعه ورزش بلکه کل کشور را متاثر کرد، اتفاقی که در غیره‌منتظره‌ترین روزهای سال رخ داد و جامعه ورزش کشور را داغدار کرد. سیامند رحمان که همواره با رکوردهای فوق‌العاده خود در دسته فوق سنگین وزنه‌برداری معلولان جهان و المپیک، نامش بر سر زبان‌ها بود، در اتفاقی تلخ و به‌صورت ناگهانی به‌خاطر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت. رئیس اداره ورزش و جوانان اشنویه با تائید این خبر گفت: سیامند رحمان عصر امروز ‌در منزل دچار ایست قلبی می‌شود که بلافاصله به بیمارستان انتقال داده می‌شود اما متاسفانه تلاش پزشکان ‌نتیجه‌بخش نبود‌ و این قهرمان وزنه‌برداری ایران و جهان دار فانی را وداع گفت.

این پسر قدرتمند ارومیه که همواره لبخند بر لب داشت و به‌خوش اخلاقی در میان پارالمپیکی‌ها مشهور بود، بارها رکورد جهان و پارالمپیک را با دستان توانمند خود جابه‌جا کرد. اوج شاهکارهای او به پارالمپیک ریو برمی‌گردد که توانست بالاتر از 300 کیلوگرم وزنه را بالای سر ببرد و با رکورد افسانه‌ای 310 کیلوگرم، یک وزنه جاودانه را برای خود در تاریخ پارالمپیک ثبت کرد. سیامند رحمان که بارها در مصاحبه‌های خود از مشکلاتش برای جابه‌جایی و تمرین در محل زندگی خود گفته بود، این روزها خود را آماده یک افتخارآفرینی دیگر در پارالمپیک توکیو می‌کرد تا شاید حتی رکورد افسانه‌ای 310 کیلوگرم را افزایش دهد، اما اجل به او مهلت نداد. بی‌شک، درگذشت قوی‌ترین مرد معلول جهان شوکی بزرگی نه تنها به ورزش ایران، بلکه به ورزش جهان به‌ویژه در حوزه پارالمپیک خواهد بود. به‌نظر می‌رسد در روزهایی که کاروان پارالمپیکی ایران خود را برای حضور قدرتمند در توکیو آماده می‌کند، این اتفاق شوکه‌کننده می‌تواند تاثیر بسزایی روی عملکرد تمام ورزشکاران ایران در این رقابت‌ها بگذارد.

نگاهی به بیوگرافی سیامند رحمان

سیامند رحمان متولد ۱۳۶۷، اشنویه، آذربایجان غربی، وزنه‌بردار سنگین وزن است. سه خواهر و یک برادر دارد و فرزند سوم است. معلولیت وی از قسمت پا و مادرزادی بوده است در دوران کودکی بدون کمک حرکت می‌کرده است و مشکل خاصی نداشته است اما به‌علت وزن بالا از چوب دستی استفاده می‌کرد. از دوران دبیرستان به باشگاه بدنسازی می‌رفته و علاقه‌ به ورزش در وجودش بوده، همچنین استعدادی که در رشته‌ ورزشی وزنه‌برداری در خود دیده باعث گرایش او به این ورزش شده است.او گفته بود شنا و خیلی از ورزش‌های دیگر را هم انجام می‌داده اما فقط به وزنه‌برداری علاقه‌‌مند بوده است.

افتخاراتی که هرگز فراموش نخواهند شد

در عرصه ورزش، کمتر ورزشکاری مثل سیامند رحمان می‌توان پیدا کرد که در کارنامه‌اش 14 مسابقه بین‌المللی و 12 آسیا موفق به کسب طلا و دوبار هم موفق به کسب مدال نقره شده باشد. سیامند رحمان در سال 1387 برای نخستین‌بار به اردوی وزنه‌برداری معلولان ایران دعوت شد. در سال 2012 در مسابقات پارالمپیک لندن 2012 سیامند رحمان با غلبه بر وزنه 280 کیلوگرم توانست رکورد وزنه‌برداری پارالمپیک در وزن 100+ به میزان 15کیلوگرم و به 280 کیلوگرم ارتقا دهد و رکورددار پارالمپیک شود. در المپیک 2016 لندن مطابق انتظار این ورزشکار توانست مدال طلا مسابقات را کسب کند. او در بازی‌های پاراآسیایی 2018 جاکارتا در نخستین حرکت، وزنه 273 کیلوگرمی را مهار کرد. وی در دومین حرکت نیز وزنه 293 کیلوگرمی را به‌راحتی بالا برد تا علاوه بر قطعی شدن مدال طلایش رکورد آسیا و بازی‌های پاراآسیایی را که در اختیار خودش بود بشکند. سیامند برای سومین حرکت وزنه 295 را انتخاب کرد که با مهار این وزنه بار دیگر رکورد آسیا و بازی‌های پاراآسیایی را ارتقا داد اما حالا که منتظر یک شگفتی دیگر از این ورزشکار بودیم، او ما را تنها گذاشت تا حسرت‌هایمان دوچندان شود.

این در حالی است که این قهرمان بلامنازع کشورمان حدود یک سال پیش در مصابحه‌ای تاکید کرد که «در تمریناتم توانستم رکورد پارالمپیک ریو را ارتقا دهم چراکه تصمیم دارم باز هم در ۲۰۲۰ توکیو رکورد جهان را به نام ایران ثبت کنم». چه حیف که این اتفاق به دست او دیگر رقم نخواهد خورد.

خنده‌هایش هرگز فراموش نخواهد شد