بامداد جنوب 

دروازه‌بان بوشهری و خوش‌نام تیم ملی فوتسال کشورمان در حالی که شب سختی را در مقابل تیم قزاقستان سپری کرد، با اشک‌‌های خو همه هواداران فوتسال در کشور را متاثر کرد. اگرچه باید قبول کرد که صمیمی با وجود سیوهای خوب در مقابل قزاقستان، روی گل‌های دریافتی از این تیم به‌خاطر نداشتن تمرکز کافی یکی از مقصران بود؛ اما با این وجود صمیمی همچنان بهترین گلر ایران و یکی از بهترین‌ها در سطح جهانی است.

تیم ملی فوتسال ایران اولین بازی خود در جام جهانی لیتوانی را با پیروزی 3-2 مقابل صربستان پشت سر گذاشت؛ علیرضا صمیمی ستاره اول تیم ملی در آن دیدار بود که بارها با واکنش‌های دیدنی خود مانع از فروپاشی دروازه تیم ملی شد. او در دومین بازی مقابل امریکا ظرف کمتر از دو دقیقه با دریافت کارت قرمز از زمین بازی اخراج شد تا علاوه بر آن بازی، تقابل با آرژانتین را هم از دست بدهد. اتفاقی که باعث شد تمرکز این بازیکن برای دیگر بازی‌های تیم ملی در مرحله حذفی از دست برود، چیزی که به وضوح در مقابل تیم‌های ازبکستان و قزاقستان مشاهده کردیم. صمیمی در مرحله یک‌هشتم نهایی به دروازه تیم ملی بازگشت؛ در این مرحله تیم ملی با نتیجه 9 بر 8 مقابل ازبکستان به برتری رسید؛ اما دریافت این تعداد گل بسیار نگران‌کننده بود. مساله‌ای که باعث شد علیرضا بیشتر از گذشته تمرکز خود را از دست بدهد و این بدترین اتفاق برای گلر بوشهری تیم ملی فوتسال کشورمان بود.

ایران در مرحله یک‌چهارم نهایی باید به مصاف تیم قزاقستانی می‌رفت که شاکله آن را برزیلی‌ها تشکیل داده بودند ولی در درون دروازه‌شان، هیگوئیتا معروف حضور داشت که در حال حاضر بهترین دروازه‌‌بان دنیا است. حضور او در ترکیب قزاقستان هم این تیم را صاحب یک دروازه‌بان بسیار مطمئن می‌کند و هم اینکه به‌صورت هم‌زمان در حین حمله آنها را بدون هیچ دغدغه‌ای پنج‌نفره می‌کند. تقابل با این دروازه‌بان می‌توانست روحیه از دست‌رفته علیرضا را برگرداند. در واقع باید گفت که صمیمی می‌توانست در این بازی با یک درخشش عالی، هیگوئیتا را زیر سایه ببرد که متاسفانه این نه تنها رخ نداد، بلکه وضعیت برای دروازه‌بان بوشهری در این بازی به مراتب سخت‌تر نیز شد. البته در روزهای منتهی به این بازی، خبرها حاکی از آن بود که به‌خاطر روحیه نه‌چندان خوب صمیمی قرار بود دروازه‌بان دوم تیم ملی در این بازی به میدان برود ولی ناظم‌الشریعه به علیرضا اعتماد کامل داشت ولی مشکل اصلی این بود دروازه‌بان بوشهری که یکی از بهترین‌ دروازه‌بانان دنیاست، اعتماد به‌نفس اولیه خود را از دست داده بود.

