ملیحه
مالکی
صبح روز
شنبه ۱۰ مهرماه رانندگان منطقه عملیاتی نار و کنگان در اعتراض به شرایط حقوقی و اجرایینشدن
طرح طبقهبندی مشاغل دست از کار کشیده اقدام به برگزاری تجمع کردند.
رانندگان
منطقه عملیاتی نار و کنگان میگویند که بر اساس قوانین وزارت کار، قراردادهای آنها
مستمر است و طبق بخشنامه وزارت نفت همه شرایط لازم جهت دریافت
این بخش را دارند، اما مسوولان نفت مرکزی و منطقه عملیاتی نار و کنگان توجهای
به خواستههای آنان نمیکند. لازم به یادآوری است کهبیش از صد روز است که شاهد اعتراضات گسترده
کارکنان نفت و گاز در شهرهای مختلف هستیم. این تجمعها از شرکت پالایشگاه فجر جم شروع
شدو در شهرک پردیس
ادامه پیدا کرد و امروز هم دامنه آن به منطقه عملیاتی نار و کنگان رسیده است.
صبح دیروز
تعدادی از کارکنان بخش تعمیرات نار و کنگان در اعتراض به پرداخت نشدن دو ماه حقوق و
مزایا در محل این شرکت تجمع کردند. یکی از کارکنان معترض اعلام کرده است: علاوه بر
اینکه حقوق کارگران در این شرایط اقتصادی پرداخت نشده است، پیمانکار نیز مشخص نیست،
کجاست؟ دو ماه است که پیمانکار انتخاب شده است، اما هنوز نمایندگان آن در منطقه حضور
پیدا نکردند.
یکی دیگر
از کارگران گفته که دو ماه است که ما هیچ قراردادی نداریم، اگر خدای ناکرده اتفاقی
برای کارگران رخ دهد هیچکس پاسخگو نیست.
از سوی
دیگر صدای معترضان از پارسیان به گوش میرسد. گویا رانندگان منطقه عملیاتی پارسیان
نیز همسو با سایر همکاران خود در سایر مناطق نفت و گاز زاگرس جنوبی بهدنبال احقاق
حق خود دست از کار کشیدند. اعتراض این کارگران به اجرایینشدن طرح طبقهبندی و امنیت
شغلی میباشد.پیشتر از این، کارگران در پالایشگاه فجر جم، نار و کنگان، شهرک پردیس
و برخی از فازهای پارس جنوبی دست به تحصن زده بودنند. نظام غیر عادلانه پرداخت در
وزارت نفت باعث شکاف درآمدی بین کارکنان شده است. همین موضوع اساس اعتراضات گسترده
کارگران است.
همزمان
با اعتراضات رانندگان منطقه عملیاتی نار و کنگان به شرایط حقوقی و اجرایینشدن طبقهبندی
مشاغل، کارگران واحد ترابری شرکت بهرهبرداری نفت و گاز زاگرس جنوبی در منطقه عملیاتی
پارسیان، آغار و دلان در شیراز نیز برای پیگیری مطالباتشان اعتصاب کردند.
اعتصاب
کارکنان صنعت نفت که از آخر خردادماه امسال آغاز شده همچنان ادامه دارد. بهجز کارگران
شاغل در شرکتهای پیمانکاری صنعت نفت و گاز و پتروشیمی، رانندگان و کارگران شاغل در
بخش ترابری صنعت نفت نیز در استانهای بوشهر و فارس اعتصاب کردند. شورای سازماندهی
اعتراضات کارگران پیمانی نفت در گزارشی از این تجمع نوشته که «دور جدید اعتراضات در
میان کارگران واحد ترابری شرکت بهربرداری نفت و گاز آغاز شده است».
شورای سازماندهی
اعتراضات کارگران پیمانی نفت درباره تجمع کارگران واحد ترابری نفت و گاز زاگرس در شیراز
نوشته که «این کارگران قبلتر نیز در روزهای ٢٢ و ٢٣ فروردین و همچنین در ١٢ تیر در
مقابل ساختمان اداری منطقه عملیاتی پارسیان و آغاز و دالان تجمعاتی داشتند و بهدنبال
وعده مقامات مسوول مبنی بر متصل کردن رانندگان به سامانه ساپنا و لغو طرح خویشفرمایی،
موقت اعتراضاتشان را پایان دادند. اکنون بهدنبال خلف وعده مسوولان و در اعتراض به
بدتر شدن شرایط معیشتی خود این کارگران دور جدید اعتراضات خود را از سر گرفتهاند».
