همزمان با شکست در مقابل شهرداری همدان در بوشهر؛
بامداد جنوب: به‌نظر می‌رسد با آمدن سعید مسیگر به شاهین شهرداری تغییرات گسترده‌ای در بدنه این باشگاه به‌وجود آمده است ولی آنچه که همچنان هواداران شاهین را ناراحت کرده است، نتیجه نگرفتن این تیم می‌باشد. تیمی که با سقوط به دسته پایین‌‌تر فاصله زیادی ندارد و روز گذشته نیز یک شکست دیگر تجربه کرد.
به‌نظر می‌رسد با آمدن سعید مسیگر به شاهین شهرداری تغییرات گسترده‌ای در بدنه این باشگاه به‌وجود آمده است ولی آنچه که همچنان هواداران شاهین را ناراحت کرده است، نتیجه نگرفتن این تیم می‌باشد. تیمی که با سقوط به دسته پایین‌‌تر فاصله زیادی ندارد و روز گذشته نیز یک شکست دیگر تجربه کرد.
هفت بیست و یکم لیگ دسته یک فوتبال کشورمان روز گذشته در حالی در شهرهای مختلف برگزار شد که شاهین شهرداری در یک دیدار مهم و حیاتی به مصاف تیم همنام همدانی خود یعنی شهرداری همدان رفت. بوشهری‌ها که در این دیدار میزبانی تیم همدانی بودند، مطابق هفته‌های گذشته باز هم در خانه موفق عمل نکردند و همین مساله باعث شد تا شاهین بار دیگر در خانه شکست بخورد. در نیمه اول خیلی زود دروزاه بوشهری‌ها باز شد؛ اما در مالکیت توپ و میدان شاهینی‌ها بهتر عمل کردند.روند بازی به شکلی پیش رفت که تیم همدانی دل به ضد حملات داشت که روی همین روند دو موقعیت خوب به‌دست آوردند که ادیب زارعی، گلر جوان شاهین شهرداری آنها را به‌خوبی مهار کرد. در ادامه این بازی مهم اتفاق خاصی رخ نداد تا شاهین شهرداری یک گام دیگر به سقوط به دسته دو کشور نزدیک‌تر شود. اما در ادامه این گزارش به مساله‌ای خواهیم پرداخت که شاید اگر در ابتدای فصل رخ داده بود، الان شاهین وضعیت بهتری داشت.
بر هیچکس پوشیده نیست که سعید مسیگر در دوران اول مدیرعامل خود در باشگاه شاهین شهرداری، منتقدهای زیادی داشت؛ اما با این وجود، او از هیچ تلاشی دریغ نکرد تا این تیم بتواند به موفقیت برسد. درست است که مسیگر در آن دوران یک مدیر کم‌تجربه بود و با انتخاب‌های خود شرایط را برای شاهین تا حدودی سخت کرد ولی نباید از این مساله گذشت که مدیرانی که بعد از او به شاهین آمدند، یک‌دهم کارایی او را هم نداشتند و همگی پس از حدود یک تا دو ماه فعالیت از این باشگاه به‌نوعی فرار کردند. حالا او برای دومین‌بار به شاهین شهرداری آمده تا شاید بتواند معجزه‌ای برای این تیم کند؛ اما خوب می‌داند کار بسیار سختی در پیش دارد. علاوه بر این به‌نظر می‌رسد تغییر و تحولات زیادی در این باشگاه شاهد باشیم. چیزی که مسیگر به‌دنبالش است. سرپرست باشگاه شاهین شهرداری بوشهر در گفت‌وگویی در این مورد گفته است: شرایط بسیار ویژه‌ای در باشگاه شاهین وجود دارد، اما ان‌شاءالله اوضاع را جمع‌وجور می‌کنیم. گلستانی و سایر مربیانی که در تیم بزرگسالان و امیدهای شاهین بودند، اکنون در کادر فنی فعالیت می‌کنند. سرمربی تیم نیز تا هفته آینده معرفی می‌شود که به احتمال 99 درصد، بومی خواهد بود.
