الهام بهروزی
کرونا تقریبا همه ابعاد زندگی بشر را تحت شعاع خود قرار
داده و نوعی یاس و نومیدی و ترسی بارز بر آن حاکم ساخته است. پیش از اینکه این
ویروس منحوس در دنیا شیوع پیدا کند، زندگی روال عادی خودش را طی میکرد و اسباب
فراوانی برای تفریح و شادی مردم وجود داشت اما کووید ۱۹ همه شادیها و روزمرگیهای
بشر را با شروط و محدودیتهای روبهرو ساخت! از خرید کردن گرفته تا رفتن به کنسرت
و سینما و...
همه این برنامهها با اپیدمی کرونا از تک و تا افتادند و در
این میان تمام اسباب شادی و امیدبخشی در جامعه یکی پس از دیگری برچیده شد تا از
گسترش این هیولای مرگبار جلوگیری شود اما این مساله موجب شده که جامعه رو به سوی
نومیدی و افسردگی پیش برود؛ چراکه از یک سو مردم به خاطر سلامتی و امنیت جان خود
خانهنشین شدهاند و از سوی دیگر خانهنشینی و عادت کردن به محیطی یکنواخت آنها
را از نظر روانی تحت فشار قرار داده است؛ این در حالی است که عموما مردم پیش از
شیوع کرونا از تفریحات سالم و برنامههای شاد و خانوادگی مثل سینما و کنسرت،
تماشای تئاتر و... لذت میبردند اما الان قریب به شش ماه است که همه برنامههای
شادیزا و امیدبخش متوقف شده است.
در این میان، کرونا افزون بر سوق دادن جامعه به سمت مرگ و
افسردگی موجب کسادی بسیاری از صنوف و تعطیلی فعالیت هنرمندان و فعالان فرهنگی هنری
شد. یکی از قشرهایی که نقش زیادی در ترویج نشاط و امید در جامعه داشتند، تهیهکنندگان
و موسسات برگزارکننده کنسرت بود که در این شرایط بسیار آسیب دیدند. در واقع با
تعطیلی کنسرتها هنر موسیقی به کما رفت و مشخص هم نیست که بعد از دوران کرونا
بتوان زود حال این هنر و فعالان آن را خوب کرد؛ چراکه با گرانی و تورمی که در سایه
سوءمدیریت دولتمردان به جان کشور افتاده است هنر کم کم از سبد خانوارها حذف خواهد
شد؛ چون اولویت اول مردم تامین مایحتاج حیاتی زندگی است که بهدلیل درآمد پایین از
عهده تامین آن هم به سختی برآیند دیگر چه برسد به تامین هزینههای برنامههای
هنری مثل کنسرت!
با همه اینها اما جامعه برای بازگشت به زندگی در دوران
پساکرونا به موسیقی و هنر نیاز دارد؛ چراکه موسیقی این پتانسیل را دارد که شادی،
هیجان و حس خوب بودن را در رگ و پی انسان جاری سازد و حذف برنامههای موسیقایی از
سبد خانوارهای ایرانی خسارتی جبرانناپذیر است؛ زیرا این هنر توانسته در این چند
سال در تمام لایههای جامعه رسوخ کند و حال خوبی را بر زندگی مردمان حاکم سازد.
بدیهی است حذف کنسرتها از سبد خانوارهای ایرانی بهویژه
جوانان میتواند تبعات جبرانناپذیری در پی داشته باشد. بنابراین وزارت فرهنگ و
ارشاد اسلامی بهعنوان متولی فرهنگ و هنر کشور باید دنبال راهکاری برای بازگشت
کنسرتها به سبد خانوارهای ایرانی باشد؛ چون از یک سو جامعه به شادی و امید و
هیجان نیاز دارد و از سوی دیگر هنرمندان و فعالان موسیقی نیز برای ماندن در عرصه
نیاز به همراهمی و مشارکت مردم دارند.
