بامداد جنوب: مصرف لبنیات در کشور کمتر از نصف میانگین جهانی است و کمبود لبنیات
در سبد غذایی مردم تهدید جدی برای سلامت آنهاست؛ با این حال، قیمت محصولات لبنی این روزها بار دیگر روند افزایشی
به خود گرفته است به‌گونه‌ای که در سال جاری برای چندمین بار است که قیمت این
محصولات با افزایش همراه شده است. این افزایش قیمت تقریبا در اکثر
محصولات لبنی از شیر گرفته تا ماست، وجود دارد.
لبنیات به‌عنوان یک محصول اساسی و ضروری در سلامت مردم و جامعه است و
باید در سبد غذایی به‌طور کامل دیده شود. در حال حاضر نیز سرانه مصرف لبنیات در
کشور کمتر از نصف میانگین جهانی است، آنطور که مسوولان می‌گویند سرانه مصرف لبنیات
در کشور ما 80 کیلوگرم است؛ اما میانگین مصرف جهانی 160 کیلوگرم و این رقم در
کشورهای اروپایی و امریکا به 350 تا 500 کیلوگرم می‌رسد، اما واقعیت این است که
سرانه مصرف در کشور ما حتی کمتر از این رقم است که برخی آن را تا 55
کیلوگرم هم گفته‌اند و این یعنی فاجعه.
در چنین شرایطی که باید همه تلاش کنند تا سرانه مصرف و در حقیقت ضریب
سلامت جامعه افزایش پیدا کند اما کارخانجات لبنی روز به روز قیمت‌ها را
افزایش می‌دهند. مصرف شیر و لبنیات ده‌ها فایده دارد که مهم‌ترین آنها جلوگیری از
پوکی استخوان است که این روزها هزینه زیادی را بر جامعه تحمیل می‌کند.
این اولین باری نیست که صنایع لبنی قیمت‌ها را افزایش می‌دهند.
آنها سابقه طولانی در این کار دارند، حتی شده در طول سال 4-3 بار قیمت‌ها را
افزایش داده‌اند و پس از آن ستاد تنظیم بازار را تحت فشار قرار داده و
افزایش قیمت را به تصویب رسانده‌اند. کارخانه‌های لبنی توجیهاتی برای
خودشان درباره افزایش قیمت دارند که البته بخشی از آنها درست است. آنها تورم
بازار، بالا رفتن قیمت محصولات وارداتی و افزایش قیمت شیر خام را دلیل
بالا بردن قیمت اعلام می‌کنند اما این افزایش قیمت باید تناسبی با شرایط موجود هم
داشته باشد. فشار گرانی در جامعه وجود دارد و همه مردم تحت فشار هستند، اینکه
صنایع لبنی بخواهد با کوچک‌ترین فشاری بدون اینکه دنبال راهکار دیگری باشد قیمت را
افزایش دهد، از نظر مردم کار درستی نیست.
گشت‌وگذار در بازار حکایت از این دارد که مردم از قیمت‌ها اصلا دل خوشی
ندارند و تا دردودل می‌کنی مدام از قیمت‌ها گلایه می‌کنند و اینکه دخل‌وخرج‌ها با
هم نمی‌خواند. از سوی دیگر، افزایش قیمت چیزی نیست که حداقل بخشی
از مردم را راضی نگه دارد. در این میان حتی مغازه‌داران هم از این
افزایش قیمت ناراحت و نگرانند.
در این رابطه صنایع لبنی، گرانی شیر خام، بالا رفتن قیمت نهاده‌های
وارداتی و افزایش هزینه‌ها و همچنین تورم جامعه را اصلی‌ترین دلیل
افزایش قیمت خود بیان می‌کنند، اما واقعیت این است که این فشار در همه بخش‌ها وجود
دارد و باید این روزها مردم بیشتر حال همدیگر را درک کنند. شاید قانع
شدن به حداقل سود به مردم کمک کند تا شرایط موجود را سپری کنند. کارخانه‌های لبنی
دلیل دیگری هم برای افزایش قیمت دارند و می‌گویند 22 قلم محصولات ما جزء قیمتگذاری
ستاد تنظیم بازار نیست و ما می‌توانیم بر اساس تورم قیمت را افزایش دهیم.
به هر حال در این میان تدبیر ستاد تنظیم بازار و دستگاه‌های نظارتی
لازم است. اگرچه دستگاه‌های نظارتی عملکرد موفقی نداشته‌اند، اما حداقل به‌خاطر
سلامت مردم باید گوشه چشمی به تخلفات بازارداشته باشد.
طی چند ماه گذشته کارخانه‌های لبنی به‌شدت دولت را تحت
فشار قرار دادند که مجوز صادرات شیر خشک بدهد. آنها می‌گفتند مازاد شیر خشک وجود
دارد، گرچه این مازاد اکنون در کارخانه‌های لبنی هست، اما در پشت پرده به‌دنبال
فشار بیشتر بر بازار بودند؛ چراکه از هر یک کیلوگرم شیر خشک حدود 11 کیلوگرم شیر
به‌دست می‌آید. وجود شیرخشک در بازار داخلی باعث می‌شد که فشار کارخانه‌های لبنی
بر افزایش قیمت کارساز نشود. زمانی که شیر خشک در بازار وجود دارد، آنها نمی‌توانند
توجیه کمبود شیر خام را مطرح کنند.
زمانی که قیمت لبنیات بالا می‌رود در حقیقت مصرف این محصول ضروری روز
به روز کمتر می‌شود و این تهدیدی بر سلامت جامعه است. به هر اندازه که هزینه کردن
برای این محصولات کاهش می‌یابد به چند برابر آن هزینه دوا و درمان بیشتر می‌شود.
همه کشورها سرانه مصرف شیر را به‌عنوان معیاری برای سلامت جامعه می‌دانند
و روی افزایش سرانه مصرف سرمایه‌گذاری می‌کنند به‌طوری که بررسی سرانه مصرف
کشورهای پیشرفته هم گویای همین مطلب است و همواره رابطه مستقیمی بین سرانه مصرف و
ضریب سلامت جامعه در کشورها وجود داشته است.
به گزارش فارس، صنایع لبنی روز به روز قیمت‌ها را افزایش
می‌دهند؛ اما سوال این است که آیا واقعا راهکاری برای این مساله نیست؟ کارشناسان
معتقدند که می‌توان با مدیریت صحیح قیمت تمام‌شده محصولات را کاهش داد.
بخشی از این کار به عهده دولت است. دولت می‌تواند با ایجاد زنجیره‌های تولید و وصل
کردن حلقه‌های دامداری با صنایع لبنی در حقیقت سود و زیان اینها را به
همدیگر وصل کند. یعنی این دو بخش بدانند که اگر اولی ضرر کند دومی هم ضرر خواهد
کرد و بالعکس، اگر اولی سود ببرد دومی هم سود می‌کند. در چنین حالتی آنها حتما
هوای همدیگر را خواهند داشت.
