بامدادجنوب- هدی خرمآبادی: امروزه ظروف پلاستیکی تاثیر غیر قابل انکاری در زندگی ما دارند. تا چند سال پیش که استفاده از ظروف یکبار مصرف پلاستیکی هنوز در میان مردم متداول نشده بود، مردم مواد غذایی خود را در کاسههای فلزی و ملامینی میریختند اما امروزه بهعلت راحتی استفاده از ظروف یکبار مصرف، تولید این ظروف افزایش یافته است. با توجه به مشکلات و پیامدهای موجود در خصوص ظروف یکبار مصرف پلاستیکی باید از ظروفی استفاده شود که کمترین آسیب را به سلامتی و محیط زیست بزند، پس باید بهسمت استفاده از ظروف یکبار مصرف گیاهی رفت. با توجه به اینکه این ظروف از مواد طبیعی گیاهی نظیر نشاسته ذرت، سیبزمینی و گندم ساخته شده و در تولید آنها از موم عسل، روغنهای گیاهی و گلوتن بهمنظور ایجاد خاصیت پلیمری و ضد آب (آبگریزی) استفاده شده و دارای مزایایی هستند که از جمله فواید این محصولات به موارد زیر میتوان اشاره کرد:
بهدلیل استفاده نکردن از مواد شیمیایی در هنگام استفاده از مواد داغ و چرب هیچگونه مواد مضری از آن وارد غذا نمیشود. به عبارتی این ظروف عاری از هرگونه اثرات مضر و عکسالعملهای شیمیایی در تماس با مایعات و غذاهای داغ هستند. این ظروف مقاوم در برابر حرارت هستند، یعنی در دمای بالاتر نیز میتوان از آنها استفاده کرد. وابستگی به مواد نفتی ندارند. دوره تجزیهپذیری آنها کوتاه است. زمان برگشت این ظروف به طبیعت پنج تا شش ماه بدون هیچ آسیب زیستمحیطی است. همانطور که توضیح داده شد، در ظروف یکبار مصرف گیاهی بهدلیل ماهیت مواد تشکیل دهنده گیاهی بهطور عمده نشاسته، مواد سمی شیمیایی وارد غذا نمیشود و سلامت افراد را تهدید نمیکند، ضمن اینکه این ظروف در خاک و طی مدت حداکثر شش ماه به چرخه طبیعت بر میگردند. از معایب این ظروف میتوان به این نکته اشاره کرد که ممکن است در صورت ریختن مایعات در این ظروف کمی بوی نشاسته حس شود که بهدلیل استشمام همزمان احساس میشود که مزه مایعات تغییر کرده است، البته این بو اندک است و ممکن است تنها برخی از افراد متوجه آن شوند.
علیرضا اوجیفرد که خود پیش از این در عسلویه کار میکرده و در خصوص ظروف گیاهی و یکبار مصرف نیز تحقیقاتی انجام داده به بامداد جنوب گفت: روز گذشته برای انجام کارهای بیمارم به بیمارستان شهید گنجی رفته بودم و با مشاهده ظروف یکبار مصرفی که نه تنها به انسانها بلکه به محیط زیست هم آسیب وارد میکند، متاسفم شدم.
وی با بیان اینکه بهمنظور جلوگیری از شکنندگی ظروف شفاف از موادی به نام لایزر ساخته می شوند و اگر این ظروف خش بردارد، غذای داغی که در این ظروف ریخته میشود با این مواد شیمیایی مخلوط میشود که منجر به سرطان میشود، افزود: ظروف فوم هم که در حال حاضر برنج بیمارستان در آن ریخته میشود از مواد پلاستیکی ساخته شده که حاوی مواد شیمیایی است. حال وقتی غذای داغ در این ظروف ریخته میشود و در ظرف بسته میشود، گرمای غذا بخار میشود، بخار به قطرات آب تبدیل میشود و این قطرات که دربرگیرنده مواد شیمیایی است با غذا مخلوط میشوند.
اوجی فرد با تاکید بر اینکه در محدوده عسلویه که پالایشگاهها هستند، حق استفاده از این ظروف وجود ندارد، خاطرنشان کرد: از جمله مضرات این ظروف، این است که تقریبا 800 سال زمان میبرد تا از بین بروند و این ظروف نه تنها برای انسانها بلکه برای محیط زیست نیز خطرناک هستند و انسانها هم در ارتباط با محیط زیست هستند.
حال بیماری که به بیمارستان رفته تا درمان شود، ناخواسته متحمل بیماری دیگری میشود که در خاموشی و سکوت به آن مبتلا میشود. ظروف یکبار مصرف به هر دلیلی که هنوز در چرخه فعالیتهای انسانی در دسترس هستند و استفاده میشوند، خواه بهدلیل سهولت استفاده و خواه بهدلیل قیمت پایین و یا هر دلیل دیگری، سلامت محیط زیست و سلامت انسانها را تهدید میکند و این در حالی است که همگان در خصوص این تهدیدات میدانند اما تدبیری نمیاندیشند. تنها در مناسبتهای تقویم شعار سر میدهند؛ شعارهایی که فاقد باور و عمل هستند. در روز درختکاری و محیط زیست، درخت میکاریم، از آن طرف با ظروف یکبار مصرف با دست خود آنها را نابود میکنیم. انجمنهای کمک به بیماران سرطانی تشکیل میدهیم و شمارهحساب منتشر میکنیم اما برای هزینه نکردن و جایگزین نکردن ظروف گیاهی به جای ظروف یکبار مصرف، سرطان این بیماری خاموش را مجال رشد میدهیم. آیا بهتر نیست به جای این دوبارهکاریها و متحمل هزینههای هنگفت شدن، کار را از ریشه درست انجام دهیم؟