بر اساس
این گزارش «کارگران شاغل در واحد ترابری شرکت بهرهبرداری نفت و گاز زاگرس جنوبی از
روز ٢٩ اسفند ٩٩ از سامانه ساپنا خارجشده و در نتیجه بسیاری از آنها از مزایای شغلی
همچون طرح طبقهبندی مشاغل، بیمه تکمیلی و سایر مزایای قانونی و عرفی همه پرسنل رسمی،
قراردادی و سایر نیروهای پیمانکاری محروم شدند. در این گزارش تاکید شده که «علاوه
بر ادامه اعتراض همکاران پیمانیپروژهای ما اعتراضات در میان مراکز نفت و موسسات وابسته
به آن گسترده است».
شورای سازماندهی
اعتراضات کارگران پیمانی نفت به اعتصابات کارکنان پیمانی نفت اشاره دارد که از آخر
خردادماه امسال در قالب «اعتصاب ۱۴۰۰» آغاز شده است. اکنون شورای سازماندهی اعتراضات
کارگران پیمانی نفت گزارش داده که «بنا بر خبرها مدتی است که اعتراضات در میان کارکنان
نفت و گاز در استان بوشهر بسیار است. این تجمعات از شرکت پالایشگاه فجر جم شروع شد.
سپس در شهرک پردیس ادامه پیدا کرد و اکنون دامنه آن به منطقه عملیاتی نار و کنگان رسیده
است».
کارکنان
پیمانی واحدهای بهرهبرداری و خدمات فنی یک شرکت پتروشیمی در فاز ٢ عسلویه در اعتراض
به حقوق دریافتی و شیفت کاری خود اقدام به اعتصاب غذا کردند و از گرفتن غذای شرکت خودداری
کردند. مسوولان حراست این پتروشیمی برای گستردهتر نشدن اعتصابات، نشستی با کارگران
اعتصابکننده برگزار کردند، اما کارگران حاضر نشدند با وعدههای مسوولان حراست اعتصاب
خود را پایان دهند و این اعتصاب تا دیروز (شنبه ۱۰ مهر )۱۴۰۰ نیز ادامه یافته است.
کارگران
شاغل در شرکتهای پیمانکاری صنعت نفت که در پروژههای مختلف نفت، گاز، پتروشیمی و پالایشگاهی
مشغول به فعالیت بودند روز ۲۹ خرداد ۱۴۰۰ و یک روز پس از سیزدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری
دست به اعتصاب زدند. این اعتصابات کارگران نفتی بیش از شش هفته ادامه داشت و پس از
برگزاری جلساتی میان کارفرمایان و نمایندگان کارگران، کارفرمایان متعهد شدند که خواستههای
کارگران را عملی و قراردادهایی جدید برای آنها تنظیم کنند. بخشی از کارگران بهکار
بازگشتند و بخشی دیگر بازگشت به کار را به پس از عقد قرارداد جدید کاری موکول کردند.
اکنون با
گذشت چند هفته، کارفرمایان تعهدات خود را عملی نکردهاند؛ نه از افزایش حقوق خبریست
و نه شرایط دشوار کاری تغییر کرده و نه کارگاههای صنعتی ایمن شده است. بدعهدی پیمانکاران
سبب شد کارگران در بسیاری از پروژههای نفت و گاز و پتروشیمی اعتصاب خود را از سر بگیرند.
زیریک-میلیونها
دلاری که در شرکت مخازن سبز عسلویه دود شد!
بامداد
جنوب: سازمان تامین اجتماعی نیروهای مسلح وظیفه حمایت از میلیونها بازنشسته و بیمهگذار
شاغل در نیروهای مسلح کشور را بر عهده دارد. در واقع تامین رفاه و حقوق چند میلیون
بازنشسته که جان و جوانی خود را برای کشورشان گذاشتهاند، بر عهده این نهاد است.
