بامدادجنوب- علی پورتنگستانی:
برد، برد، مساوی، مساوی، برد، مساوی، مساوی، باخت، باخت، باخت. اینها ضریب آهنگ‌بازهای پارس جنوبی جم در لیگ یک است. آهنگی که با نت بالا آغاز شد و همه را شوکه کرد ولی هر چه از آهنگ می‌گذشت نت‌ها آن ضعیف‌تر شده و تماشاگران را کلافه‌تر می‌کرد. آهنگی که پس از 10 دقیقه با بدترین ریتم ممکن ادامه می‌یافت و به این ترتیب نوازنده و همکارانش کم‌کم اعتماد تماشاگران را از دست می‌دادند و همین دلیل کافی بود که 20 درصد از قراردادشان کسر شود. همانطور که گفتیم منظورمان از آهنگ ضعیف شده، پارس جم بود که پس از گذشت 10 هفته از مسابقات به‌دلیل کسب نتایج ضعیف در مسابقات اخیر از رده دوم به رده یازدهم جدول سقوط کرده است و اگر این تیم بخواهد به همین صورت پیش برود چه بسا یکی از کاندیدای سقوط به لیگ دسته 2 باشد.
اگر به یاد داشته باشید زمانی که تارتار به‌عنوان سرمربی این تیم انتخاب شد، ما به همین موضوع پرداختیم و در همان گزارش گفتیم که مربی که در لیگ برتر مربیگری کرده نمی‌تواند، به همین راحتی تیمی را از دسته یک به لیگ برتر بیاورد. آن هم تیمی که تازه از لیگ 2 به لیگ یک آمده است. نمی‌خواهم عملکرد آقای تارتار را زیر سوال ببرم ولی آوردن تارتار به تیم پارس جم ریسکی بزرگ بود و شاید انتخابی غلط.
از همه مسائل که بگذریم، به نتایج تیم برخورد می‌کنیم که گویای همه چیز است. شروع خوب در لیگ می‌تواند خیلی مثمر ثمر باشد ولی در مقابل می‌تواند ضعف‌ها را بپوشاند و تدام این شروع خوب، بسیار مهم است. پارس جم، اصل اول را رعایت کرد ولی در اصل دوم یعنی تدام شروع خوب به مشکلی جدی برخورد کرد. کسب دو برد و یک مساوی در سه بازی اول، به‌گونه‌ای تماشاگران این تیم را از خود بی‌خود کرد که گویی پارس جم به لیگ برتر صعود کرده است. ما در همان زمان با آقای تارتار صحبت کردیم و او در مصاحبه‌اش گفت که تیم‌اش هنوز به مرز آمادگی نرسیده است. حال که 10 هفته از مسابقات گذشته است، نه تنها تیم نتوانسته عملکرد خوب خود را حفظ کند بلکه معنی رسیدن به آمادگی کامل از زبان تارتار احتمالا کسب سه باخت در سه بازی متوالی آخر بوده. بهتر است بگوییم که نتایج خوب تیم پارس در هفته‌های ابتدایی فقط یک دلیل داشت و آن این بود که تیم‌هایی که روبه‌رو‌ای این تیم قرار گرفته بودند هنوز به آمادگی کامل نرسیده بودند. حال که تیم‌ها تقریبا به شکل واقعی خود رسیده‌اند، پارس جم در حال رسیدن به آمادگی کامل (از دید تارتار) است.
