ماه رمضان، ماهی که خداوند آنرا برتر از هزار ماه برشمرده، حلول کرد. رمضان هر چند مناسبتی مذهبی و معنوی است اما به همان میزان آداب و سنتهایی را طی قرنهای گذشته در فرهنگ مردم ما وارد کرده است. فرهنگ و سننی که گویی با این ماه عزیز اجین شده و به مثابه جزیی از آداب این عبادت بی همتا پذیرفته شده است.
سالانه شاهد گزارشهایی هستیم از کاهش معنادار بزه و جرایم مختلف در این ماه مبارک که خود این پیام را به همراه دارد که حتی افراد کمتر معتقد به آداب و رسومهای مذهبی، برای این ماه عزیز حرمت قائلند و این همان جنبه فرهنگی است که برشمردیم. طی این ماه مردم بهواقع با هم مهربانتر میشوند و دلهایشان به هم نزدیکتر میشود.
این روزها ماه مهمانی خدا کار ویژه جدیدتری نیز پیدا کرده است و مردم برای پاسداشت سنت حسنه افطاری دادن به روزهداران با دعوت از دوستان و اقوام سعی در بهرهمندی از ثواب و اجر این سنت میمون دارند و البته این روزها این سنت به واسطه کاهش معنادار رفت و آمدهای خانوادهها با یکدیگر خود عاملی برای تازه شدن دیدارها و نزدیکی دلها میشود. اینها فارغ از همه خیرات و برکات معنوی ناشی از عبادت در این ماه بزرگ است. بهواقع رمضان را باید گرامی داشت و حلولش را جشن گرفت و بهسان سفره معنوی بینظیری بدان نگریست که میتواند ذخیره ارزشمندی برای هر مسلمان ایجاد کند تا در مسیر پر تلاطم سختیهای دنیوی و رسیدن به رمضانی دیگر پشتوانه معنوی باشد برای هر مسلمان.
بیایید در فلسفه رمضان و روزهداری تامل و تعمق بیشتری کنیم و با آمادگی وارد این ماه شویم که روزهداری با معرفت و شناخت نیز به یقین ثوابی بیشتر خواهد داشت.
این روزها فرصتی است برای خود شناسی بیشتر و خلوت با خدا. زیباییهای رمضان در همین سختی تشنگی و گرسنگی آن است. آنجا که به ما یادآور میشود که انسانها در سختی ساخته میشوند و برای شد و تعالی حتما باید سختیها را تحمل کرد و در برابر آن صبور بود. این روزها روزهای دعا در حق یکدیگر نیز هست.
دعای مسلمین در حق و برای همدیگر به استناد آیات و روایات بسیار بیشتر از دعا در حق خودشان پذیرفته می شود، پس بیایید در این ماه عزیز برای رفع حوائج و سختیهای یکدیگر دعا کنیم. برای همه کسانی که بیماران صعبالعاج دارند و یا گرفتاریهای سخت مادی. بیایم برای رفع سختیهای همه مردم کشورمان دعا کنیم. برای گشایش سختیها و مشکلاتی که کشورمان را احاطه کرده است دعا کنیم.