کریم جعفری
تابستان امسال بود که بالاخره پس از چند دهه روابط
مخفی، برخی از کشورهای عرب خلیجفارس در ظاهر یک کمک آشکار به ستاد انتخاباتی
دونالد ترامپ، روابط مخفی خود با رژیم صهیونیستی را رسانهای و علنی کردند. این
اتفاق در سالی که کرونا دنیا را در برگرفته بود و دولت شهرهای امارات مشکلات عدیدهای
داشتند، تقریبا کمکی به ترامپ در انتخابات نکرد، ولی بهانهای جدی برای شیوخ
اماراتی بود تا با بهرهگیری از این فرصت آنچه را که مخفیانه انجام میدادند علنی
کنند. این واقعیت که اماراتیها و حاکمان مجمعالجزایر دیلمون در کنار سعودیها
دلایل دیگری برای نزدیک شدن به رژیم صهیونیستی داشتند، بر کارشناسان حوزه امنیتی
پوشیده نیست اما اینکه بهانه را ترامپ کردند تا فشار کمتری از طرف ایران و سایر
کشورهای منطقه و جهان اسلام به آنها وارد شود خود موضوع دیگری است.
اماراتیها، در کنار حکام آلخلیفه و آلسعود تقریبا
ناامید از حمایت و پشتیبانی نظامی امریکا تنها و آخرین راه در حمایت از خود تا
زمان آماده شدن دوباره نیروی دریایی و نظامی انگلیس برای حضور در آسیای غربی را
نزدیکی به صهیونیستها دیدند. آنها وقتی دیدند که چندین نفتکش در آبهای ساحلی
فجیره منهدم شد، یک سکوی نفتی اماراتی هدف قرار گرفت و عملا ناپدید گشت، هواپیمای
بزرگ، گرانقیمت، راهبردی و بدون سرنشین آرکیو-4 توسط موشک زمین به هوای ایران در
ورودی خلیجفارس سرنگون شد، تاسیسات بزرگ نفتی شرکت آرامکوی عربستان در شمال ریاض
به دقت بسیار بالا توسط ایران هدف قرار گرفت، پس از ترور شهید سلیمانی و ابومهدی
المهندس با وجود همه تهدیدات ترامپ، ایران پایگاه عینالاسد را شخم زد و امریکا
کاری نکرد، همگی به این نتیجه رسیدند روزگار سرمایهگذاری روی امریکا به پایان
رسیده است.
به همین دلیل آنها سراغ رژیم صیهونیستی رفتند و
هدفشان هم نه اقتصادی بود و نه تجاری و نه سیاسی، که این رژیم نه اقتصاد بزرگی
دارد، نه تاجران حرفهای (همه تجار آن گروههای مافیایی هستند) و نه سودی در حوزه
سیاست از این رابطه نصیب این شیوخ خواهد شد که هزینه هم داشته و دارد. آنها دنبال
یک مسائل امنیتی و نظامی بودند. صهیونیستها با نشان دادن این ژست که در طول سالهای
گذشته ما ایرانیها را در سوریه میزنیم، در خاک خودشان هدف قرار میدهیم اما نمیتوانند
کاری علیه ما کنند، این عربهای بدبخت را اغوا کردند تا بتوانند اهداف بعدی خودشان
را پیگیری کنند. این شیوخ نادان هم هرولهکنان به امید امنیت و ضربه به ایران به
سمت صهیونیستها حرکت کردند. این همکاری همانگونه که گفته شد، صرفا در حوزه امنیتی
و نظامی است و پیوستهای نظامی و امنیتی عادیسازی روابط بسیار قوی نوشته شده و به
ویژه فرزندان آلنهیان دیوانهوار از آن خوشحال هستند.