کریم جعفری:
نهم آذرماه، سالروز بازگشت جزایر سه‌گانه تنب‌بزرگ، کوچک و بوموسی به دامن کشور است. باوجود قرار داشتن در ایام عزاداری آخر ماه صفر، اما این روز را به همراه روز هفتم آذر، روز نیروی دریایی به همه ملت شریف ایران تبریک عرض می‌کنیم.
«صبح روز 30 نوامبر 1971 و تنها یك روز قبل از اعلان رسمی‌تاسیس، دولت امارات متحده عربی، نیروهای ایرانی به طور كامل در جزایر تنب بزرگ، تنب كوچك و ابوموسی مستقر شدند. هنگام ورود نیروهای ایرانی به ابوموسی، شیخ صقر برادر شیخ خالد امیر شارجه رسما از سوی حكومتش به نیروهای ایرانی تبریك و خوشامد گفت.»
از روزی که ایران خاک اشغالی خود را از انگلیسی‌ها پس‌گرفت، تا به امروز جزایر سه‌گانه تنب‌بزرگ، تنب کوچک و بوموسی به‌عنوان یکی از ابزارهای تبلیغاتی شیوخ خلیج‌فارس علیه ایران تبدیل شده‌اند. در حالی که در همان زمان هم برخی از پان‌عرب‌ها تلاش کردند این مساله را پیراهن عثمان کرده و علیه ایران فضاسازی کنند، اما نیروی دریایی ایران با دریافت دستور از مقامات ارشد، وارد این جزایر شد تا حاکمیت ابدی ایران پس از قرن‌ها اشغال بر آن اعاده شود.
هر چند این روزها به دلیل سیاسی‌کاری‌های موجود در کشور فراموش شده و کمتر کسی به آن خواهد پرداخت، اما لازم به یادآوری است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بزرگ عرب‌ها که همان صدام عفلقی باشد، یکی از بهانه‌هایش برای شروع جنگ علیه ایران پایان اشغالگری!! ایران بود. با این حال نه آن جنگ که همه دشمنان ایران یک‌سمت و ایران و اندک دوستانش یک سمت دیگر قرار داشتند، باعث نشد تا ذره‌ای از قدرت ایران برای تکمیل کنترلش بر منافع ملی‌اش کاسته شود.
بهانه‌های واهی شیوخ اماراتی که سرمست از دلارهای نفتی و روابط گسترده با غرب خود را تا بن دندان مسلح کرده‌اند هم نمی‌تواند عاملی بر تحت فشار قرار گرفتن ایران باشد.
اماراتی‌ها خود می‌دانند که در خانه‌ای شیشه‌ای زندگی می‌کنند، خانه‌ای که حتی یک سنگ به آن باعث خواهد شد تا همه ساختاری که در طول سه دهه گذشته درست کرده‌اند در یک لحظه فرو بریزد، بنابراین هر چه سر و صدا کنند، در خانه خلوت و خالی کرده‌اند که صدایشان به خودشان بازمی‌گردد. اماراتی‌ها که سالانه میلیاردها دلار برای ارتش پوشالی و تقریبا مزدور خود هزینه می‌کنند، در جنگ با یمنی‌های در محاصره صدها کشته دادند تا مشخص شود که عیار نظامی‌گری آنها تا چه اندازه است.
در روزهایی که جنگ دامن کشور را گرفته بود، با وجود فشار بسیار زیاد، کسی را یارای آن نبود که بخواهد به بخشی از خاک ایران دست‌درازی کند، اکنون که خلیج‌فارس از شمال تا جنوب آن در کنترل فرزندان ایران است و نظامیان امریکایی باید به دلیل یک اشتباه ساده در برابر مرزبانان ایرانی زانو بزنند، باید دید چه کسی می‌تواند دست از پا خطا کند. این روز بزرگ را باید گرامی داشت، همانگونه که باید از دست رفتن بحرین درس عبرتی باشد برای همه. موقعیت راهبردی جزایر سه‌گانه ایرانی در دهانه خلیج‌فارس یکی از ابزارهای اصلی قدرت دریایی ایران است که اکنون ناچه‌های محافظ آن با عبور از وسط اقیانوس‌های بزرگ به سمت بنادر دوردست‌تری می‌روند.
همانگونه که چند روز پیش سردار باقری گفت، ما باید در اندیشه تاسیس پایگاه‌های دریایی در یمن، سوریه و هر کشور دوستی باشیم تا بتوانیم از منافع اقتصادی و سیاسی کشور بهترین دفاع را داشته باشیم.
پربازدید ها