کریم جعفری
مقاومت در پنجشیر میتواند ابعاد گستردهای بهخود بگیرد، طالبان در
تشکیل دولت و اداره کشور بهزودی با چالشهای بسیار بزرگی روبهرو خواهد شد و این
چالشها سران این گروه را به سمت خشونت بیشتر برای کنترل وضعیت کشور سوق خواهد
داد، نتیجه طبیعی این امر رویگردانی مردم از آنها خواهد بود.
رهبران گروه طالبان هنوز هیچ نشده، از رهبر معنوی خود که همان ژنرال فیض
حمید رئیس سازمان اطلاعات ارتش پاکستان باشد، خواستند تا به کابل بیاید و کمی در
رتق و فتق امور به آنها کمک کند و بدون شک به اختلافات آنها در تشکیل دولت پایان
دهد. این تازه اول کار طالبان است. در طول چند ماه گذشته وقتی با دوستان مطلع در این
زمینه مشورت میکردم تا به امروز همه حدسها و تحلیلها درست بود، چراکه واقعیتها
به ما میگوید که اوضاع از چه قرار است.
بهزودی شاهد رویگردانی مردم از طالبان خواهیم بود. اینکه یک بنده خدایی
میگوید مردم افغانستان چارهای جز انتخاب طالبان نداشتند، حرف بسیار اشتباهی است.
مردم افغانستان طالبان را انتخاب نکردند، طالبان بر آنها تحمیل شد آن هم توسط دولتهای اشغالگر غربی که دولتی را در
کابل به مدت 20 سال به قدرت رساندند که هیچ پشتوانه مردمی نداشت. طالبانی که خودش
را به مردم تحمیل کرده (آن هم با کمک مستقیم یک کشور خارجی) باید بسیار بیشتر از
آن چیزی که مشاهدهشده خود را خوب، درست، سالم و ... نشان بدهد.
این کارها از دولتی بر میآید که بتواند حداقل نیازهای مردم را تامین
کند، در حالی که طالبان چنین توانمندی را ندارد و بهزودی ابعاد گوناگون مشکلاتی
که مولویهای متعدد طالبان با آن روبهرو خواهند شد، رخ مینماید... شکلگیری
مشکلات یعنی افزایش اعتراضات و افزایش اعتراضات شکلگیری حکومت امنیتی و پلیسی. چنین
حکومتی نیز خود بهخود مضمحل خواهد شد. متاسفانه برخی خیلی عجول
هستند و برخی هم چنان جای سره و ناسره را اشتباه مینویسند که نمیشود گفت...
جماعتی که تا همین دو ماه پیش مدام میگفتند چرا
ایران در سوریه، عراق، لبنان و... دخالت میکند و چرا ایرانیها باید در عراق و
سوریه کشته میشدند، حالا شب و روزشان شده طالبان و اینکه چرا ایران به جنگ طالبان
نمیرود! چرا با طالبان رابطه دارد و چرا به احمد مسعود کمک مستقیم نظامی نمیکند!
این جماعتی که اینگونه مینویسند و اینگونه فکر میکنند از همان دار و دسته
منافقان و پدرسوختههای سیاسی هستند که برخیشان خوب میدانند این حرفهایی که میزنند
یعنی چه و برخی هم واقعا در بلاهت خود ماندهاند.
ایران کشوری است که در حوزه بینالملل و رفتارهای
عمیق کشوری با درجه دقت و هوشیاری لازم است و در این مواقع باید دست به «سیاستورزی»
بزند، یعنی «شطرنجبازی» کند، یعنی «با دقت» و «آیندهنگری» مهرههایش را حرکت
دهد. آنهایی که از مسائل نظامی حرف میزنند اصولا نادان به تمام معنی هستند و آنهایی
که تهران را از رابطه با طالبان منع میکند، از دسته اولی پدرسوختهتر و اصولا به
فکر منافع مردم ایران و افغانستان نیستند و صرفا دنبال ایجاد دردسر برای کشور
هستند.
ما وقتی در سوریه دخالت کردیم ماهها
از بحران گذشته بود و شکل دخالت هم بسیار بیسر و صدا بود و بعد که صدایش درآمد
همین جماعت چنان از بشار اسد بد گفتند که انگار ابوبکر البغدادی و محمد الجولانی
خدایگان دمکراسی بودند... ایران آن روز با دقت و درستی ( برخلاف نظر این جماعت
همیشه مدعی) رفتار کرد و نتیجهاش را دید، امروز هم با دقت و درستی رفتار کرده و
چند سال دیگر نتیجه این صبر و حوصله را خواهید دید. نابودی طالبان و از بین رفتن
آنها هیچ حربه نظامی نیاز ندارد، بلکه نیاز مردم افغانستان آنها را نابود خواهد
کرد.
آنها خودشان هم این را بهخوبی فهیمدهاند و به
همین دلیل زبان صاف کرده و دل باز کرده و برای معرفی دولت خود، حتی از آنگلا مرکل
بیحجاب هم دعوت کردهاند! از هر کسی که فیض حمید گفته و مشورت داده، دعوت کردهاند
چراکه این ژنرال پاکستانی میداند که اسلامآباد حتی به اندازه خرج سه ماه کشور
خودش پول ندارد، چه برسد به افغانستان 38 میلیون نفری که هیچ زیرساخت اقتصادی هم
ندارد و 90درصد نیازهایش را وارد میکند. رهبران طالبان فقط امیدوار هستند که
بتوانند سرمایهگذاران خارجی را دعوت و همچنان از کمکهای خارجی بهرهمند شوند.
دو تا سه ماه دیگر عیار دولتداری طالبان مشخص میشود.
در این مورد بسیار نوشتهام. طالبان فعلا مست پیروزی و قدرت است و دارد غنائم را
میان خودشان تقسیم میکند. پس از تقسیم غنائم وقتی دیدند که پول برای خرید گندم و
روغن خوراکی ندارند آن وقت قیافه ملا هبتالله آخندزاده و ملابرادر و انس حقانی و
سهیل شاهین و... دیدنی خواهد بود. ایران به هیچ عنوان دوست ندارد در افغانستان جنگ
داخلی صورت بگیرد، در حالی که پاکستانیها این را میخواهند، ایران بهخوبی میداند
خروجی جنگ تداوم سلطه طالبان بر مردم و سخت شدن شرایط بر مردم خواهد بود...
طالبان در صورت بروز جنگ بهانه لازم را برای
تامین نکردن نیازهای مردم پیدا خواهد کرد و به هیچ یک از مسوولیتها عمل نمیکند.
در این سالها هم ایران به اندازه کافی به افغانستان کمک کرد و جز نمکنشناسی چیزی
دستگیرش نشد، اما ما ایرانیها در برابر همسایه ناسپاس خود عادت به گذشت کردهایم
و خواهیم کرد. فقط یکی داخلیهای خودمان را داشته باشد که کاسه داغتر از آش نشوند
تا بعد هر چه ایزد بزرگ ارادهاش بر آن قرار گرفت، همان خواهد شد. فعلا باید صبوری
کرد، طالبان فقط یک ماه کمتر است در کابل مستقر شده، بگذارید بار حکومت را کامل بردارد،
بعد میفهمد این بار را بهسادگی نمیتوان حمل کرد...