وی درباره تصمیم لغو تمامی احکام صادره در باشگاه شاهین شهرداری بوشهر تصریح کرد: کارکنان باشگاه افراد باشخصیت و کاربلدی هستند. با این حال مشکل باشگاه شاهین، امور بین‌الملل نیست و ما برای حل مسائل روزمره مشکل داریم. مشکلات زمین و اسکان تیم شاهین هم حل شده است. شرایط تیم شاهین بسیار سخت شده و بازی‌ها در نیم‌فصل دوم دشوارتر است. با این حال هنوز به آینده امیدوار هستیم.
سرپرست باشگاه شاهین شهرداری بوشهر در پاسخ به این پرسش که آیا شورای شهر بوشهر مانند گذشته، همچنان به شاهین کمک نمی‌کند یا نگرشی متفاوت در پیش گرفته است، خاطرنشان کرد: فکر نمی‌کنم موضع شورای شهر تغییر کرده باشد. قرار بود شورا به ما کمک کند تا تیم شاهین را به پایان فصل برسانیم و شرایط مطلوب‌تری داشته باشیم. قرار است پیش از نوروز 1401 مبلغی به اعضای تیم پرداخت کنیم.
بر اساس این صحبت‌ها، اعمال تغییرات در باشگاه شاهین شهرداری 100 درصد است ولی سوال اصلی این است که آیا این تغییرات می‌تواند به تیم اصلی کمکی کند یا خیر. وضعیت شاهین برای همه مشخص است و دیگر نمی‌توان دست به ترکیب این تیم زد و همین مساله کار را برای هر مربی در این باشگاه سخت کرده است. مربیان فعلی شاهین انتخاب‌های بسیار محدودی دارند و باید بر اساس همین مساله به کار خود در شاهین ادامه دهند. این هم نتیجه تفکرات ابتدایی کسانی است که می‌خواستند به‌نوعی به این تیم کمک کرده باشند ولی آنها با اعمال خود عملا شاهین را در شرایط بدی قرار دادند. اما چیزی که در باشگاه شاهین در این مدت زیاد شده بود، عناوین عجیب‌وغریب بود. شاهین همین الان در مسائلی داخلی مشکلات مهمی دارد و با توجه به شرایطی که این تیم داشت، آیا انتخاب یک نفر به‌عنوان امور بین‌الملل باشگاه واقعا نیاز بود؟ آن هم شخصی که نه بوشهری و نه جنوبی! نمی‌خواهم، بگویم که مسیگر کسی است که می‌تواند شاهین را نجات دهد ولی شاید پاک‌سازی‌های اخیر او حداقل بتواند وضعیت مدیریتی باشگاه را تا حدودی ترمیم بخشد.
با همه این مسائل بار دیگر باید گفت که شاهین هفته‌هاست که به‌حال خود رها شده و فقط مسابقه می‌دهد تا به دسته سه کشور، آنها در شرایط خاصی به مصاف رقبا می رود. آنچه مشخص است تکلیف سرمربی آنها روشن شده و با همین بازیکنان جوان باید فصل را خاتمه بدهند.
دبیر: عملکرد صالحیامیری خوب بود؛ اما هیات اجرایی نه
بامداد جنوب: رئیس فدراسیون کشتی با اشاره درخواست‌هایش درباره مسائل مالی گفت: به جای اینکه بگویید سهم کشتی را بدهید باید اینگونه گفت که حق این رشته داده شود.
علیرضا دبیر که میهمان برنامه «ورزش و مردم» بود، درخصوص موفقیت‌های کشتی در سال 1400 گفت: اول که لطف خدا بود. این موفقیت برای ما نیست، برای یک تیم چندساله است؛ از مرحوم خطیب و یزدانی‌خرم و حتی محمدرضا طالقانی که ما را تربیت کرد تا رسول خادم. این یک مسیر است و خدا محبت کرد که در سال 1400 خوب بودیم. البته من اسم این را موفقیت نمی‌گذارم، هرچند همه خوشحال بودند، اما این همه حرص‌وجوش می‌خورم تا بهتر از این شویم. این موفقیت، 30 درصد ظرفیت کشتی بود.
