کریم جعفری:
بیست و دومین نمایشگاه مطبوعات روز گذشته به پایان رسید، بامداد جنوب بهعنوان اولین روزنامه استان و اولین روزنامهای که در بوشهر موفق شد مجوز کشوری شدن را بگیرد و تا هفته بعد هم در همه ایران روزنامه را بده دست مخاطبان خود میرساند، اولین تجربه حضورش در نمایشگاه را رقم زد. ما برای حضور در نمایشگاه نه تبلیغی کردیم و نه هزینه آنچنانی. البته دنبال هیچ کس هم دوان نشدیم و در غرفهامان نشستیم، ساده و خودمانی، صرفا برای دیدن دوستان رسانهای و برخی از همشهریان در نمایشگاه حاضر شدیم. برای ما صرف حضور مهم بود و نه اینکه بخواهیم خودی نشان دهیم، چرا که هر کس که وارد غرفه بامداد جنوب میشد، فقط تیترها را میدید متوجه میشد که این روزنامه به قول گفتنی «چند مرده حلاج» است و چه پتانسیلی دارد.
بسیاری آمدند که نمایندگی روزنامه را بگیرند و صحبتها و توافقهایی شد. شرمنده برخی از دوستان شدیم که آمدند و زیارتشان نکردیم و تشکر میکنیم از آنهایی که آمدند و رفتند. از هر چهار نماینده استان در مجلس شورای اسلامی، از بانوی فرهنگ استان، از مدیرکل محیط زیست استان، از مدیرکل سازمان تامین اجتماعی، از دوستان رسانهای خود بهخصوص تعدادی از اعضای خانه مطبوعات استان که رنج سفر به تهران را بر دوش کشیدند و آمدند، از همشهریان خوبمان در تهران کمال تشکر را داریم که در این چند روز با ما بودند. دوستان و همکاران رسانهای قدیمی در تهران که همیشه محبتشان شامل حال ما بوده و هست و هر روز سراغمان را میگرفتند. ما به همراه دو نشریه دیگر بوشهری حاضر در نمایشگاه بهعنوان آبرو و اعتبار بوشهر در عرصه رسانهای آنچه در توان داشتیم را عمل کردیم. همین دو سال پیش بوشهر هیچ جایگاهی در بخش نشریات سراسری نداشت، اما بامداد جنوب توانست در کنار بزرگانی که مدعی هم بودند حضور پیدا کند تا به آنهایی که خیلی کوچک هستند و مدعی بزرگی، ثابت کند کار به عمل است و نه شعار.
ما برای کسب تجربه آمدیم و این تجربه را هم به دست آوردیم. البته سالهای سال ما بهعنوان اهالی رسانه در این نمایشگاه حضور داشتیم، اما این بار در قالب صاحب رسانه باید میآمدیم و تجربهای دیگر بر میداشتیم که سالها بعد در صورت انگیزه برای حضور، چگونه باید بیائیم. آنچه در طول هشت روز نمایشگاه مطبوعات روی داد برای نگارنده حاوی چند نکته اساسی بود، کافی است دقایقی در نمایشگاه قدم میزدید تا متوجه این نکته مهم بشوید که بسیاری از رسانهها فقط نام دارند و برای نان درست شدهاند، مانند برخی از همین حضرات هماستانی خودمان که نافشان به زور بسته شده و نانشان هم از همین راه به دست میآید و نه عرضه حضور در نمایشگاه را داشتند و نه جرات آمدن به غرفه ما را.
ما آمدیم تا بوشهر را به مردم بهتر نشان دهیم، مردم بدانند که این استان زرخیز در کجای جغرافیای این مرز و بوم قرار دارد و چه بر سرش رفته است. با وجود همه داشتههای خود، چرا این همه فقیر است. جالب است که رئیس یکی از مناطق ویژه اقتصادی استان فارس میهمان ما بود. ما از روزگار رقتانگیز منطقه ویژه اقتصادی بوشهر میگفتیم او از شروع طرحهای 1.2 میلیاردی تولید آلومنیوم و نقشه برای صادرات آن. از ساخت نیروگاه 900 مگاواتی، پتروشیمی و.... میگفت در حالی که ما همه کارگاههای تولیدیمان در منطقه ویژه اقتصادی بوشهر تعطیل شده است.
بگذریم. نمایشگاه ثابت کرد که رسانههای بوشهری اگر اندکی دست بجنبانند میتوانند از بسیاری از همین رسانههای بهقول معروف ملی و سراسری گوی سبقت را بربایند. روزنامههایی که حتی تحریریهای چهار نفره هم نداشته و از صدر تا ذیلشان کپی از خبرگزاریها و سایتها و دزدی مطلب بدون ذکر منبع است. غرفههایی در یمین و یسار بامداد جنوب قرار داشتند که به نمایشگاه به چشم محملی برای تولید محتوا نگاه میکردند که خدا را شکر تیتر و عکس این روزهایشان در میآید. این نشریات آن اندازه در عسرت به سر میّبرند که حتی از زدن یک تیتر درست و درمان هم عاجز هستند و نمیدانند که چگونه باید بار خودشان را بر دوش بکشند.
همانگونه که گفتم نمایشگاه هیچ چیزی برای ما نداشت بهجز دیدن دوستان و گعدههای که گاه چند ساعت به درازا میکشید و از میان آنها برداشتهایی میکردیم و درس میگرفتیم برای آینده. بسیاری از دوستان که سال گذشته در این نمایشگاه حاضر بودند امسال را شلوغتر و استقبال مردم را خوب توصیف میکردند.
امیدواریم که دورههای بعد نمایشگاه پربارتر و قدرتمندتر ظاهر شود. رسانههای ما برای رسانه شدن هنوز زمان زیادی نیاز دارند، زمانی که باید صرف تربیت نیروهای زبده کرد، آستانه تحملها را بالا برد، قدرت نقد کردن داشته باشیم و برای توسعه و شکوفایی استان و کشورمان تلاش کنیم. رسانهها، بهویژه روزنامهها این توانایی را دارند که زیرساخت توسعه باشند، اما آیا در استان ما این امر محقق شده است؟ این سوال را باید مردم پاسخ دهند، هر چند که این روزها آنها نیز در استان ما کارهای نیستند و کار دست دیگرانی است که مردم را فقط بهانه میکنند.