بامدادجنوب- هدی خرم آبادی: ما ديگر در بساط «آب» نداريم. آري! «آب» مايه حيات است اما ما آب نداريم. مشکل بي‌آبي با فرا رسيدن ماه مبارک رمضان حال و هواي ديگري به خانه‌ها بخشيده و نکته اينجاست که اين مشکل تازگي ندارد بلکه قدمت‌دار است. هر چند مشکل بي‌آبي مربوط به استان ما نيست و همگان به اين امر اشراف دارند اما «مديريتِ» همان مقدار آب موجود هم شرايط خوبي ندارد، چراکه يکي از دلايل اين امر به گفته برخي مسوولان، فرسودگي لوله‌هايي است که از قضا اعتباري براي تعمير و تعويض آنها نيست.

چرا اعتبار نيست؟!

يکي از شهروندان شبانکاره‌اي در گفت‌وگو با بامداد جنوب مي‌گويد که مسوولان براي علت مشکلات آبرساني، فرسودگي لوله‌ها را مطرح مي‌کنند و مي‌گويند که ما حتي اعتبار براي تعمير اين لوله‌هاي فرسوده نداريم چه برسد به تعويض و اقدامات ديگر.

نگارنده تابستان سال گذشته هم گزارشي را در همين خصوص نوشت و با مدير آبرساني خط دوم و خط سوم شرکت آب و فاضلاب استان، مصاحبه‌اي انجام داد که اين مسوول همان موقع به همين نکته اشاره کرد اما حال سوال اينجاست که در استان زرخيز بوشهر با اين همه منابع غني نفت و گاز چرا اعتبار نيست؟ درآمد حاصل از اين منابع عظيم دقيقا براي چه مصارفي يا اصلا براي چه کساني هزينه مي‌شود؟ زندگي در بوشهر براي ساکنانش چه مزيتي دارد؟ مشکلات تمامي ندارد، چراکه مشکل را در همان مقطع زماني که پيش آمده حل نمي‌‌کنيم. اينقدر اين دست و آن دست مي‌کنيم تا اين تابستان هم به تابستان سال گذشته پيوند بخورد و مشکل بي‌آبي مردم تمام شود. تلاش‌هاي ما براي برقراري تماس با مصطفي فخري راه به جايي نبرد.

يکي ديگر از شهروندان شبانکاره‌اي مي‌گويد: کوچه تامين اجتماعي واقع در پشت آموزش و پرورش وضعيت به‌مراتب بدتري نسبت به ديگر نقاط شهر دارد، زيرا اگر تمام شهر هم آب داشته باشند، ساکنان اين کوچه باز هم از بي‌آبي و کم‌آبي رنج مي‌برند. وي علت اين امر را از قول مسوولان مربوط اين‌گونه مطرح کرد که: گفته مي‌شود لوله‌هايي که از طريق آنها آب به کوچه يادشده مي‌رسد فرسوده و پر از هوا هستند.

اين روند تا کي ادامه دارد؟

از ديگر مشکلاتي که شهروندان در اين خصوص مطرح کردند اين است که پيش از اين، برنامه آبرساني مشخص بود، به عنوان مثال روزي چهار تا هفت ساعت صورت مي‌گرفته اما اکنون اين روال تغيير کرده است اين در حالي است که به گفته همين شخص در شرايط کنوني، در ساعات دو تا چهار که وقت استراحت مردم است، آب را باز مي‌کنند. مردم نمي‌دانند دقيقا چه ساعتي آب هست.

اين شهروند ادامه داد: کنار جاده اصلي برازجان – گناوه اتاقکي وجود دارد که يک دستگاه پمپاژ در آن کار مي‌کند. اين پمپ آب را از خط کوثر به دو منبع اصلي روستا هدايت مي‌کند و پس از آن، آب وارد شبکه‌هاي روستا مي‌شود. گفته مي‌شود که اين لوله‌ها آب ندارند و پر از هوا هستند.

يکي از شهروندان شبانکاره‌اي مي‌گويد که هر چند وضعيت آب در روستاها به مرحله بسيار اسفناک و بغرنجي رسيده اما در خود شهر شبانکاره نيز تنها چهار ساعت در بالاشهر آب هست و چهار ساعت در پايين شهر.

وي به نکته قابل تامل و البته تاسف‌برانگيز ديگري اشاره کرد که ما پيش از اين چندين بار در خصوص آنها مطلب منتشر کرده‌ايم و آن ماجراي تکراري انشعاب‌هاي غير مجاز است. اين شهروند شبانکاره‌اي به بامداد جنوب گفت:

از آنجا که خط لوله اصلي از زمين‌هاي کشاورزي عبور مي‌کند، برخي به‌صورت غير قانوني اقدام به گرفتن انشعاب کرده‌اند.

وضعيت نابسامان آبرساني در جاي جاي استان ادامه دارد و در اين بين آنها که دستشان مي‌رسد آب بيشتري ذخيره مي‌کنند. آنها که وسع مالي‌شان مي‌رسد، اقدام به احداث آب‌انبار کرده‌اند. احداث يک آب‌انبار کوچک دست‌کم دو و نيم ميليون هزينه در بر دارد و آنهايي که وضع مالي خوبي ندارند با اين وضعيت هر ساله و پاسخگويي مسوولان به نظر مي‌رسد که مشکلشان به هيچ‌کس مربوط نيست که کسي فکري به حال آنها نمي‌کند.