وی در مورد اینکه کشتی چه‌چیزی کم دارد؟ افزود: ما در مورد ورزشی صحبت می‌کنیم که همه از آن خاطره دارند. شما، خواهران، مادران و دختران ما، همه از آن خاطره دارند. ما در مورد ورزش ملی، سنتی، بومی، آیینی و دینی‌مان صحبت می‌کنیم. هر نوع صنفی با هر گرایش و قومیتی کشتی را دوست دارد. فوتبال ورزشی است که از انگلیس آمده، بسکتبال از امریکا، جودو از ژاپن، تکواندو از کره جنوبی، ولی کشتی برای ماست و چندین هزار سال قدمت دارد. وقتی در مورد کشتی صحبت می‌کنیم، برای این است که وقتی کشتی می‌بازد، مردم خون‌شان به جوش می‌آید. من به مازندرانی‌ها گفتم کشتی مثل دریای خزر ما است که باید از آن حفاظت کنیم. کشتی مثل پسته، نفت و خاویار ماست، بالاتر از ورزش ایران. فدراسیون کشتی کوچک است و ما زیر مجموعه وزارت ورزش هستیم، ولی کشتی بزرگتر از کل ورزش ما است. در عروسی‌ها هیچ وقت فوتبال نمی‌گذارند، اما کشتی لوچو و چوخه می‌گیرند. این سنت قدیمی ما بوده و نشان‌دهنده جایگاه کشتی است. طبقآمار کمیته ملی المپیک، کشتی 65 درصد مدال‌های المپیک ورزش ما را گرفته است.
قهرمان المپیک 2000 سیدنی با اشاره به مدال‌های زیادی که کشتی‌گیران ایرانی در مسابقات جهانی گرفته‌اند، خاطرنشان کرد: حالا باید مدال‌های جهانی این قهرمانان را هم محاسبه کنیم؛ عبدالله موحد یک طلای المپیک گرفته و پنج طلای جهان، حمید سوریان هم یک طلای المپیک دارد و شش طلای جهانی. غلامرضا تختی که سه مدال المپیک دارد، هرچند می‌گویند هفت مدال جهانی دارد، اما دو مسابقه هم تحت عنوان فستیوال برگزار شده و او در واقع 9 مدال جهانی در کارنامه‌اش دارد. همچنین برادران خادم، عباس جدیدی و علیرضا حیدری، اینها تعداد زیادی مدال جهانی دارند. رضا یزدانی که چند مدال جهانی گرفته، حقش بوده که مدال المپیک بگیرد، اما نگرفته است. در واقع اگر اینها را حساب کنیم، کشتی 85 درصد مدال‌های کل ورزش ایران را گرفته است. تمام حرفی که از روز اول حضورم در فدراسیون گفتم، این بود که جایگاه کشتی در نظر گرفته شود. من نمی‌گویم تمام حق کشتی را بدهید؛ اما لااقل نصف حق کشتی را بدهند. در بحث «رویکرد قابلیت» گفته می‌شود شما وقتی موفق هستید که در دو زمینه «قابلیت فردی» و «محیط» در کنار هم موفق عمل کنید و اگر هر کدام اینها نباشد، موفقیت حاصل نمی‌شود. در کشتی تا الان همیشه قابلیت بوده؛ اما محیط آماده نبوده که خیلی از قهرمانان ما طلای المپیک نگرفته‌اند. من در این دو سال زور می‌زنم که محیط مهیا شود. محیط همان زیرساخت، فرهنگ و شرایط اجتماعی است. آیا بودجه‌ای که وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک می‌دهند، مناسب است؟ وزرا، نمایندگان مجلس و حتی خود حمید سجادی و صالحیامیری همیشه از کشتی تمجید می‌کنند، ولی نمی‌دانم و درک نمی‌کنم که در لایه‌های بعدی چه اتفاقی می‌افتد که کشتی به آن چیزی که باید از نظر بودجه‌ای، نمی‌رسد.
X Share