محمود بهارمست

کمی بیش از 100 روز دیگر تا انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم مانده است، انتخاباتی که در سایه کرونا رمقی ندارد و وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم هم رمق و انگیزه‌ای برای رونق دادن به آن به‌دست نخواهد داد، هر چند باید همه تلاش‌ها صورت بگیرد تا مشارکت بالارفته و مردم یاد بگیرند که در سرنوشت خود مشارکت کنند، این وظیفه‌ای است که باید به هر شکل ممکن به مردم آموخت. با این حال، در این روزها که وضعیت بیماری کرونا در کشور بیداد می‌کند و نوع انگلیسی آن هم در حال گسترش است و روز گذشته اعلام شد که پنج نفر در بوشهر به مدل لندنی دچار شده‌اند، اشتیاق عجیب‌وغریب رئیس‌ دولت نهم و دهم برای جمع کردن دوستان و حامیانش در تهران سوال برانگیز است! شنیده‌ایم که در طول هفته‌های گذشته کاروان‌های اتوبوسی از استان‌های مختلف به بهانه دعوت از رئیس دولت مهرورز برای شرکت در انتخابات سیزدهم به سمت پایتخت در حرکت بوده و بسیاری از استان‌های کشور این کاروان‌ها را اعزام کرده‌اند!! در این میان، چند استان باقی مانده که یکی از آن‌ها هم بوشهر است، استان کوچکی که به‌دلیل بافت جمعیتی، اجتماعی و نوع مبادلات گروهی و فردی، بسیار آسیب‌پذیر بوده و هر جمعی می‌تواند باعث تشدید شیوع کرونا در استان شود. از سویی مسوولان و ماموران همه تلاش خود را به کار بسته‌اند تا با محدود کردن رفت‌وآمدها، کنترل سفرهای ورودی و خروجی به استان به نجات جان مردم کمک کنند، مشخص نیست چرا برخی‌ها به توهم دعوت از یک نفر، باید با جان صدها نفر بازی کنند؟ برای منِ نویسنده اصلا مهم نیست که فرد مورد نظر چه کسی با چه هویتی باشد، بلکه اساس این کار اشتباه است و تبعات سنگین و غیرقابل جبرانی دارد. همه از قدرت و شدت شیوع کرونا در اجتماعات خانوادگی خبر دارند، حالا که قرار است چند اتوبوس حامیان! به پایتخت بروند و احتمالا هم می‌گویند پروتکل‌ها را رعایت می‌کنیم، آیا کسی آن طرف حاضر است تضمین بدهد که رهاورد این سفر، گسترش بلای کرونا نه به استان، که بلای جان خود «حامیان» نخواهد شد؟ یک کلمه هم حرف سیاسی این وسط بنویسم و آن هم اینکه، جناب دکترشان بدون دعوت هم خواهد آمد و به قول بوشهری‌ها، طرف «بی‌ دَنگ، دَنگ» است و چنان شیفته قدرت و عشق «خدمت» به خلق‌الله است که حاضر است از جان بندگان خدا در راستای منافع‌اش استفاده کند. حامیان هم بدانند که با جان خودشان برای پست و مقام بازی نکنند و این بیماری بد بلایی است، دوست و دشمن نمی‌شناسد و خلاصه گرفتار شدید با التماس ول نمی‌کند... جان خیلی‌ها را گرفته است...