آخرین میخ بر این تابوت خالی

بامداد جنوب: شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز گذشته قطعنامه‌ای را علیه کشورمان تصویب کرد، قطعنامه‌ای که پیشنهاد‌دهنده آن، سه کشور اروپایی بودند، همان کشورهایی که ما در طول دو سال گذشته به‌خاطر روی مبارک آنها، تلاش کردیم برجام را نگه داریم، با آنها گفت‌وگو کنیم و با بازی اینستکس آن‌ها به جایی برسیم که امروز رسیده‌ایم. همه نظر من را در مورد برجام می‌دانند، اگر به‌صورت کامل، درست و منصفانه انجام می‌شد و غربی‌ها دوباره بازی در نمی‌آوردند و دنبال بهانه نمی‌گشتند، خوب بود اما چه باید کرد که کشورهای غربی نمی‌توانند موجودیتی مثل ایران را تحمل کنند که دنبال راه خود است و حاضر نیست هژمونی غرب را بپذیرد. تصویب قطعنامه شورای حکام از چند هفته پیش کامل مشخص بود؛ اما نکته‌ای که برای بسیاری در ایران، به‌ویژه آقایان دولتی خیلی عجیب می‌نمود، پیشنهاد سه کشور اروپایی بود که همواره از ضرورت حفظ برجام می‌گفتند! اما حالا مشخص شد که این کشورها بیش از آنکه دنبال حفظ برجام باشند دنبال راضی کردند ارباب آن‌سوی آتلانیک هستند. از همان زمانی که اروپایی‌ها به تهران رفت و آمد می‌کردند (سال گذشته بسیاری از وزاری خارجه و دیپلمات‌های اروپایی به تهران آمدند تا ایران را راضی کنند تا از برجام خارج نشده و اگر حاضر به مذاکره با امریکا نیست، اقدامات تهاجمی هم نداشته باشد) مشخص بود که آنها نه تنها حاضر به انجام اینستکس نیستند، بلکه هر وقت که از کاخ سفید دستور برسد، آن دستور را به‌صورت کامل انجام می‌دهند. اروپایی‌ها یک نفاقی دارند که معمولا طرف امریکایی ندارد. این نفاق به شکل عجیبی نادیده گرفته می‌شود، آنها از یک‌سو می‌گویند باید برجام حفظ شود، باید ایران از نتایج برجام بهره‌مند گردد؛ اما در عمل نه تنها کمکی به بهره‌مند شدن ایران از مزایای برجام نکردند، بلکه مشاهده کردید که به‌جای آنکه امریکا را به‌دلیل خروج از توافق هسته‌ای محکوم کنند (چه انتظاری!) به سراغ ایران آمدند. اروپایی‌ها رسما با این کار خود میخ بزرگی به پیکر در حال احتضار برجام کوبیدند. نکته جالب برای من دو روزی که از تصویب این قطعنامه می‌گذرد، سکوت عجیب رئیس دولت و مسوول دفتر او است! این سکوت بسیار معنادار است. مشخصا جریان لیبرالی که فکر می‌کردند اروپایی‌ها آنها را رها نکرده، حالا خود را در برابر این قطعنامه بی‌دفاع می‌بینند و نمی‌دانند باید چه کنند. باید دید که شیخ حسن روحانی چه واکنشی نشان می‌دهد، آیا در برابر نفاق اروپایی‌ها باز هم کار خودش را خواهد کرد؟ نفاقی که در پشت پرده التماس‌های آنچنانی می‌کنند که ما اختیاری از خود نداریم و ناچاریم، اما در برابر رسانه‌ها ژست می‌گیرند و از ضرورت مذاکره با ایران در مورد برنامه هسته‌ایش می‌گویند!