اما به بازی ایران و قزاقستان برویم. ملی‌پوشان فوتسال ایران نیمه اول این بازی را با برتری دو بر صفر به پایان رساندند، در نیمه‌ای که صمیمی به مراتب بهتر از هیگوئیتا بود و چند واکنش تماشایی هم به نمایش گذاشت. اما با شروع نیمه دوم، چهره صمیمی حاکی از آن بود که این دروازه‌بان فشار زیادی را تحمل می‌کند حالا به چه دلیل مشخص نبود. در این نیمه قزاق‌ها با یک کامبک عجیب توانستند با نتیجه 3 بر 2 در مقابل ایران پیروز شوند. گل اول قزاقستان در شرایط عجیبی به‌ثمر رسید. ضربه بازیکن حریف در موقعیت تک‌به‌تک در حالی که به‌نظر می‌رسید راهی به دروازه نداشته باشد با برخورد به صمیمی که از دروازه بیرون آمده بود به گل تبدیل شد؛ وب‌سایت فیفا این گل را به‌نام دروازه‌بان ایران ثبت کرد تا یک گل به‌خودی را از صمیمی در این دیدار حساس شاهد باشیم. پس از این گل مشخص بود که علیرضا صمیمی دیگر آن علیرضا سابق نیست و نیاز به تقویت روحیه داشت، اتفاقی که اگر زود انجام می‌گرفت، شاید او دو گل دیگر را دریافت نمی‌کرد. البته در این میان باید گفت که چند دقیقه پس از گل اول، او با صورت خود یک شوت محکم را دفع کرد، اتفاقی که باعث شد دروازه‌بان تیم ملی برای دقایقی از زمین مسابقه خارج شود.

در ادامه کار و روی ضربه آزادی که داور استرالیایی در عین ناباوری برای قزاقستان اعلام کرد آرنولد کنوب دروازه ایران را باز کرد. روی شوت این بازیکن، عکس‌العمل صمیمی غیرقابل تصور بود؛ با توجه به توانایی بالای این دروازه‌بان، فکر می‌کردیم این توپ مهار می‌شود ولی وقتی علیرضا تمرکز کافی نداشت و تقریبا روحیه خود را نیز باخته بود، خوردن چنین گلی به‌نوعی انتظار می‌رفت. گلر تیم ملی لحظاتی پس از این گل روی یک پاس به عقب هم می‌رفت اشتباهی مرگبار انجام دهد که توپ با خوش‌شانسی راهی اوت شد؛ صمیمی در حالی که تصور می‌شد پاس رو به عقب بازیکن خودی را به سمت زمین حریف روانه کند، با یک اشاره کوچک توپ را از کنار دروازه به کرنر فرستاد تا مشخص شود فشار زیادی را متحمل شده است.

با همه این تفاسیر، نباید گفت که علیرضا مقصر اصلی باخت تیم ملی کشورمان در مقابل قزاقستان بود، بلکه عملکرد دیگر بازیکنان تیم ملی مخصوصا در نیمه دوم واقعا بد بود. با این وجود باید پذیرفت که صمیمی در این بازی اصلا تمرکز کافی نداشت و متاسفانه از همان ابتدا فشار زیادی را تحمل کرد و این مساله نشان می‌دهد که کادرفنی نتوانسته اعتماد به‌نفس از دست رفته او را برگرداند. در واقع ناظم‌الشریعه باید قبل از این بازی حساس، با این بازیکن صحبت می‌‌کرد و فشار را از روی او بر‌می‌داشت چراکه بهنظر می‌رسید که در تیم ملی فقط این علیرضا بود که همه فشار‌ها را تحمل می‌کرد. او هم یک بازیکن است، می‌تواند اشتباه کند ولی برخی از اشتباه‌ها به‌دلیل نداشتن تمرکز کافی و تحمل فشار بالا است و بازیکن بوشهری تیم ملی دقیقا در چنین وضعیت قرار داشت. او پس از پایان بازی، به‌خاطر حذف تیم ملی کشورمان بیشتر از هر بازیکنی ناراحت بود و شروع به گریه کردن کرد. اما علیرضا صمیمی باید بداند اشک‌های او برای ما دردآور است. این دروازه‌بان خوشنام کشورمان، همچنان برای ما بوشهری‌ها بهترین است و مثل همیشه از او حمایت خواهیم کرد. مطمئنم که او اعتماد به‌نفس از دست‌رفته خود را بار دیگر به‌دست می‌آورد و به روزهای اوج خود برمی‌گردد.