بامداد جنوب: همه شواهد نشان می‌دهد که بازی‌های باقی‌مانده لیگ نوزدهم برگزار خواهد شد ولی با شرایط خاص اما مساله‌ای که می‌تواند باعث به حاشیه کشیدن تاریخ شروع مسابقات شود، اختلاف‌نظر باشگاه‌های لیگ برتر با سازمان لیگ است. اختلافی که می‌تواند باعث ایجاد دردسرهای جدید شود.

با توجه به شیوع و گسترش ویروس کرونا، مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران اواخر سال ۱۳۹۸ تعطیل شد و هنوز هم به‌صورت رسمی و دقیق تاریخی برای از سرگیری مسابقات یا فرمولی برای تعیین قهرمان و تیم‌های سقوط کننده مشخص نشده است. با این حال به‌نظر می‌رسد تصمیم مسوولان فدراسیون و سازمان لیگ برای برگزاری مجدد مسابقات جدی است و بازی‌ها از اواخر خردادماه و یا اوایل تیرماه دوباره استارت خواهد خورد اما با شرایط خاص. با فروکش کردن موج ابتلا به ویروس کرونا، این احتمال می‌رود که ستاد مقابله با ویروس کرونا اجازه آغاز رقابت‌های لیگ برتر از خرداد بدهد اما این موضوع نیازمند برخی هماهنگی‌هاست. به علت خانه‌نشینی فوتبالیست‌ها، تیم‌ها برای بازگشت به کوران مسابقات نیازمند برگزاری تمرینات آماده‌سازی هستند چراکه حداقل هر بازیکنی از حدود ۵۰ روز قبل تاکنون روی زمین چمن پا به توپ نشده و تمام تحرکات آنها مربوط به فضای کوچک و بسته منازل است.

سازمان لیگ در این رابطه چه می‌گوید؟

طی هفته‌های گذشته مدیران و مسوولان سازمان لیگ صحبت‌های زیادی در مورد تاریخ و چگونگی برگزاری بازی‌های باقی‌مانده لیگ برتر کرده‌اند، سخنانی که همه آنها یک کلمه مشترک داشت، شاید. جدا از این آنها معتقد بودند که اگر تاریخ برگزاری مسابقات مشخص شود، یک فرصت 20 روزه به تیم‌ها داده خواهد شد تا تمرینات خود را از سر گیرند و بازیکنان خود را آماده رقابت‌ها کنند. انتظار مسوولان سازمان لیگ این است که باشگاه‌ها بتوانند در این مدت به مرز آمادگی برسند، مساله‌ای که شاید سرانجامی نداشته باشد. به هر حال مسوولان این سازمان بار‌ها اعلام کردند که نباید انتظار داشته باشیم که مسابقات کیفیت گذشته خود را داشته باشد و قطعا باید منتظر عواقب منفی نیز بود. مهلت سه هفته‌ای برای برگزاری تمرینات تیم‌ها از زمانی مطرح شد که در سالیان گذشته نیز برخی مربیان معتقد بودند که برای شروع هر فصل، تیم‌ها نیاز به سه هفته تمرین بدنسازی دارند.

نظر مربیان و باشگاه‌ها چیست؟

هر چند در روزهای ابتدایی این تصمیم، مربیان لیگ برتر معتقد بودند که 20 روز زمان مناسبی است ولی هر چه زمان پیشنهادی شروع مسابقات نزدیک می‌شویم، صدای اعتراض‌ها به تصمیمات سازمان لیگ بیشتر می‌شود و نکته جالب‌تر این است که مربیان باشگاه‌های لیگ برتری مخالف فرصت 20 روز این سازمان هستند. همانطور که می‌دانید، سازمان لیگ با مشکلاتی در برنامه‌ریزی و اتمام لیگ برتر رو‌به‌رو است و هر فرصتی را برای ادامه زودهنگام لیگ برتر ارزشمند می‌داند اما برای تیم‌ها، مسائل دیگری در اولویت قرار دارند. برخی از تیم‌ها که در کورس قهرمانی و کسب سهمیه آسیا یا همین‌طور فرار از انتهای جدول قرار دارند، آمادگی نسبی اهمیت ندارد؛ بلکه آنها به‌دنبال داشتن مهلت لازم برای رسیدن به بهترین شرایط جسمانی هستند تا در رقابت با رقبای خود کم نیاورند.

در چند روز گذشته بیشتر مربیان شاغل در لیگ برتر تاکید کردند که فرصت 20 روز برای شروع تمرینات و آماده‌سازی بدنی بازیکنان بیشتر از همه، به بازیکنان آسیب خواهد زد. مثلا فنایی، مربی دروازه‌بانان پرسپولیس مهلت سه هفته‌ای را عادلانه نمی‌داند و می‌گوید بازیکنان رباط نیستند که در این مهلت کوتاه آماده شوند. او معتقد است برخی دنبال سودجویی از این برنامه‌ریزی برای قهرمان نشدن این تیم هستند. از طرفی دیگر، محمود فکری سرمربی نساجی هم معتقد است به علت حضور بیش از ۴۵ روزه بازیکنان در منزل و نداشتن تحرک فعال، آنها نیازمند بیش از ۴۰ روز تمرین هستند. تقریبا تمام مربیان لیگ برتر معتقد هستند که این زمان برای بازیکنان فوتبال کافی نیست چراکه سه هفته تمرین باعث مصدومیت بازیکنان می‌شود و آسیب‌های جدی‌تری در ادامه فصل به‌دنبال خواهد داشت. اگر بخواهیم از هر نظر به این مساله نگاه کنیم، می‌بینیم که مربیان کم‌بیراه نگفته‌اند. به هر حال مصدومیت بازیکنان کلیدی آن هم در این شرایط می‌تواند بدترین خبر برای تیم‌های مدعی قهرمانی و کسب سهمیه آسیایی و تیم‌های مدعی سقوط به دسته پایین‌تر باشد.

اما اگر کمی به عقب‌تر برگردیم یعنی زمان آغاز تمرینات پیش‌‌فصل، به این داده‌ها می‌رسیم: در فصول گذشته با حدود ۴ تا ۵ هفته تمرین آماده رقابت‌های لیگ برتر می‌شدند. البته این مدت زمان در شرایطی بود که خیلی از بازیکنان در دوران پایان فصل نیز امکان برگزاری تمرینات شخصی خود را در خارج از محیط منزل داشتند و این‌طور نبود که به مدت دو ماه از خانه جم نخوردند. با توجه به تاخیر یک‌ماهه در شروع لیگ نوزدهم، برخی از تیم‌ها حدود دو ماه در فصل آماده‌سازی به سر بردند و تقریبا قاعده همیشگی را بهم ریختند. اگرچه باید این نکته را افزود که بسیاری از تیم‌ها برنامه‌های تمرینی به بازیکنان خود داده بودند تا آنها آمادگی خود را حفظ کند ولی همه خوب می‌دانیم که تمرینات گروهی تاثیرات بسیار بیشتری نسبت به تمرینات انفرادی دارد.