ابوعلی زرین‌قلم

در سال 1392 اصلاح‌طلبان به‌صورت تمام‌قد از شیخ حسن روحانی حمایت کردند تا او رئیس‌جمهور شود، محمدرضا عارف با انصراف از انتخابات در کنار حمایت‌های مداوم سیدمحمد خاتمی رای بی‌نظیری برای حسن روحانی جمع شد. اما در همان روزها وزارت ارتباطات که وزیرش محمود واعظی بود، به مکانی تبدیل شد تا حزب اعتدال و توسعه برنامه‌ریزی کند و همه‌چیز را به پای «کاریزمای» شیخ حسن بریزد.

چهار سال بعد هم سیدمحمد خاتمی با شعار تکرار می‌کنم همه داشته‌های اصلاحات را به صحنه آورد و اسحاق جهانگیری با نابود کردن آینده سیاسی خود مقدمه‌ای برای پیروزی دوباره شیخ حسن روحانی فراهم کردند، اما چند هفته بعد محمود واعظی که حالا رئیس دفتر رئیس‌جمهور و تقریبا همه‌کاره روحانی شده بود این حضور و مشارکت را تکذیب کرده و مدعی شد که این تلاش‌های بی‌وقفه و توانایی شخص روحانی بوده که این موفقیت را برایش به ارمغان آورده است!!

این حرف آن روزها گم شد، اما عملکرد بسیار بسیار بد دولت دوم روحانی که در آن محمود واعظی همه‌کاره و عملا رئیس‌جمهور کشور شده بود باعث گردید تا آرام آرام اصلاح‌طلبان به اشتباهی که کرده بودند پی برده و تلاش کنند تا فاصله خود با دولت شیخ حسن را بیشتر کنند. با این حال، همه اشتباهات دولت به پای اصلاح‌طلبان نوشته شد و رسانه‌های اصولگرا و مخالف اصلاحات توپخانه خود را به‌جای نشانه‌روی بر پاستور و شخص روحانی و واعظی و سایر نزدیکانشان به سمت اصلاح‌طلبان نشانه گرفتند.

این هجمه هنوز هم ادامه دارد و به‌نظر قرار نیست به‌سادگی به پایان برسد، اما به‌صورت واضح تلاش‌های این روزهای اصلاح‌طلبان برای جدا کردن مسیر خود از مسیر دولت باعث عصبانیت و ناراحتی واعظی شده است. برای آنکه اندکی از نمک‌نشناسی رئیس دفتر روحانی بیشتر بدانید، این چند کلمه گفت‌وگوی او با خبرگزاری دولتی ایرنا در پاسخ به اظهارات صادق خرازی را بخوانید: «آن زمان نظرسنجی‌ها فاصله معناداری میان رای روحانی و عارف را نشان می‌داد به‌طوری‌که روحانی جزء نفرات اول و دوم بود. بر همین اساس خودشان و بیشتر از همه سید محمدخاتمی و دوستان‌ آنها تصمیم گرفتند عارف که دیگر شانسی برای رقابت نداشت، کنار برود. آنها آزاد بودند به قالیباف یا کسی دیگر رای دهند؛ اما مردم تصمیم گرفتند به دکتر روحانی رای دهند. بنابراین حرفی که او می‌زند نادرست است».

توهین آشکار واعظی به اصلاح‌طلبان البته ادامه داشته و در ادامه می‌گوید: آنها با نگاهی به گذشته ببینند قبل از این دولت چه شرایطی داشتند و فعالیت‌های‌ آنها در چه حدی بود. این دولت همفکران آنها را در استانداری‌ها و سمت معاونت وزیر به‌کار گرفت و امروز به‌جای تشکر، طلبکار هم شدند و حرف‌های بی‌ربط می‌زنند و الان که زمان انتخابات شده در پی یک سری حرف‌های بی‌پایه و اساس هستند.

با این حال، حمله به اصلاح‌طلبان فقط از جانب واعظی نبود، رئیس‌جمهور در سخنرانی روز چهارشنبه خود در جلسه هیات دولت طی سخنانی با اشاره به فشارهای خارجی که طی سال‌های اخیر به دولت تحمیل شد، گفت: «امریکا فشار حداکثری را انتخاب کرد. توقع ما این بود که همه دوستان سیاسی ما هم حمایت حداکثری از دولت را انتخاب می‌کردند. بعضی‌ها این کار را کردند خدا خیرشان بدهد و بعضی‌ها هم نکردند و این در تاریخ زندگی آنها خواهد ماند که در روزهایی که در میدان جنگ بودیم و در برابر یک آدم کثیف و مستبد ایستادگی کردیم، تنها هم بودیم، به‌جای اینکه ما را یاری و کمک کنند زبان دیگری را انتخاب کردند که نمی‌خواهم راجع به آن زبان توضیح بدهم، زبان خوبی نبود».

این اظهارات البته با واکنش‌های متفاوتی روبه‌رو شد. حسین مرعشی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در واکنش به گلایه‌های اخیر رئیس‌جمهور نسبت به گروه‌ها و سیاسیون داخلی مبنی بر عدم همراهی لازم در سال‌های اخیر، گفت: من به آقای رئیس‌جمهور حق می‌دهم، دولت در این سه سال اخیر با ناجوانمردی‌ خارجی‌ها در شرایط بسیار سختی قرار گرفت؛ اما در داخل هم دوره سختی را به این دلیل که روابط عمومی دولت آنچنان قوی نبود که بتواند شرایط سخت کشور را درست برای مردم توضیح دهد، سپری کرد.

به گفته این فعال سیاسی، یک نقد هم به سیاسیون ایرانی وارد است و آن اینکه وقتی شرایط سخت شده و مردم ناراضی می‌شوند، آن‌ها به‌جای اینکه بیایند و به مردم آگاهی‌بخشی کنند، با مردم عصبانی و ناراضی هم‌نوایی می‌کنند و این یک واقعیت در سیاست ایران است.

مرعشی در پاسخ به این فرض که شاید گلایه روحانی از دوستان و حامیان سیاسی خود باشد، با اشاره به یک شعر از باباطاهر اظهار داشت: پاسخی که من می‌توانم از ناحیه دوستانمان به آقای روحانی بدهم، خیلی کوتاه است و می‌توانم بگویم که؛«چه خوش بی‌‌ مهربانی هر دو سر بی/که یکسر مهربانی دردسر بی» به هر حال کم‌لطفی‌های دولت نسبت به متحدان خود کم نبوده و اینگونه نبوده که حامیان دولت، یک‌طرفه دولت را ترک کرده باشند. وقتی دولت اشتباهات بزرگی را مرتکب می‌شود و دوستان خود را تنها می‌گذارد، طبیعی است که تنها می‌ماند و این اجتناب‌ناپذیر است. اصلاح‌طلبان از دولت بابت حوادثی مانند گرانی بنزین، خیلی گله‌مند هستند و همیشه گلایه‌های خود را بیان کرده‌اند؛ اما به‌هرحال اگر امروز آقای رئیس‌جمهور گلایه دارند ما به ایشان حق می‌دهیم ولی این گلایه دوجانبه است و خوب بود که مهربانی دوجانبه اعمال می‌شد. اگر آقای روحانی همراهی با دوستان را ترک نکرده بودند، دوستان اگرچه همراهی با ایشان را ترک نکردند؛ اما می‌توانستند ایشان را بیشتر همراهی کنند.