کریم جعفری:
روی کار آمدن رئیسجمهور جدید با نگاه راستگرایانه در امریکا بسیاری را به وحشت انداخته و مقامات سیاسی برخی از کشورهای متحد و نزدیک ایالات متحده نیز همچنان در برابر رئیسجمهوری که هیچ سابقه اجرایی ندارد، موضعگیری کرده و او را تهدید و تطمیع میکنند.
در برابر این رفتارها، واقعا در کشور ما چه اتفاقی در حال روی دادن است، آیا ما هم باید به روی کار آمدن ترامپ واکنش نشان دهیم؟ ترامپ برای ایران خطرناک خواهد بود؟ اصولا منتخب مردم امریکا برای کدام یک از کشورها خطر بیشتری خواهد داشت؟ برای پاسخ به این سوال باید اندکی مواضع، دیدگاهها و نظرات مستاجر آینده کاخ سفید نگاهی داشته باشیم تا بتوانیم به شناختی کلی از وی برسیم.
ترامپ فردی تاجرپیشه و بدون سابقه سیاسی مهم است، بنابراین بیش از آنکه برای سیاستمداران شناخته شده باشد، برای تجار، بازرگانان و بساز و بفروشهای امریکایی چهرهای شناخته شده است. با این برداشت باید گفت ترامپ نگاهش به سیاست هم نگاهی تاجرگونه است، همانگونه که خودش هم بارها اعلام کرده، دنبال منافع امریکا است (البته نه مانند روسای جمهور دیگر امریکا که دنبال منابع گروه، افراد و جریانهای سیاسی و تجاری بودند) و به این مساله جامه عمل خواهد پوشاند. ترامپ آن اندازه پولدار هست که نیازی به هیچ یک از شرکتهای چند ملیتی و سازندگان سلاح نداشته باشد، او آن اندازه ثروتمند هست که نخواهد از کنار ثروتمند شدن دیگران، از کلاهشان نمدی بسازد و مانند کشور ما هنوز به میز نرسیده بخواهد جیبش را پر کند.
اگر با این نگاه به منتخب مردم امریکا نگاه کنید، متوجه خواهید شد او بیش از آنکه سراغ دشمنان سیاسی کشورش برود، سراغ دشمنان اقتصاد و رقبای تجاری آنها خواهد رفت. اینکه اروپاییها از هماکنون خود را باختهاند و این مساله را میشد در سخنان فدریکا موگرینی هم بهعینه مشاهده کرد، ناشی از آن بود که اتحادیه اروپا از شلکن سفتکنهای اقتصادی ترامپ وحشت دارد.
علاوه بر اتحادیه اروپا، این چین است که باید بیشترین نگرانی را داشته باشد. ترامپ بهصورت جدی، دشمن سرسخت چینی خواهد بود که هماکنون نزدیک به دوهزار میلیارد دلار از امریکا طلبکار است و بسیاری از کارتلهای بزرگ اقتصادی امریکایی در چین سرمایهگذاری کردهاند. ترامپ تلاش خواهد کرد این شرکتها را راغب کند که به خاک امریکا برگشته و در کشور خود ایجاد اشتغال کنند.
با این رویکرد، از آنجایی که ایران و روسیه هیچ تهدیدی در حوزه اقتصادی برای امریکای دوران ترامپ نخواهند بود، وی تلاش خواهد کرد تا با این دو کشور از در مذاکره، سازش و نوعی همسانسازی سیاسی در عرصه بینالمللی و منطقهای بر بیاید. از اینرو باید گفت که در کشور ما در این روزها نباید سخنی احساسی، تبلیغی، تهاجمی و یا هر نوع حرکت دیگری در مورد امریکا داشته باشیم. اگر روزی ترامپ حرفی، سخنی و مسالهای در مورد کشورمان گفت، با قدرت چندبرابر پاسخش را خواهیم داد، بیش از آنکه ما باید نگران انتخابات امریکا باشیم، برخی از کشورهای همسایه ما هستند که از هماکنون باید ماستها را کیسه کنند و واهمه ترامت را داشته باشند، چرا که او بهنظر میرسد بیش از آنکه بخواهد آن اندازه واقعگرا هست که خیلی عملیاتیتر برخورد کند و این بسیار به نفع ماست.