طلای کثیف» از دیرباز یکی از دغدغههای همیشگی فعالان محیط زیست، شهروندان و متولیان امحای آن بوده است. زبالهها از آنجا که تبعات منفی بسیاری برای محیط زیست اعم از انسانها، حیوانات و گیاهان دارند، اهمیت ویژهای دارند. این در حالی است که مساله رهاسازی زبالهها آن هم از نوع درمانی بارها با اعتراض و گلایه شهروندان و دوستداران محیط زیست روبهرو شده و گویا تداوم این معضل اجتنابناپذیر است. چندی است که در گناوه اقدام به رهاسازی زبالههای درمانی در یکی از زمینهای مجاور میکنند.
یکی از دوستداران محیط زیست و فعالان اجتماعی شهرستان گناوه در خصوص رهاسازی زبالههای درمانی در گفتوگو با بامداد جنوب تصریح کرد: در مسیر جاده دیلم به گناوه، پس از روستای قلعه حیدر در یک مزرعه گندم حجم قابل ملاحظهای زباله درمانی رها شده است که این اتفاق ناخوشایند نه تنها به محیط زیست آسیب میزند بلکه خطری جدی برای سلامت انسانهاست.
عادل رجبی در پاسخ به این سوال که آیا اهالی روستا نسبت به چنین وضعیتی اعتراضی هم کردهاند و خواستار پیگیری این مساله شدهاند یا خیر، افزود: به احتمال زیاد بهسبب ناآگاهی اهالی روستا، وضعیت نابسامان و تهدیدهایی که این زبالهها رقم خواهند زد یا پیگیری نشده و یا اگر از سوی اهالی روستا و مزرعهداران واکنشی صورت گرفته، پاسخی به آن داده نشده است.
برای بررسی بیشتر این مساله و اینکه آیا زبالهها بیمارستانی هستند یا مربوط به درمانگاهها و مطبها و اینکه متولی این امر کدام نهاد و سازمان است با رئیس بیمارستان گناوه گفتوگو کردیم. مهدی مرادپور در پاسخ به این سوال که آیا زبالههای رها شده در مزرعه گندم بیمارستانی هستند، گفت: آنگونه از عکسها برداشت میشود، زبالهها مربوط به درمانگاهها و مطبها هستند، چراکه اغلب سرنگ هستند.
وی با بیان اینکه از سال 94 دستگاه زبالهسوز در بیمارستان امیرالمومنین راهاندازی و فعال شده، افزود: خروجی دستگاه زبالهسوز را هم آزمایشگاه معتبر محیط زیست بررسی میکند و امحای زبالهها تا مرحله پایانی با نظارت دقیق و کامل انجام میشود.
رئیس بیمارستان گناوه در ادامه با اشاره به اینکه هیچگونه مشکلی در خصوص امحای زبالههای عفونی در بیمارستان امیرالمومنین وجود ندارد، خاطرنشان کرد: ما درمانگاه رازی را نیز در حوزه امحای زباله حمایت میکنیم اما دیگر درمانگاهها و مطبها بهویژه درمانگاه ابوریحان که چند وقت پیش تصاویری از رهاسازی زبالههایشان در شبکههای مجازی دست به دست شد، با مشکلاتی روبهرو هستند.
مرادپور با بیان اینکه ما برای همکاری و حمایت از درمانگاهها دو بار نامهنگاری کردیم که مسوولان مربوط برای انعقاد قرارداد اقدام کنند، تاکید کرد: تنها بیمارستان امیرالمومنین و بیمارستان سوختگی دستگاه امحای زباله دارند و با وجود اعلام آمادگی ما، هیچ تمایلی از سوی درمانگاهها وجود نداشت، این در حالی است که رونوشتی به شبکه بهداشت هم ارسال کردیم اما تا کنون پاسخی دریافت نکردهایم، حال ممکن است از بیمارستان سوختگی درخواست همکاری کرده باشند اما ما درخواستی دریافت نکردهایم. به هر حال، شبکه بهداشت و محیط زیست متولیان پاسخگویی به این معضل هستند.
این مسوول در پاسخ به این سوال که آیا این حمایت هزینهبر بوده یا خیر، یادآور شد: خیر، در نامه یادشده حتی اسمی از قرارداد و هزینه قید نشده، تنها اعلام همکاری و حمایت کردهایم. ما حاضریم با کمترین و ناچیزترین هزینه در این رابطه خدماترسانی کنیم.
برای روشنتر شدن ابعاد ماجرا و رسیدن به سرخط مهم با رئیس محیط زیست گناوه گفتوگو کردیم. تولیده در پاسخ به این سوال که وظیفه محیط زیست در خصوص زبالههای رها شده در مزرعه گندم مردم چیست، گفت: محیط زیست یک سازمان نظارتی و حمایتی است و کار اجرائی انجام نمیدهد. تنها اخطار میدهیم یا تائید میکنیم. وظیفه محیط زیست نیز در زمینه رهاسازی زبالهها، شکایت و پیگیری است که بهطور قطع در این زمینه به وظیفهمان عمل و آن را رسانهای میکنیم.
تلاشهای ما برای برقراری تماس با رئیس شبکه بهداشت و درمان شهرستان گناوه تا لحظه تنظیم این گزارش راه به جایی نبرد.
حال متولی زبالههای رهاشده در طبیعت و بهخصوص در مزرعه گندم روستاییان! هر نهاد و ارگانی که باشد، مانند همیشه دود این بیتوجهی به چشم مردم میرود؛ مردمی که بزرگترین گناهشان سادگی، صداقت، مظلومیت و ناآگاهی آنهاست. بدیهی است که مردم، مسوولان و فعالان محیط زیست سه ضلع مثلث محیط زیست سالم و طبیعت زیبا و درمان موفق خواهند بود. مادامی که یکی از این سه ضلع به وظیفه خود عمل نکند و حتی از رسالت خود آگاه نباشد، تلاش فعالان محیط زیست از یکسو راه به جایی نخواهد برد و در سوی دیگر مردم متضرران همیشگی خواهند بود و مسوولان مدام در پی پاسکاری مسوولیت خود در زمین دیگری هستند و اینگونه تداوم مشکلات سلسلهوار میشود و این داستان باز هم تکرار میشود... .