به گزارش
بامداد جنوب و به نقل از آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی«نفت ما»، با توجه به این
نکته که تمام اموال این سازمان، متعلق به بازنشستگان نیروهای مسلح و کادر و پرسنل
بیمهگذار این نیروها است، این سازمان با نام اختصاری ساتا، شرکت سرمایهگذاری تامین
اجتماعی نیروهای مسلح را تاسیس کرد. این شرکت (شستان) وظیفه دارد تا در نهایت امانتداری،
اموال بازنشستگان و بیمهگذاران را که حقوق چندان بالایی هم ندارند را در بهترین موقعیتها
سرمایهگذاری کند و سود آن را به میلیونها عضو سازمان بهصورت نقدی یا تسهیلات و خدمات،
بازگرداند.
با توجه
به حساسیت این سازمان و موضوع با اهمیت حیفومیل، هدررفت منابع و سوءمدیریت آشکار،
خبرنگار این رسانه تحقیق وسیعی در این خصوص انجام داد و با کمک کارکنان شریف و وطندوست،
یقین پیدا کردند که مبلغ قابل توجهی از اموال بازنشستگان و بیمهگذاران نیروهای مسلح
از بین رفته است. از بینرفتن این اموال در خوشبینانهترین حالت ممکن در اثر سوءمدیریت
شدید از بین رفته است.
شرکت پتروشیمی
بوشهر و شرکت مخازن سبز پتروشیمی عسلویه، دو واحد از ۲۶ شرکت بزرگ زیرمجموعه شستان
هستند. شرکت پتروشیمی بوشهر مقادیر عظیمی از محصولات پروپان، بوتان و متانول تولیدی
خود را جهت انبار کردن، در مخازن متعلق به شرکت مخازن سبز پتروشیمی عسلویه در اختیار
این شرکت قرار داد، تا بهطور موقت انبار کنند. در کمال ناباوری، مدیر شرکت مخازن سبز
پتروشیمی عسلویه، پس از مدتی به مسوولان شرکت پتروشیمی بوشهر خبر دادند که تمام این
مواد در مخازن شرکت از بین رفته است!
به گفته
منابع داخلی شرکت مخازن سبز پتروشیمی عسلویه، با توجه به حجم عظیم مواد و ارزش بالای
آن، مسوولان شرکت پتروشیمی بوشهر، باور نمیکردند که این محمولهها که در مخازن امن،
انبار شده بود، به این سادگیها، از بین رفته باشد. با وجود نامهنگاریهای گسترده،
مسوولان شرکت مخازن سبز عسلویه که مانند پتروشیمی بوشهر، متعلق به سازمان تامین اجتماعی
نیروهای مسلح است، حاضر به پاسخگویی اقناعی نبود و دلایل بسیار مشکوکی را برای از
بینرفتن مواد بیان کرده است.
با توجه
به ارزش بسیار بالای پروپان، اتانول و بوتان که به اصطلاح طبق ادعای مسوولان شرکت مخازن
سبز عسلویه از بین رفته است، بسیار طبیعی است که هر ذهن ساختارمندی بلافاصله ظنین شود
که تمام این کارها، یک صحنهسازی باشد! با توجه به اینکه ارزش این محموله، بیش از یک
میلیون و ۵۰۰ هزار دلار تخمین زده شده است، حتی اگر در اثر سوءمدیریت وحشتناک هم از
بین رفته باشد، جرم آن کمتر از اختلاس نیست. مسوولان شرکت مخازن سبز خیلی راحت، به
مسوولان شرکت پتروشیمی، اعلام کردهاند که مبلغ خسارت را بهصورت تهاتر پرداخت میکنند!
زیان سنگین
واردشده به میلیونها بازنشسته و کادر شریف نیروهای مسلح که نجیبانه تورم و گرانیها
را تاب آوردهاند، را چه کسی جبران میکند؟ چرا چنین مدیرانی باید احساس امنیت کنند
و حقوقها و پاداش بسیار بالا هم دریافت کنند؟ مجازات نشدن چنین مدیرانی چه تاثیری
بر روحیه بازنشستگان و میلیونها نفر پرسنل بیمهگذار نیروهای مسلح خواهد گذاشت؟