آب سهميه‌بندي شد

وضعيت بحراني آب ديگر بر کسي پوشيده نيست. بزرگ و کوچک، پير و جوان و حتي کودکان هم مي‌دانند که ديگر «آب» نيست. اين شرايط براي همه سخت است ولي در خلوت خود اندکي انساني‌تر هم بينديشيم و هم عمل کنيم. در ماه مبارک رمضان هستيم. اين بي‌آبي خود مي‌تواند موجبات ناراحتي روزه‌داران را در فصل گرما رقم بزند. بيش از حد نيازمان آب ذخيره نکنيم و اجازه دهيم که همسايه کناردستي که احيانا پير و ناتوان هستند و کمک‌حالي ندارند هم بتوانند از آب استفاده کنند. در نحوه استفاده از آب دقت بيشتري کنيم و آن را به کودکان هم بياموزيم. به نظر مي‌رسد که کار از کار گذشته اما به اين باور برسيم که «ديگر آب نيست» پس آنچه را داريم از دست ندهيم.

آب هم به ليست خريد خانواده ها اضافه شد

در وضعيت بي‌آبي که هرج و مرج ناشي از آن تمام سطوح جامعه را دربر گرفته، علاوه بر اين‌که بهداشت مردم بيش از گذشته خدشه‌دار شده، آرامش و رفاه ساکنان مناطق مورد نظر نيز شرايط خوبي ندارد و با توجه به وضعيت اقتصادي – معيشتي مردم و اين‌که سرپرست خانوارها چندماهي يک‌بار حقوق مي‌گيرند، وضعيت نابهنجار بي‌آبي اکنون نگراني‌هاي اقتصادي ديگري را براي خانواده‌ها به وجود آورده، چراکه در حال حاضر «آب» هم به ليست خريد آنها اضافه شده است. شايد برخي با خود فکر کنند که مگر هزينه خريد آب چقدر است؟ اما نگارنده با مشاهده وضعيت اقتصادي برخي خانواده‌ها شک ندارد که اکنون خريد آب، يکي از بزرگ‌ترين دغدغه‌هاي مادري است که مرد نان‌آوري در خانه ندارد و يا پدري که شش ماه است حقوق نگرفته است.

 با وجود اين، استاندار بوشهر روز گذشته در نشست شوراي برنامه‌ريزي استان با عنوان اين‌که استان با مشکل آب روبه‌رو است، وعده داده که: «برنامه‌هايي براي حل اين مشکل برنامه‌ريزي شده است که افتتاح آب‌شيرين‌کن کنگان در سال گذشته و به‌زودي در شهر بوشهر نمونه‌اي از اجراي اين برنامه‌ها است و تابستان سال آينده مشکل کمبود آب نخواهيم داشت». کاش سالاري توضيح مي‌داد که در حال حاضر براي اين مشکل چه راهکاري وجود دارد؟ ما اميدواريم سال آينده مشکل بي‌آبي و کم‌آبي نداشته باشيم. ‌

«بي‌آبي» به تمام استان تسري پيدا کرده است

اين در حالي است که مشکلات بي‌آبي تنها مربوط به شبانکاره نمي‌شود بلکه در اغلب روستاها، اين مشکل به قوت خود باقي است و در سعدآباد به نقل از شهروندان آن، بي‌آبي کاسه صبر مردم را لبريز کرده است.

يکي از شهروندان سعدآبادي در اين خصوص به ما گفت: پيش از اين برنامه آبرساني بدين شکل بود که از صبح تا ساعت چهار-پنج بعد از ظهر آب مي‌آمد اما حدود يک ماه پيش بود که به‌مدت سه روز پشت سر هم آب قطع شد و اوايل هفته بود که باز به‌مدت سه روز آب قطع شد.

وي در ادامه بيان کرد: برنامه آبرساني روال مشخصي ندارد و خانواده‌هايي که پمپ نداشته باشند شرايط به مراتب سخت‌تري دارند، چراکه آب به آنها نمي‌رسد. اين شهروند نسبت به موضوع ديگري گلايه داشت که چرا سهميه‌بندي آب عادلانه نيست؟

اين شخص در پاسخ به اين سوال که آيا اين مشکلات را به مسوولان خود انتقال داده‌ايد و آنها چه پاسخي به شما داده‌اند گفت: مسوولان در چنين شرايطي مي‌گويند کاري از دست ما ساخته نيست. ما تمام تلاش خود را مي‌کنيم اما راه به جايي نمي‌برد. تنها راهي که پيش پاي ما مي‌ماند اين است که استعفا دهيم.

در برازجان هم وضعيت بي‌آبي بيداد مي‌کند و بامداد جنوب چند روز پيش در اين راستا گزارشي را منتشر کرد تا صداي مردمي باشد که بارها متذکر شده‌ايم سزا و شان آنها بيش از آن است که اين روزها گربانگيرشان شده است. مردمي که روي منابع عظيم نفت و گاز نشسته‌اند و ديگران لاف از فلان صنعت و توسعه گردشگري در آن مي‌زنند. چرا مسوولان نمي‌پذيرند که اين مردم «آب» ندارند، امکانات تفريحي و غيره پيشکش... .