بامدادجنوب- علی پورتنگستانی:
روز یکشنبه برای اولین بار دربی بوشهری در لیگ یک برگزار شد و ایرانجوان میزبان تیم پارس جم بود که در نهایت پارس جم در این دیدار توانست با نتیجه 2 بر یک، از سد تیم ایرانجوان عبور کند و ناکامیهای خود را به دست فراموشی بگذارد. اما ایرانجوان با این باخت وضعیتاش در جدول دشوارتر شد. علاوه بر این خرمزی پس از پایان در نشست خبری حرفهای جالبی زد و از استعفای خود گفت. استعفایی که خیلی زود تکذیب شد. ولی این سرمربی قبل از سوت پایان بازی به نجفی، رییس هیات فوتبال بوشهر، گفت: آقای نجفی بیا جواب مردم را بده، به ما زمین نمیدهید اما به آنها زمین در بهترین ساعت ممکن هدیه میدهید! چون ما پول نداریم باید در آسفالت تمرین کنیم و اینها پول دارند باید در بهترین زمان ممکن روی چمن یک تمرین کنند.
به همین دلیل امروز به سراغ این سرمربی رفتیم تا اطلاعات بیشتری در مورد سخنانش پس از پایان بازی، کسب کنیم. محمود خرمزی در گفتوگو با بامداد جنوب، در ابتدا در مورد بازی روز گذشته گفت: من واقعا تصور نمیکردم که بازیکنانم به این شکل در این بازی حساس ظاهر شوند. در حقیقت من از آنها توقعات بیشتری داشتم ولی آنها نتوانستند برنامه کادر فنی را در زمین اجرا کنند. البته تیم پارس جم هم بازی بسیار خوبی به نمایش گذاشت و بازیکنان این تیم یکی از بهترین بازیهای خود را رو در رو ما به نمایش گذاشتند. سه امتیاز حق آنها بود، چراکه بازی با برنامهای نسبت به ما به نمایش گذاشتند. در کل از این بابت خوشحالم که یکی از تیمهای بوشهری توانست این سه امتیاز با ارزش را کسب کند. ولی ما باید در بازیهای آینده بهتر از این بازی عمل کنیم. البته مصدومیت صادق گشنی آن هم در نیمه دوم لطمه بزرگی به تیم ما وارد کرد و چه بسا بهخاطر همین مصدومیت، میانه زمین را از دست دادیم و به همین دلیل نتوانستیم در امر موقعیتسازی خوب عمل کنیم. وقتی بازیکنان تیم قادر به گلزنی در پنالتیها نیستند، ناشی از شرایط نامساعد مالی تیم ایرانجوان است که از ابتدای فصل تاکنون با آن دست و پنجه نرم میکنیم.
خرمزی در ادامه صحبتهایش در مورد اعتراضش به رئیس هیات فوتبال استان در دقایق پایانی بازی یادآور شد: من و آقای نجفی دوستی قدیمی با هم داریم و با هم در یک تیم بازی میکردیم. علاوه بر این ما به مدت دو سال در یک خوابگاه زندگی میکردیم ولی حال تعجب میکنم که چرا با ما چنین رفتاری میکند. باور کنید که ما الان حدود سه هفته است که در زمین شماره یک ورزشگاه شهید بهشتی تمرین نکردهایم. شاید دلیل آن ماندن محمود خرمزی در سمت سرمربیگری این تیم باشد و یا شاید هم بودن خرمزی در ایرانجوان برای برخی ناخوشایند است. وقتی به آقای نجفی رجوع میکنیم، هر دفعه با بهانههای جدید از دادن زمین طفره میرود.
وی در این مورد تصریح کرد: البته وی یکبار به من گفت که زمین شماره یک را ساعت یک ظهر به شما میدهیم ولی مگر میشود که در این زمان (آن هم در گرمای شدید بوشهر) تمرین کرد. این جمله به معنی ندادن زمین است. وقتی آنها با من و تیم ایرانجوان چنین رفتاری میکنند، چرا نباید از دستشان عصبانی شوم. وقتی آقای تجفی در بهترین زمان ممکن زمین شماره یک را به تیم پارس جم میدهد، چرا ما نباید در زمان مناسب و در زیر نور، در این زمین تمرین کنیم و خود را برای بازیهای حساس آماده کنیم؟ چرا ما باید برای آماده کردن بازیکنمان از زمینهای آسفالتی استفاده کنیم؟ سه ماه است که به ایرانجوان آمدهام ولی تاکنون زمین مستقلی برای تمرین نداشتهایم. هر دفعه که میخواهیم تمرین کنیم باید در فکر زمین باشیم و نمیدانیم که باید کجا تمرین کنیم. آیا ایرانجوان که از قدیمترین تیمهای بوشهر است، باید با این شکل در لیگ یک کشور بازی کند؟ ما بازیکنانی داریم که از نظر فنی در درجه خوبی قرار دارند ولی وقتی با آنها چنین رفتاری شود، معلوم است که نمیتوانند اعتماد به نفس کافی در بازیها داشته باشند. در کنار این، مشکلات مالی هم به ما ضربه سنگینی وارد کرده است. وقتی مسوولی در شهر پیدا نمیشود که اوضاع تیم را سر و سامان دهد، نتیجهاش این میشود که تیم انگیزه کافی برای کسب نتیجه را ندارد. مسوولان در این مدت قولهای زیادی داده بودند اما چند تا از این قولها برآورده شد؟ البته برخی از آنها قول دادهاند که هفته آینده به این باشگاه کمک مالی کنند.
سرمربی ایرانجوان بوشهر در پایان و در پاسخ به اینکه چرا بعد از پایان بازی و در نشست خبری، از سمت خود استعفا داد، خاطرنشان کرد: زمانی که به ایرانجوان آمدم، این تیم اصلا وضعیت خوبی نداشت. البته مسوولان به ما قول دادند که وضعیت بهتر میشود اما چنین اتفاقی رخ نداد. هوادارانی هستند که اینجا بهعلت نتیجه ضعیف تیم خود گریه میکنند ولی مسوول و فریادرسی را بالای سر خود نمیبینند. من فقط و فقط برای کمک ایرانجوان به این تیم آمدهام و هیچ چشمداشتی هم ندارم اما وقتی میبینیم که به این شکل با تیمم رفتار میشود، مجبور میشوم که این تیم را ترک کنم. شاید با ترک من، مشکلات حل شود و کسی به تیم بیاید که بتواند مشکلات مالی و زمین باشگاه حل کند. شاید دلیل اصلی کمک نشدن به ایرانجون من باشم. البته استعفا من هنوز قطعی نشده است و قرار است که با آقای پورکبگانی جلسهای برگزار کنم. جلسهای که برای آینده ایرانجوان نیاز است. بعد از آن جلسه، اگر شرایط مهیا بود در این تیم میمانم و به مردم شهرم و ایرانجوان خدمت میکنم.