برای مثال بردهای این تیم برابر تیم‌های ضعیف لیگ دسته یک بود که در هر صورتی محکوم به برد در این بازی‌ها بودند. اگر به بازی‌هایی با حضور این تیم به تساوی انجامیده، نگاه کنیم، می‌فهمیم که کسب نتیجه مساوی در برابر خونه به خونه بابل، آلومینیوم اراک و سپید رود رشت نتیجه بدی نبود ولی این تیم‌ها همچنان پس از بازی با پارس به پیشرفت خود ادامه ادامه دادند ولی پارس جم نتوانست این کار را انجام دهند و روند رو به افت خود را در پیش گرفت. یکی دیگر از مسائلی که خیلی از هواداران این تیم را کلافه کرده است، عدم گلزنی در مسابقات است. تا آنجا که این تیم تا هفته دهم مسابقات فقط توانسته چهار گل بزند که از این نظر در رده آخر قرار دارد. این سوال پیش می‌آید که چرا تارتار پس از گذشته 10 هفته از مسابقات، نتوانسته وضعیت گلزنی مهاجمان خود را بهبود بخشد. آیا مشکل در جای دیگری است؟ برای تیمی که قبل از شروع مسابقات، مسوولانش ادعای صعود می‌کردند، خیلی بد است که الان کمترین گل زده در لیگ را داشته باشد. البته دفاع این تیم تا هفته‌های گذشته عملکرد بسیار خوبی از خود نشان داده بود ولی هر چقدر از مسابقات می‌گذشت این دفاع آسیب‌پذیرتر می‌شد و اشتباهات بیشتر. تیمی که به‌عنوان «شگفتی» را به خود گرفته بود حال دیگر نه می‌تواند گل بزند و نه می‌تواند به مانند گذشته دفاع کند. تارتار اگر می‌خواهد لغزشی در جایگاه احساس نکند (البته زنگ خطر با کسر 20 درصد از قرارداد به صدا در آمده است) باید هر چه سریع‌تر برای حل این مساله دست به کار شود.
نکته‌ای دیگر که پس از پایان بازی‌های پارس جم می‌بینیم، انتقاد‌های زیاد تارتار از داوران است. این‌که داوران در بازی‌های فوتبال اشتباه می‌کنند که دیگر چیز عادی شده است ولی یک مربی آن هم مثل تارتار به جای این‌که بیشتر در مورد داوری حرف بزند، باید در مورد بازی شاگردان خود سخن بگوید. تارتار در چند بازی گذشته داوران را عامل اصلی باخت تیم خود می‌دانست و این در حالی است که با نگاهی به بازی پارس می‌توان فهمید، مشکل اصلی باخت پارس جم، نوع بازی آنهاست. تارتار باید در مسیر خود تحول ایجاد کند و راه دیگری را انتخاب کند تا تیم نتیجه لازم را کسب کند.
نبرد روز شنبه پارس جم و راه‌آهن جدا از همه مسائل فوتبال، نبرد انتقامی پاشازاده و مسوولان پارس جم بود. پاشازاده‌ای که پارس جم را لیگ یکی کرد و به‌دلیل اختلافات سطحی از جم به راه‌آهنی رفت که اصلا وضعیت خوبی نداشت. روز شنبه همه ما فکر می‌کردیم پارس جم حداقل می‌تواند با یک برد شیرین یکی از ضعیف‌ترین تیم‌های لیگ را شکست دهد ولی در عین ناباوری این پاشازاده و یارانش بودند که بدون هیچ امکاناتی با دو گل پارس جم را زمین‌گیر کنند تا مشکلات پارس افزایش یابد. البته پاشازاده بعد از بازی حرف‌هایی گفت که قابل تامل است. سرمربی سابق پارس جم که به همراه این تیم به لیگ دسته اول صعود کرده بود در مورد توهین‌های بعد از این بازی این‌گونه توضیح داد: آنها که به من توهین کردند تعدادشان به 10 نفر هم نمی‌رسید و شخصیت خانوادگی خود را نشان دادند اما یادشان باشد شهر جم را فقط در استان بوشهر می‌شناختند اما حالا در ایران شما را می‌شناسند! من باج به کسی نمی دهم و اینها پارسال هم از روی سکو می‌خواستند دخالت کنند که من اجازه ندادم. فصل گذشته من را نخواستند، حرفی نداشتم و با وجودی که می‌توانستم جلوی ثبت قراردادهای پارس را بگیرم اما این کار را نکردم. اصلا فوتبال است و هزار اتفاق شاید روزی برای مربیگری به اینجا آمدم اما یاد‌آوری می‌کنم 8 سال با همه امکانات ممکن موفق به صعود نشدید اما من با کمک خدا و حمایت همین مردم تیم را به لیگ یک آوردم و حالا دیده می‌شوید. اینطور که از حرف‌های پاشازاده پیداست، کسانی دیگری پارس جم را هدایت می‌کنند که ما امیدواریم که چنین سخنانی واقعیت نداشته باشد.
به هر حال من منکر علم آقای تارتار نمی‌شوم و معتقدم که اگر وی روی نقاط ضعف تیم بیشتر از گذشته تمرکز کند و آنها را بهبود بخشد می‌توان امیدوار باشیم که این تیم بتواند در بازی‌های آینده نتایج بهتری کسب کند.
پربازدید ها