بامدادجنوب- هدی خرمآبادی:
وضعیت نامناسب اشتغال در جامعه به سمت و سویی کشیده شده که بیکاران با حسرتی مثالزدنی به کسانی مینگرند که مشغول بهکار هستند؛ این وضعیت نامناسب تا به حدی رسیده که در آن سوی قضیه داشتن نیمچه شغل وکمترین درآمدزایی یک جوان برای برخی جای امیدواری دارد. این در حالی است که بهمحض انتشار اطلاعیهای مبنی بر استخدام، سیل جوانان برای ثبت نام و شرکت در آزمون به سازمان مربوط هجوم میآورند. اطلاعیه استخدام 10 هزار نفر در آموزش و پرورش یکی از این نمونههاست. آنهایی که قصد ثبت نام در این آزمون را داشتند؛ خواه آنها که ثبت نام کردند یا بنا به دلایلی منصرف شدند، تمام صحبتشان این بود که: «خوش به حال آنها که در دانشگاه فرهنگیان درس خواندهاند خیالشان از بابت کار و استخدامی راحت است». این غبطه خوردنها در حالی است که در آن طرف قضیه برخی از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان نسبت به وضعیت اشتغال خود اصلا رضایت ندارند. تعدادی از نیروهای حق التدریس تازهوارد که در جزیره خارگ مشغول به فعالیت شدهاند در گفتوگو با بامداد جنوب گلایههای خود را مطرح کردند.
یکی از این معلمان معترض با بیان اینکه هنوز یک ترم دیگر تا دانشآموختگیام مانده و محل تحصیلم هم بسیار دور است، گفت: پیش از مشغول به فعالیت شدن به ما اعلام کردند که دانشگاه بهصورت دو هفتهای یکبار تشکیل میشود اما اکنون پس از گذشت دو هفته از آغاز سال تحصیلی میگویند کلاسها بهصورت مستمر و هر هفته برگزار میشود و حضور در کلاسها هم الزامی است.
وی با بیان اینکه با توجه به شرایط رفت و آمد در جزیره خارگ و بعد مسافت امکان حضور بهموقع در کلاسهای دانشگاه و کلاسهای تدریس وجود ندارد، افزود: شرایط سخت و بعد مسافت یکسوی ماجراست اما بیمهری دیگری نیز در این بین مزید بر علت شده و آن، این است که پیش از این سهمیه بلیت کشتی داشتیم که در حال حاضر براساس شنیدهها بهعلت اختلاف میان بخشداری و شرکت نفت، این سهمیه برداشته شده و گاهی اوقات ممکن است نتوانیم بلیت کشتی را تهیه کنیم.
این معلم حقالتدریس که نخواست نامش فاش شود، ضمن تاکید بر اینکه این مشکل عموم فرهنگیان است که بهویژه برای قشر معلمان حقالتدریس تازهوارد معضل بزرگی شده، خاطرنشان کرد: من میخواستم با چنین شرایطی انصراف بدهم که با انصراف هم بهسبب آنکه یک ماه از آغاز سال تحصیلی گذشته موافقت نکردند.
وی با بیان اینکه متاهل و دارای فرزند بودن هم نتوانست معیار امتیاز بیشتر برای من باشد، در صورتی که براساس قانون باید در نظر گرفته میشد، عنوان کرد: با معدل الف، متاهل و صاحب فرزند بودن و پرونده پژوهشی معتبر اما در تقسیمبندی اعلام کردند براساس نیاز بیشتر مناطق ما تشخیص میدهیم که در کدام منطقه خدمت کنید و اکنون در جزیره خارگ با این شرایط سخت خانه متاهلی هم داده نمیشود و من دور از همسر و فرزندم در خارگ زندگی میکنم.
این معلم حقالتدریس در ادامه تصریح کرد: با توجه به تاکید دولت بر امر ازدواج و فرزندآوری اما به هیچ وجه حمایتی صورت نمیگیرد و فرهنگسازی در این زمینه از ریشه ایراد دارد.
یکی دیگر از این معلمان حقالتدریس تازهوارد که محل تحصیلش با محل خدمتش (جزیره خارگ) فاصله بسیاری دارد، در گفتوگو با بامداد جنوب گفت: شرایط سخت رفت و آمد در جزیره خارگ هر چند مشکلات و دلمشغولی¬های بسیاری را برای ما به وجود آورده اما میتوان با همدلی و همکاری اندکی از این دلنگرانیها و بار مشکلات را کاهش داد. اگر برای معلمانی که هنوز تحصیلشان به پایان نرسیده و همزمان مشغول به کار شدهاند سهمیه پرواز در نظر گرفته شود و دستکم در قبال بلیت کشتی متعهد شوند، با فراغ خاطر بیشتری هم میتوان درس خواند و هم بهترین خروجی را از تحصیل و آموزش دانشموزان جزیره خارگ به دست آورد.
وی با اشاره به کمبودهای دیگر معلمان در جزیره خارگ تاکید کرد: این در حالی است که از تقریبا 20 سال پیش منزلی به معلمان مجرد داده شده که فاقد هرگونه امکانات است و با در و دیوارهای فرسوده و موکتهای کهنه اصلا مناسب زندگی نیست.
این منبع موثق با بیان اینکه دانشگاهها هنوز مدارکشان را به محل خدمتشان ارسال نکردهاند، یادآور شد: با ماهی 500 هزار تومان که در پایان ترم پرداخت میشود و با وجود رفت و آمد سخت و پرهزینه به خارگ بهسختی امرار معاش میکنند.
تمام آنهایی که به جزایر سفر کردهاند بهخوبی شرایط سخت این معلمان را درک کرده و بر آن صحه میگذارند. با توجه به اینکه در فصل پیش رو با تغییرات آب و هوایی و مواج بودن دریا مواجه هستم، ضروری است که هر چه سریعتر نسبت به مرتفع کردن این معضل تدبیری اندیشید، چراکه برطرف نشدن این مشکل با هم بر خود معلم و آرامش وی و خانوادهاش، هم بر روند تحصیلی و هم بر آموزش دانشآموزان تاثیر سوء خواهد داشت که جبران آن نیز بسیار سخت است. متعهد شدن در قبال بلیت کشتی و اختصاص سهمیه پرواز به آنها به هیچ وجه کار شاق و یا خارج از توانی نیست که بهعلت اختلاف بین دو نهاد یا سازمان دغدغه و نگرانی به وجود بیاورد و زمینهساز آسیبهای اجتماعی دیگر شود.