بامدادجنوب- جواد شکریان:
شاید پربیراه نباشد اگر صیادی، آن هم به روش سنتی را یکی از سخت‌ترین و طاقت‌فرساترین مشاغل دنیا بدانیم؛ حال اگر صیادان در گرما و شرجی نفس‌گیر جنوب و به‌خصوص بوشهر به صیادی مشغول باشند، اوضاع تا حد بسیار زیادی طاقت‌فرساتر می‌شود به‌گونه‌ای که کمتر کسی می‌تواند در این شغل دوام بیاورد.
اما این تنها مشکل صیادان استان نیست. الان چند سالی می‌شود که باوجود مشقت فراوان، صیادی در آب‌های سواحل خلیج همیشه فارس دیگر برای بوشهری‌ها مقرون به صرفه نیست زیرا ذخایر دریا رو به کاهش گذاشته است و به‌گفته خود صیادان، هر بار صید در مقایسه با سال‌های گذشته، کاهش محسوسی دارد. از طرف دیگر، صید را نمی‌توان در تمام طول سال انجام داد و یک شغل فصلی است. در کنار همه اینها، افزایش روزافزون صیدهای بی‌رویه قاچاق، افزایش هزینه‌های تامین ادوات کار، افزایش قیمت سوخت و برداشته شدن سهمیه بنزین، آلودگی‌های زیست‌محیطی دریا و نابودی برخی گونه‌ها و... هم بر دردها و فشارهای این قشر زحمتکش اضافه شده است. همه این مسائل روی هم رفته سبب شده تا ارتزاق از دریا و صید و صیادی دیگر چنگی به دل نزند و نسل جدید، امید خود را به شغل آبا و اجدادیشان از دست بدهد.
اجبار صیادان به تکمیل بیمه بدنه!
البته این تمام ماجرا نیست؛ قوانینی که گاه و بیگاه وضع شده و قوز بالای قوز می‌شوند بیشتر از سایر مشکلات صیادان خودنمایی می‌کند. مسائلی که خشم و اعتراض صیادان را به بار می‌آورد. یکی از این قوانین که به‌تازگی از سوی شیلات استان به صیادان ابلاغ شده و ناراحتی شدید آنها را به‌دنبال داشته است، اجبار صیادان به پرداخت بیمه بدنه است که به‌صورت سفت و سخت از سوی شیلات پیگیری می‌شود تا جایی که هر قایقی که بیمه بدنه نداشته باشد، نمی‌تواند برای صید به دریا برود.
البته این قانون فقط برای لنج‌ها و قایق‌هایی است که زیر نظر اداره‌کل شیلات کار می‌کنند و در مورد کسانی که صید قاچاق انجام می‌دهند صدق نمی‌کند. این یکی از درد دل‌هایی است که صیادان بوشهری معترض در گفت‌وگو با بامداد جنوب مطرح کردند.
در همین راستا، صیاد 52 ساله بوشهری در گفت‌وگو با بامداد جنوب، از وضعیت نابسامان صید و صیادی در سال‌های اخیر گلایه کرد و افزود: هم‌اکنون ذخایر دریا به‌سرعت رو به کاهش است و هیچ صیادی از این وضعیت راضی نیست. درآمد این شغل به‌شدت کاهش یافته است؛ علاوه بر این مشکلات دیگری نیز برای ما پیش می‌آید که از توان ما خارج است.
بیمه یک میلیونی برای قایق دو میلیونی
خلف‌پور ادامه داد: در حال حاضر، ملوانانی که در قایق به صید مشغول هستیم، هزینه بیمه تامین اجتماعی پرداخت می‌کنیم. از طرف دیگر موظف هستیم برای قایق‌هایمان بیمه حوادث نیز پرداخت کنیم که البته این به سود خود ماست اما هم‌اکنون از ما می‌خواهند که باید قایق‌هایمان را بیمه بدنه کنیم. من نمی‌دانم چرا باید برای یک قایق صیادی بیمه بدنه پرداخت کنیم، مگر ماشین مدل بالا است؟
وی با اشاره به این‌که درآمد صیادان بسیار پایین است و توان پرداخت بیمه بدنه را ندارند، تصریح کرد: قیمت قایق‌های صیادی نو در حدود پنج میلیون تومان است که برای قایق‌های دست دوم به دو تا سه میلیون تومان می‌رسد. با این حال از ما خواسته‌اند تا برای یک قایق دو میلیون تومانی، یک میلیون تومان بیمه پرداخت کنیم. برای لنج‌های صیادی هم بیمه بدنه به حدود پنج تا شش میلیون تومان در سال می‌رسد که آن هم رقم قابل توجهی است.
