بامدادجنوب- علی پورتنگستانی: فوتبال در ایران به دو بخش تقسیم میشود؛ تیمها و تماشاگران آن تیمها و با وجود اینکه تیمها نقش مهمی در فوتبال ایفا میکنند ولی در واقع این تماشاگران هستند که به فوتبال جان تازهای میدهند. وقتی به یک بازی بدون تماشاگر نگاه میکنیم، آن بازی اصلا جذاب نیست و بازیکنان دو تیم انگیزه خاصی برای برد ندارند. ولی زمانی که تماشاگران در ورزشگاه باشند، بازی از حالت کسلکننده خارج میشود و در واقع این تماشاگران هستند که باعث این اتفاق میشوند. اگر به جای جای ایران نظر کنیم، میبینم که در استانهای جنوبی تماشاگران فوتبال جنبوجوش بیشتری برای حضور در ورزشگاه دارند. این مساله در بوشهر هم حکم میکند.
تماشاگران خونگرم بوشهری از مودبترین و کمحاشیهترین تماشاگران فوتبال در کشور هستند. شاید در هیچ جای ایرانزمین نتوان تماشاگرانی به خونگرمی بوشهریها پیدا کرد. تماشاگرانی که سالهای سال است که در ورزشگاه شهید بهشتی به حمایت تیم محبوب خود میپردازند و با جان و دل بازیکنان آن تیم را تشویق میکنند. تماشاگرانی که در تابستان گرم به ورزشگاه میآمدند و در زمستان سرد با تمام توان به حمایت از تیم خود میپرداختند.
اوج حمایت آنها زمانی دیده شد که شاهین بوشهر به لیگ برتر صعود کرد. صعودی که زندگی دوباره به بوشهریها داده از همان روز اول حضور شاهین در لیگ برتر، مشخص بود که ورزشگاه شهید بهشتی روزهای بزرگی را در پیش دارد. صدای نوع و چگونگی حمایت بوشهری در همان روزها در کل کشور پیچیده بود و این اتفاق، تفاوتهای زیادی را بین بوشهریها و دیگر مردم کشور رقم زده بود. در دوران حضور شاهین در لیگ برتر، این تماشاگران بوشهری بودند که با حضور همهجانبه در ورزشگاه شهید بهشتی، استرس زیادی بین بازیکنان تیم رقیب ایجاد میکردند. تا جایی که پرسپولیس تهران وقتی در برابر شاهین در بوشهر قرار گرفت، بهدلیل فشارها و تشویقهای تماشاگران بوشهری شاهین، تسلیم جو حاکم بر زمین و شکست سنگینی را متحمل شد.
ولی خوشحالی تماشاگران بوشهری بیشتر از سه سال طول نکشید و وقتی شاهین به لیگ یک سقوط کرد، گویی انرژی بوشهریها هم تمام شد.
تنها دلخوشی این تماشاگران صعود احتمالی ایرانجوان به لیگ برتر بود که این اتفاق هم رخ نداد و این اتفاق برای بوشهریها خیلی مایوسکننده بود. ولی یکی از ویژگیهای تماشاگران بوشهری که بارها آن را ثابت کردهاند، این است که حتی در بدترین شرایط ممکن تیم خود رها نمیکنند و تا آخرین نفس از آن تیم حمایت میکنند.
در فصلی که گذشت ایرانجوان در لیگ یک و شاهین شهرداری در لیگ 2 به مصاف حریفان خود رفتند. نکته مهم در این فصل این بود که تماشاگران بوشهری باز هم به ورزشگاه شهید بهشتی رفتند و به یاد دوران لیگ برتر، با تمام نیرو، تیم محبوب خود را تشویق کردند. هواداران ایرانجوان با وجود اینکه تیم محبوبشان در فصلی که گذشت نتوانست نتایج خوبی بگیرد ولی بهدلیل علاقه بیش از حد به این تیم، به ورزشگاه میرفتند و با تشویقهای خود به بازیکنان ایرانجوان میفهماندند که آنها تنها نیستند.
اوج این حمایت زمانی پدیدار شد که این تماشاگران خونگرم زمانی که تیمشان از نظر مالی در وضعیت خوبی قرار نداشت، دور هم جمع شدند و پولهای خود را روی هم گذاشتند تا به باشگاه تقدیم کنند. کاری که شاید فقط از دست همین بوشهریها بر میآمد. آنها با این کار به خوبی نشان دادند، تعصب در خون آنها جریان دارد. البته این اتفاق وقتی شیرینتر میشود که بدانیم آنها نه یک بار، بلکه در طول فصل گذشته دو بار این کار را انجام دادند تا جایی که رسانههای کشوری به این اتفاق واکنش نشان دادند.
حتی وقتی تیم ایرانجوان در منطقه سقوط قرار داشت، این تماشاگران بودند که با روحیه دادن به بازیکنان این تیم، ایرانجوان را از آن منطقه دور کردند. در کل، حضور و حمایت تماشاگران ایرانجوان، یکی از مهمترین دلایل ماندن این تیم در لیگ یک به شمار میرود.
در طرف مقابل، شاهین شهرداری که با حمایت شهرداری بوشهری دوباره جان گرفته بود، با حضور در لیگ دو باعث آمدن هوداران به ورزشگاه شده بود. هوادارانی که دوری 2 ساله از روزشگاه شهید بهشتی، برایشان به اندازه چند صد سال بود از این فرصت به وجود آمده استفاده کرده و با حضور در ورزشگاه، خاطرات شیرین گذشته را ترسیم کردند. خاطراتی که با هیچ پاکنی، پاک نمیشود.
بوشهریها به یاد حضور شاهین در لیگ برتر، به ورزشگاه میآمدند و شور و شوق عجیبی را به راه انداخته بودند. شور و شوقی که حتی در سایتهای پربازدید کشوری پیچیده بود. قصه شاهین هم با ایرانجوان آنچنان تفاوت نداشت و آنها هم با افت شدید در حساسترین مقطع فصل روبهرو شدند ولی همانطور که گفته بودیم، بوشهریها حتی در بدترین لحظات هم پشت تیم خود را خالی نکردند و به ورزشگاه آمدند و تا آخر مسیر، همراه این تیم بودند.
البته امسال در شهرهای دیگر استان نظیر جم و گناوه هم شاهد حضور تماشاگران بودیم. حضوری که بهخوبی نشان میدهد که ما بوشهریها علاقه و احترام خاصی به فوتبال داریم. حال همه بوشهریها تشنه هستند آن هم تشنه حضور در لیگ برتر، فقط و فقط حضور یکی از تیمهای استان در لیگ برتر، تماشاگران بوشهری را سیراب میکند و آنها را به سطح اول فوتبال برمیگرداند. البته این حضور دور از دسترس نیست و میتوان امیدوار بود که بهزودی قطار بوشهر به لیگ برتر برسد و تماشاگران بوشهری باز هم آداب و رسوم هواداری از یک تیم را به ایرانیان بیاموزند.