چندی پیش در نمایشگاه کتاب به همت یکی از دوستان عده‌ای از دوستان در قالب فدراسیون آب به غرفه بامداد جنوب آمدند و در موارد متعددی صحبت شد. این دوستان که همه موسفید کرده‌های حوزه صنعت آب هستند، دارای دیدگاه‌های متفاوتی برای بحران آب کشور بودند.
کریم جعفری:
چندی پیش در نمایشگاه کتاب به همت یکی از دوستان عده‌ای از دوستان در قالب فدراسیون آب به غرفه بامداد جنوب آمدند و در موارد متعددی صحبت شد. این دوستان که همه موسفید کرده‌های حوزه صنعت آب هستند، دارای دیدگاه‌های متفاوتی برای بحران آب کشور بودند.
با این دوستان در مورد بحران آب موجود در استان بوشهر به تفصیل صحبت کردم. قرار شد که هماهنگ شود و آنها در قالب بازدیدی از استان در یکی از ماه‌های آینده به استان سفر کنند. هر چند به دلیل تجربه‌ای که در طول دو سه سال گذشته داشته و داریم هیچ انتظاری برای پیشبرد کارهای ساختاری و زیربنایی در استان وجود ندارد و حتی امیدی هم نداریم که نظرات این افراد و متخصصان حوزه آب چندان به کار آقایان بیاید.
در حالی که نه در استان، بلکه در همه کشور ما با بحران آب مواجه هستیم و این بحران در طول سال‌های آینده به شکل فزاینده‌ای تشدید خواهد شد، ضرورت ایجاب می‌کند بخش عمده‌ای از سرمایه‌گذاری‌ها در حوزه تامین آب برای مصارف صنعتی، کشاورزی و شرب مردم صورت بگیرد. در همین راستا چندی پیش گزارش‌های متعددی در مورد تجارب رژیم صهیونیستی در حوزه آب می‌خواندم، این رژیم که تا همین دو سه سال پیش با بحران جدی آب مواجه بود، پس از مطالعات گسترده و با کمک متخصصان امریکایی توانست به الگویی مناسب برای صرفه‌جویی در حوزه آب دست پیدا کند، این در حالی است که همه همسایگان فلسطین اشغالی، شامل اردن، سرزمین‌های اشغالی 1967، لبنان، مصر، عربستان سعودی و در مجموع آسیای‌جنوب غربی در بحران شدید آب گرفتار شده و این رژیم می‌تواند در این حوزه برتری نسبی خود را در حوزه‌های راهبردی به رخ مدعیان بکشد.
در حالی که متخصصان ایرانی در حوزه علمی کمبودی ندارند و در صورت همراهی نهادهای دولتی و حاکمیتی با آنها این توانایی را دارند که بیشترین بازدهی را داشته باشند، باید طرح‌ها و برنامه‌هایی مدنظر قرار بگیرد که بتواند در آینده نه چندان دور در همه عرصه‌ها الگوی مصرف آب در کشور را تغییر دهد. این تغییر الگو، البته در تغییر فکرها هم باید صورت بگیرد. برخی از راهبردی‌ترین محصولات تولید شده در ایران شامل پسته، زغفران، بادام، گردو، انار، برنج، گندم و جو نیازمند آب هستند، کما اینکه در حوزه صنعتی هم این نیازمندی‌ها به شدت احساس می‌شود و بسیاری از صنایع کشور در یک آمایش اشتباه در مناطق دور از آب دریا احداث شده‌اند و هم‌اکنون میان یزد و اصفهان بر سر آب زاینده‌رود اختلاف‌نظر جدی وجود دارد....
در همین استان بوشهر نیز ما با این بحران دست و پنجه نرم می‌کنیم. تا جایی که نگارنده می‌داند در طول یک دهه آینده نیاز بوشهر به آب آشامیدنی بالغ بر 500هزار متر مکعب در روز است، گو اینکه بخشی از این کم آبی توسط راکتورهای سه و چهاری که قرار است به زودی احداث شوند، مرتفع شود، مابقی آب مورد نیاز باید از کدام منبع تامین گردد؟ این سوال را از هم‌اکنون مدنظر داشته باشید تا یک دهه دیگر. آنچه در ذهن می‌گنجد، برنامه‌ریزی امروز برای سال‌های آینده است تا بتوانیم از بحران‌های پیش‌رو به آسانی عبور کنیم.
نسل‌های آینده مدیون نوع تفکر، رفتار و کردار ما هستند.
X Share