علی پورتنگستانی: به‌نظر می‌رسد مدیران پارس جنوبی جم مطابق سال‌‌های گذشته برای انتخاب سرمربی تیم، به سراغ گزینه‌های غیربومی رفته‌اند و بار دیگر دست رد به گزینه‌های بومی زده‌اند. سوال اصلی این است که وقتی آنها در این سال‌ها با مربیان غیربومی نتوانسته‌اند کنار بیایند و علاوه بر این نتایج خوبی هم کسب نکرده‌‌اند پس چرا باز هم مسیری را انتخاب می‌کنند که آخرش جز پشیمانی چیزی به همراه ندارد.

طی روزهای اخیر اخبار ضدونقیضی در مورد آینده دو نماینده استان در لیگ دسته یک کشورمان منتشر شده است. اخبار که شنیدن برخی از آنها، هواداران فوتبال را تا حدودی نگران کرده است. همانطور که هفته پیش در این صفحه خواندید، در گزارشی به این مساله پرداختیم که چرا وضعیت دو تیم شاهین شهرداری و پارس جنوبی جم مثل دیگر تیم‌ها یک ماه قبل از شروع مسابقات مشخص نمی‌شود تا هر دو تیم با آمادگی کامل در مسابقات شرکت کنند. حالا همانطور که گفتیم خبرهایی در این رابطه از شهر جم شنیده شده است که اگر حقیقت داشته باشد، باید برای کادر مدیریتی باشگاه پارس جنوبی جم ابزار ناامیدی کرد. در واقع خبرها حاکی از آن است که در پارس جنوبی جم در حال پیمودن مسیری هستند که ضرر و زیان زیادی احتملا به همراه خواهد داشت. اما ماجرا دقیقا چیست؟!

همانطور که می‌دانید تیم پر طرفدار شهر جم در حالی فصل را با محمد نصرتی خاتمه داد که با توجه مصاحبه‌های نصرتی بعید است وی بار دیگر روی نیمکت تیم جمی بنشیند و شخص دیگری جایگزین او در پارس خواهد شد. ولی مساله اصلی این است که آیا نفر بعدی بومی است یا غیر بومی. از قرار معلوم به‌نظر می‌رسد مثل سال‌های گذشته مدیران پارس جنوبی بار دیگر گزینه دوم را انتخاب کرده‌اند و در حال مذاکره با چند مربی غیربومی هستند. البته در این مورد خبرهایی به‌دست ما رسیده است مبنی بر اینکه پس از رفتن نصرتی، مدیران این باشگاه به سراغ گزینه‌های گمنام‌تری رفته‌اند که در این بین با ایمان رزاقی‌راد دستیار فصل گذشته محمد نصرتی به توافق رسیدند و اگر اتفاق خاصی رخ ندهد به احتمال فراوان این مربی که سابقه سرمربیگری ندارد برای نخستین‌بار این تحربه را کسب می‌کنند. البته این خبر هنوز از سوی مدیران پارس جنوبی به تایید نرسیده است چراکه خبر رسیده آنها در حال مذاکره با چند مربی غیر بومی دیگر نیز هستند. اما در این اینجا یک سوال تکرار مطرح می‌شود: در سال‌های اخیر به چند بازیکن بومی در پارس جنوبی جم زیر نظر مربیان غیربومی بازی رسیده است؟ جواب قطعا زیر 10 نفر است که بیشتر این تعداد هم به زمانی برمی‌گردد که پارس جنوبی زیر نظر مهدی تارتار اولین فصل حضور خود را در لیگ برتر کشورمان تجربه می‌کرد.

بعد از جدایی مهدی تارتار، مربیان دیگر که به پارس جنوبی آمده‌اند فقط از بومی‌گرایی حرف می‌زدند ول در عمل تیمی که آنها تشکیل می‌دادند، کاملا غیربومی بود. البته که ما نمی‌خواهیم به مربیان غیربومی خرده بگیریم، چراکه آنها برنامه‌های خاص خود را دارند ولی در دو سال اخیر، پارس جنوبی فقط و فقط یک بازیکن بومی تحویل فوتبال ایران داده است. با احترام به مربیان غیربومی این سوال در ذهن اهالی فوتبال پیش می‌آید که اگر باز هم مثل گذشته از خارج از استان سرمربی انتخاب شود او چه شناختی از این همه استعدادهای نهفته درون استان بوشهر خواهد داشت؟

بحث دیگر این است که مدیریت باشگاه‌ها همانطور که قبلا نشان داده است، نمی‌خواهد خیلی برای این تیم هزینه کند و به همین دلیل باید پذیرفت که پارس جنوبی شاید در فصل آینده جایی در میان مدعیان صعود به لیگ برتر نداشته باشد. اگر قرار است این تیم قسمت میانی جدول قرار بگیرد، آیا سرمربیان بومی استان نمی‌توانند چنین کاری را نجام دهند؟ افرادی مانند کللی‌فرد، جم‌رتبه،آرامش، خرمزی‌، مفتخر‌، دلگرم‌، قنبری‌، نظرزاده، محمود خرمزی ... از جمله مربیان بومی استان هستند که می‌توانند در ادامه مسیر کمک‌های زیادی به پارس جنوبی کنند. آرامش در قهرمانی لیگ سه ایران بازیکنان گمنامی رو کرد،خرمزی در ایرانجوان همین فصل کلی جوان با انگیزه را بازی داد که تعداد آنها از انگشتان دو دست هم بیشتر شد. طارمی، ماهینی در زمان دلگرم و مفتخر رو شدند، محمود خرمزی در ایرانجوان به مهدی قایدی بها داد و چندین نمونه دیگر که می‌توان اسم برد. اما متاسفانه نگاه مدیران باشگاه همچنان به مربیان غیربومی است.