این صیاد بوشهری با اشاره به این‌که در هر قایق دو تا چهار نفر به صیادی مشغول هستند، ادامه داد: ما برای دریافت مجوز، تقریبا هر یک ماه یک بار مراجعه می‌کنیم و الان شیلات به قایق‌های بدون بیمه بدنه مجوز جدید نمی‌دهد.
صید میگو همچنان ادامه دارد...!
خلف‌پور با تاکید بر این‌که وضعیت ذخایر دریا سال به سال بدتر می‌شود، خاطرنشان کرد: قایق‌های بدون مجوز هیچ تعهدی نسبت به دریا ندارند و با صید بی‌رویه تمام زیستگاه‌ها را از بین برده‌اند در حالی که مسوولان هیچ برخوردی با آنان نمی‌کنند. برای ما مشخص است که محدوده‌های ممنوعه در کجا قرار دارند ولی برای آنها محدودیتی وجود ندارد.
این صیاد کارکشته که بیش از 15 سال است به این پیشه مشغول است، با بیان این‌که دریا دیگر برای نسل‌های آینده و بچه‌های ما چیزی در خود ندارد، افزود: با سیاست‌های غلط و عدم پیگیری و نظارت مسوولان بر صیدهای بی‌رویه، دریا نیز مانند مراتع و جنگل‌ها نابود می‌شود.
وی با تاکید بر این‌که در حال حاضر در محدوده‌های جفره و جلالی برخی صیادان به‌صورت قاچاق به صید ترال می‌پردازند، تصریح کرد: این لنج‌ها با این نوع صید، علاوه بر ماهی‌های درشت و قانونی، میزان بسیار بیشتری از انواع ماهیان ریزتر و موجودات دیگر را هم صید و زیستگاه آنان را به نابودی می‌کشانند. البته صیادان در این خصوص چندین بار به شیلات هم تذکر داده‌اند اما هیچ‌کس پیگیری نکرد.
خلف‌پور از صید قاچاق میگو پیش از آغاز فصل برداشت پرده برداشت و افزود: پیش از آن‌که فصل برداشت آغاز شود، برخی لنج‌داران به دریا می‌رفتند و به صید میگو می‌پرداختند. برخی از این لنج‌ها در هر بار صید، حدود هفت تن میگو صید می‌کردند و آزادانه می‌فروختند. این موارد هم به اداره شیلات گزارش شد اما برخورد قاطعی مشاهده نشد.
این صیاد بوشهری با بیان این‌که صید میگو هنوز هم ادامه دارد، خاطرنشان کرد: هم‌اکنون مدت نسبتا زیادی از ممنوعیت صید میگو می‌گذرد اما هنوز هم بسیاری به صید این آبزی مشغول هستند در حالی که نظارتی بر آنان نمی‌شود.
خواهش می‌کنیم دریا را نجات دهید!
زمانی که صید میگو از یک ماه پیش از فصل صید شروع و تا چند ماه پس از فصل برداشت نیز ادامه دارد، مشخص است که برای سال‌های آینده ذخیره‌ای در دریا باقی نمی‌ماند. با این حال، قانون فقط برای صیادانی اجرا می‌شود که به‌صورت سالم و زیر نظر اداره‌کل شیلات فعالیت می‌کنند و تنها این افراد ضرر می‌کنند. شیلات هم تحقیق نمی‌کند که چرا هنوز هم عده‌ای با صید ترال ماهی ریز و میگو صید می‌کنند.
خلف‌پور در پایان تاکید کرد: صیادی از ما دیگر گذشته است و تا چند سال دیگر بازنشست می‌شویم اما برای نسل آینده باید کاری صورت گیرد. صیادی شغل آبا و اجدادیمان است. از مسوولان خواهش می‌کنیم که از ایجاد این وضعیت جلوگیری کنند و پیش از آن‌که دیگر نشود کاری برای دریا انجام داد، از نابودی خلیج فارس و ذخایر آن جلوگیری کنند.
برای تکنیل این گزارش، سعی کردیم تا با مسوولان در اداره‌کل شیلات نیز ارتباط برقرار کنیم اما متاسفانه در روز تعطیل این امکان برقرار نشد اما قطعا اداره‌کل شیلات استان نیز در این زمینه حرف‌هایی برای گفتن دارد و در گزارش‌های بعدی، مستندات این اداره‌کل را در این خصوص منتشر خواهیم کرد.