مدیرعامل موسسه نشر موسیقی دی بآذر در این باره به بامداد
جنوب گفت: کرونا که در کشور شیوع پیدا کرد، هنر از نفس افتاد. متاسفانه اصلا
روزهای خوبی را تجربه نمیکنیم. تقریبا همه چیز از حرکت ایستاده است. این ویروس نه
تنها با جان آدمها دارد بازی میکند بلکه روان آنها را به سخره گرفته است و
امروز در سطح جامعه داریم بهوضوح بیانگیزگی مردم و افسردگی آنها را میبینیم.
امید و شادی دارد کمرنگ و کمفروغ میشود چون تمام ابعاد شادیفزایی و امیدبخشی
تحت تاثیر کرونا رنگ باخته است. بیش از این برگزاری اجراهای صحنهای با اجرای
خوانندگان مطرح کشور در بوشهر توانسته بود موجی از شادی و امید را در استان
پراکنده کند اما الان شرایط بهگونهای شده است که امکان برگزاری این برنامهها
به روال قبل ممکن و میسر نیست؛ چراکه مردم سخت ترسیدهاند!
مصطفی خوبانی در ادامه با تاکید بر اینکه در دوران کرونا
برگزاری کنسرت امری حساس و پیچیده است و قطعا مردم در این شرایط استقبال خوبی از
برنامههای تجمعی نخواهند داشت، افزود: پیش از این متولیان فرهنگی بهمنظور پویایی
جامعه پیشنهادی را مبنی بر اجرای کنسرت با شرایط خاط و رعایت پروتکلهای بهداشتی و
فاصلهگذاری اجتماعی از اوایل تیرماه مطرح کردند که در یک نظرسنجی اینستاگرامی
تقریبا حدود ۸۰ درصد از مخاطبان کنسرت در استان به این پیشنهاد جواب منفی دادند و
به دلیل تامین سلامت جان خود و خانوادهشان از آن استقبال نکردند که البته تصمیمی
عاقلانه هست و نمیتوان انتظار داشت که در بحران کرونا در استان بیگدار به آب زد!
وی با اشاره به شرایط اقتصادی بد این روزها و تورم بالایی
که گریبان کشور را گرفته، در خصوص تاثیر سوء افزایش قیمت بلیتهای کنسرت بر
استقبال مردم از آن توضیح داد: پیش از این زمانی که دلار ۱۳ هزار تومان بود سقف
قیمت بلیت کنسرت ۱۴۰ هزار تومان بود اما الان که قیمت دلار دو برابر شده است قیمت
بلیت چقدر باید تعیین شود که هم تهیهکنندگان کنسرت بتوانند از عهده مخارج برگزاری
کنسرت برآیند و هم مردم توان خرید آن را داشته باشند! بدیهی است خواه ناخواه بلیت
کنسرتها افزایش خواهد داشت اما این افزایش تا چه حد باید تعیین شود که برپایی
کنسرت را هم برای کنسرتگذاران و هم برای مردم مقرون بهصرفه بکند! همانطور که
دیدید اولین کنسرت در دوران کرونا که مربوط به کنسرت امید حاجیلی میشد به دلیل
بالا بودن قیمت بلیت و اعتراض به تعرفههای بالای آن لغو شد! بنابراین طبیعی است
که در دوران پساکرونا که مجوز کنسرتها صادر میشود مردم به دلایل شرایط سخت
اقتصادی و پایین بودن درآمدشان نتوانند از عهده پرداخت قیمت بلیت کنسرت برآیند. بهنظر
میرسد در این میان مسوولان باید فکری جدی برای برنامههای اینچنینی کنند که تا
این لحظه شاهد تصمیمگیری کارسازی از سوی متولیان امر در این خصوص نبودهایم!
این تهیهکننده کنسرت که بیش از ۱۶ سال است که در این حرفه
فعالیت و سرمایهگذاری میکند، ادامه داد: تعطیلی کنسرتها نه تنها کار موسسات
برگزارکننده کنسرت را در استان به کسادی کشانده است بلکه به تمام عوامل برگزاری آن
اعم از نورپرداز، صدابردار، تصویربردار، تیم حراست، تیم اجرایی و پشتیبانی و ...
