عزت، حکمت و مصلحت را سه رکن اصلی سیاست ایران در عرصههای بینالمللی توصیف میکنند. هر چند در این سه رکن جای منفعت خالی است، اما بر این باور هستیم که اگر عزت کشور حفظ شود، در سایه حکمت و مصلحت منافع ملی نیز محفوظ خواهد ماند. در این میان هفتهای که گذشت هفته پرتحولی در حوزه دیپلماسی کشور بود. سفر رئیسجمهور قزاقستان و نخستوزیر ایتالیا بهعنوان یکی از قدرتهای صنعتی جهان و همچنین برگزاری نشست سران سازمان همکاری اسلامی در استانبول ترکیه از دیگر رویدادهای هفته گذشته بود.
از سوی دیگر سال 1394 را باید در تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی ایران ثبت و ضبط کنند، سالی که تحلیلگران و افرادی که آشنا به مسائل مختلف داخلی و خارجی هستند، بهخوبی عجیب بودن آن را میدانند. حتی برشمردن آنچه در این سال هم روی داد، خود طولانی خواهد بود، چه برسد به بررسی آنها. سال جاری ادامه دهنده سال گذشته است اما امیدواریم که در همه حوزهها سختی آن به امسال نرسد، اما آنچه در استانبول روی داد، بیانگر آن بود که رقبای منطقهای ما امسال هم بیکار نخواهند بود و ما باید خود را برای یک رویارویی تمام عیار با آنها آماده کنیم.
آل سعود پس از نزدیک به چهار دهه رقابت ناجوانمردانه علیه ایران، اکنون در بزنگاه بسیار سختی قرار گرفت. جابجایی نسلها و قدرت گرفتن تازه بهدوران رسیدههایی که مانند کودکان همه چیز را عرصه آزمون و خطا میدانند و به قدرت خیالی و پوشالی خود هم غرّه هستند، لزوم هوشیاری مقامات کشور را دو چندان میکند. این واقعیت را نمیتوان انکار کرد ه طرف بازنده در عرصههای مختلف برای حتی کسب یک پیروزی تلاش بسیاری میکند و چون راه به جایی پیدا نکند، خطرهای بزرگتری را بهجان میخرد تا دستاوردی برای عرضه داشته باشد.
سفر شاه سعودی به مصر و هزینه 25 میلیارد دلاری که رهاورد آن تملک دو جزیره در کنترل مصر بود و همچنین حضور شاه فرتوت و شکسته سعودی در نشست سران کشورهای سازمان همکاری اسلامی در استانبول بیانگر آن است که مقامات ریاض برای دستیابی به یک عدد قابل توجه حاضر به هرگونه هزینهای هستند. حضور هوشمندانه و قدرتمند ایران در سطح بسیار عالیرتبه در این نشست که بر خلاف باور طراحان سیاست خارجی سعودی صورت گرفت، باعث شد تا موازنه قوا اگر به نفع تهران میل نکند، باوجود هزینه سرسامآور سعودیها به سود آنها نیز چرخش نداشته باشد.
با این اوصاف، پس از اشتباه فاحش و راهبردی عدهای نادان در حمله به سفارت سعودی در تهران که همچنان کشور دارد تاوان آن را میدهد، باید در سطوح مختلف ورود کرد و سال جاری را به سال موفقیتهای پیاپی تبدیل کرد. سفر امروز رئیس دستگاه سیاست خارجی اتحادیه اروپا به تهران که گفته میشود همراه با هفت کمیسونر این اتحادیه صورت میگیرد در واقع حرکتی نو بهسمت واقعگرایی محسوب میشود که امیدواریم در سایه تحولات امنیتی که این روزها کشورهای اروپایی به آن دچار هستند، به یک همکاری راهبردی میان دو طرف تبدیل شود. حل مشکل سوئیفت، استقلال تصمیمگیری بروکسل در برابر واشنگتن و واقعنگری این کشورها در مورد نیت ایران و رفتار تروریسم وهابی سعودی میتواند الگوی مناسبی در این رابطه دو سر برد باشد.