لطمه جبرانناپذیری وارد کرده و به بیکاری آنها منجر شده است تا جایی که برخی از
آنها برای تهیه و خرید تجهیزات کنسرت نظیر سیستم صوتی، الایدی و... حدود ۸۰۰ یا
۹۰۰ میلیون تومان هزینه کردند تا با اجاره دادن آنها به کنسرتگذاران هم قسط خرید
این اقلام را بدهند و هم منبع درآمدی داشته باشند اما با تعطیل شدن اجباری کنسرتها
بهشدت تحت فشار قرار گرفتند تا جایی که بسیاری از آنها مجبور شدند تجهیزات خود
را به دلیل بدهی زیر قیمت بفروشند.
خوبانی با اشاره به اینکه قبل از اینکه وضعیت استان بوشهر
قرمز شود از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مصوب شده بود که اجرای برنامهها در
سالنهای سربسته مثل سینما و تئاتر با ظرفیت ۵۰ درصدی بلامانع است، تصریح کرد:
البته این مصوبه در استان ما بهدلیل شیوع مرگبار موج دوم کرونا اصلا اجرایی نشد
اما اگر هم قابلیت اجرا پیدا میکرد این مصوبه به هیچ وجه برای تهیهکنندگان کنسرت
مقرون به صرفه نبود؛ چراکه همه هزینههای برگزاری کنسرت اعم از هزینه خواننده،
هزینه بلیت پرواز هواپیما برای گروه اجرا، هزینه هتل و رستوران، هزینه سالن، هزینه تیم
سمعی و بصری و ... افزایش یافته است و فروش ۵۰ درصدی ظرفیت سالن نه تنها سودی برای
تهیهکننده بهدنبال ندارد، بلکه خسارت هم میزند مگر اینکه متولیان امر فکری به
حال این هزینهها کنند!
مدیرعامل موسسه موسیقی نشر دیبآذر در ادامه با تاکید بر
اینکه در سال جاری تا این لحظه اجرای هیچ کنسرتی را پیشبینی نکردهایم، افزود:
البته در اسفند یک اجرا را هماهنگ کرده بودیم که در مرحله صدور مجوز اماکن نیروی انتظامی
برای اجرا بود که بهدلیل تعطیلی اجباری همه برنامههای تجمعی در کشور این برنامه
لغو شد و خسارتی را به تهیهکننده برنامه وارد کرد.
وی با تاکید بر اینکه کرونا نه تنها کنسرتها تعطیل کرد،
بلکه تمام برنامهها و جشنهای مناسبتی اداری را نیز متوقف کرد، یادآور شد: پیش از
این بسیاری از ادارات در طول سال یکسری برنامه ویژه پرسنل خودشان داشتند که این
ویژهبرنامهها عموما با حضور خوانندگان و بازیگران مطرح کشور برگزار میشد که
برگزاری آنها به موسسات فرهنگی هنری سپرده میشد و این به درآمدزایی موسسات کمک
میکرد اما این جشنها هم بهدلیل شیوع کرونا تعطیل شدند و اثر سوئی بر کسب و کار
ما گذاشت.
خوبانی در پایان با اشاره به اینکه مردم امروز بسیار عصبی،
خسته و پر از ترس از کرونا شدهاند، تصریح کرد: باید چارهای اندیشید تا بتوان روح
امید را در جامعه زنده نگه داشت؛ متاسفانه گرانیها هم قوز بالا قوز شده است و مردم
را سخت تحت فشار قرار داده است. در این میان موسسات فرهنگی هنری هم با تعطیلی
یکباره کسب و کارشان با شرایط بسیار سختی روبهرو شدهاند و اصلا نمیدانیم که در دوران
پساکرونا چقدر زمان نیاز است تا این حجم ضرر و زیان را بتوان جبران کرد و زندگی را
به روال عادی برگرداند!